Άνθρωποι από καλαμπόκι

«Διακηρύσσοντας ότι είμαστε αναρχικοί,διακηρύσσουμε

  εκ προοιμίου ότι αρνούμαστε να κάνουμε στους

  άλλους ότι δεν θα θέλαμε να μας κάνουν εκείνοι»

  Πέτρος Κροπότκιν

Ο Δημήτρης Κουφοντίνας είναι πολύ-ισοβίτης στις φυλακές για πολιτικά εγκλήματα. Μπορεί να μην είναι από τον χώρο εκείνο των πολιτικών κρατουμένων που προσωπικά εμένα εκφράζουν και μπορούν να κινητοποιήσουν την αλληλεγγύη, διαφωνώ σε όλα τα μήκη και τα πλάτη αυτού του πλανήτη με τον κάθε Κουφοντίνα, αλλά αυτό δεν μπορεί να αλλάξει την ουσία πως δεν ταυτίζεται η ένοπλη πολιτική  βία με τον  serial killer πχ  δολοφόνου γυναικών  της Κύπρου ή  τα συμβόλαια θανάτου ,την μαφία και το οργανωμένο ποινικό έγκλημα!

΄Ισως από τους αναρχικούς να είμαι και ο πιο “εκτεθειμένος” (στο  «θέσφατο»  και στο “political correct” του  «χώρου»…)λόγω της  κριτικής που έχω ασκήσει(κυρίως)τα τελευταία χρόνια στην θανατηφόρα  ιδεοληψία της πολιτικής «επαναστατικής» βίας που συνέβαλε από την μεριά της να κλείσει  ο δρόμος και να κοπεί  με την κοινωνία το «κόκκινο νήμα της αντίστασης»!

Η ακύρωση  του νόμιμου δικαιώματος της ολιγοήμερης άδειας του Δημήτρη Κουφοντίνα από το «βέτο» της αντιφατικής αστικής δικαιοσύνης  που άλλοτε κλείνει την πόρτα των φυλακών(Μάϊος 2018) και άλλοτε την ανοίγει, μόνο σαν αφιονισμένος άνεμος ρεβανσισμού μπορεί να ερμηνευθεί! Το βάρος που σηκώνουν οι  συγγενείς των θυμάτων από τους «διαμεσολαβητές-τιμωρούς» που ορίζουν ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει(στα χνάρια της χειρότερης Εξουσίας) δεν  «μειώνεται» με το να καταδικάζεται  στον «γύψο» της εκδίκησης και της εξαίρεσης ο  Δημήτρης  Κουφοντίνας. Δεν γίνεται «διαχειρίσιμο» το βάρος της απώλειας  με το να  αμφισβητείται η άδεια  λίγων ωρών από τις φυλακές ή  το  συγγραφικό  δικαίωμα  στον Δημήτρη Κουφοντίνα να εκδώσει  τις αυταπάτες και τις εμμονές του, το γνωστό βιβλίο του «Γεννήθηκα 17Ν»(2014). Στο ποιοί  και ποιές γεννήθηκαν  17 Νοέμβρη, ποια ήταν  η πραγματική 17 Νοέμβρη  έχει απαντήσει στον Κουφοντίνα και στο «αντάρτικο πόλης»  η ίδια η ιστορία και οι χιλιάδες ανώνυμοι αγωνιστές εκείνης της «πέτρινης» εποχής στα ΕΑΤ-ΕΣΑ και στα ξερονήσια!

Είναι επίσης δείγμα δικαστικής παθογένειας  η παράταση της φυλάκισης   του  πολιτικού  κρατούμενου (μέλους της «17Ν») Σάββα Ξηρού  που  αργοπεθαίνει τυφλός και με πολλαπλές οργανικές βλάβες.

΄Εχω ξαναγράψει πως αφουγκράζομαι, ακουμπώ (όσο κανείς άλλος…) τον πόνο και τον θρήνο  των συγγενών των θυμάτων της «17Ν»,αλλά η Δημοκρατία ως κατάκτηση και αγώνας των απλών  ανθρώπων και όχι ως «σφραγίδα» της κοινοβουλευτικής τάξης,  δεν γίνεται να καταλήξει  από τα « δημόσια δάκρυα» της οικογένειας Μητσοτάκη (και όλων εκείνων που έχουν επιλεκτικές ευαισθησίες για την Βία και την  Τρομοκρατία), στο μίσος ,στην σκληρότητα και στον ολοκληρωτισμό που ανεβάζουν στον «ουρανό» μόνο την ακροδεξιά και τους φασίστες!

Εξακολουθώ να λέω πώς μακριά από μένα κάθε «ζυγαριά» και κάθε «σκοπός που αγιάζει τα μέσα»,αλλά η αλήθεια είναι Ντόρα Μπακογιάννη, Κυριάκο Μητσοτάκη κλπ, πως από εδώ που αποφεύγετε να κοιτάτε, στην «δική μας πλευρά», έχουμε και εμείς αρκετές μανάδες, συντρόφους, δημοσιογράφους, φίλους και αγωνιστές τυφλούς, χωρίς ακοή, βασανισμένους, άρρωστους και δολοφονημένους από το χέρι της δικής σας Βίας! Με το ίδιο βάρος της απώλειας, του πόνου και του θρήνου,«αθέατοι» από την δική σας επιλεκτική «οπτική»!

Ο πατέρας σας ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν ήταν στην εξουσία το 1990 όταν αποφυλακίσθηκε ο Στυλιανός Παττακός για λόγους υγείας, ένας από τους  πρωτεργάτες τυράννους με το «μυστρί» της επτάχρονης χούντας; 

Επειδή θέλετε τον κρατούμενο απαραίτητα  να «εξομολογείται» και να «μετανιώνει»(ποιος «νομοθέτης» και ποιος «κώδικας»  αλήθεια το αναφέρει ως «προϋπόθεση»;....) προκειμένου να πάρει το «ευεργέτημα»  της  άδειας ,γιατί στον  Στυλιανό Παττακό ( καταδικασμένος για πολύ χειρότερα εγκλήματα από εκείνα του Δ.Κουφοντίνα ) δόθηκε το «δώρο» της  αποφυλάκισης παρά το ότι παρέμεινε μέχρι τέλους αμετανόητος για την επτάχρονη φοβέρα και σκλαβιά;

Ο πρεσβευτής των ΗΠΑ Τζέφρυ Ρ. Πάϊατ  αντί να προωθεί την «επανένταξη» Κουφοντίνα στην εξόντωση καλύτερα να  κοιτάξει τα χάλια της χώρας του από την διασπορά του τρόμου και του θανάτου που έχει φέρει η ανεξέλεγκτη μαζική ελεύθερη οπλοφορία και η βία της  ομοσπονδιακής αστυνομίας  στα πανεπιστήμια, στα σχολεία και στους δρόμους! Εδώ, δεν θα στηθούν ποτέ ηλεκτρικές καρέκλες και θάλαμοι θανατικής ποινής!

 Η άκριτη αλληλεγγύη(που δεν μένει μόνο στο θέμα των συνθηκών και των ατομικών δικαιωμάτων των κρατουμένων)  στο Δημήτρη Κουφοντίνα ,ο εμπρησμός του αυτοκινήτου της δημοσιογράφου Μίνας Καραμήτρου, οι φθορές σε καταστήματα και πολιτικά-κομματικά γραφεία, οι επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα  δεν  «φωτίζουν»  το δίκαιο αίτημα του κρατουμένου αλλά  «ξεσηκώνουν»  από τον τάφο  το πτώμα της ηττημένης ιδεολογίας  του «κόμματος του πιστολιού». Ο Αναρχισμός ΔΕΝ  θα είναι ποτέ  «σύντροφος» στις επιλογές του κάθε Δημήτρη Κουφοντίνα  ,ΔΕΝ  θα γίνει ποτέ  «ουρά» της αριστερίστικης παρέλασης των φαντασμάτων  που υπογράφουν ψευδεπίγραφα ως «αναρχικοί».

Οι Αναρχικοί έχουν μνήμη από τα ματωμένα πουκάμισα και τους λαιμούς των συντρόφων τους από τα «κομμουνιστικά» λαϊκά δικαστήρια των σταλινικών  που πίσω και πάνω στην θέση του Χριστού είχαν το  «σφυροδρέπανο» και  οφείλουν να διαχωρισθούν  από την  «αντιεξουσιαστική» γραφειοκρατία του Δόγματος που θέλει στους δρόμους να κυκλοφορούν μόνο τα «πρότυπα αγωνιστών»  και  ο μπολσεβικισμός  της  «επαναστατικής πρωτοπορίας»! Το ΄Αλφα στον Κύκλο ΔΕΝ  θα γίνει συνώνυμο και συνεργάτης  της Κόκκινης Τρομοκρατίας!

Το πολιτικό έγκλημα δεν «καθαγιάζεται»  επειδή είναι πολιτικό , τα  συνωμοτικά υπόγεια με τα σχέδια και τους στόχους   των «αυτόκλητων σωτήρων» δεν είναι «μέρος του αγώνα» ,η αυτονομία κάποιων να «μιλήσουν» με το «έτσι θέλω» της σφαίρας και του δυναμίτη (και ενίοτε με «παράπλευρες απώλειες»…) δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση πως η σύντομη «ζωή» του  ένοπλου  ήταν και είναι  «αναπόσπαστο κομμάτι του κινήματος»! ΄Ηταν μια ακόμη ταφόπλακα και νάρκη στην προσπάθεια των κινημάτων να υπάρξουν!

Ναι, στο δικαίωμα της άδειας του κάθε κρατούμενου(στην προκειμένη περίπτωση και του Κουφοντίνα...) που είναι  ηθική αξία  του νομικού πολιτισμού, αλλά ΟΧΙ στην διαιώνιση του ΛΑΘΟΥΣ που διαλύει «καταδρομικά» την πορεία όσων αγωνίζονται και αγωνιούν για έναν καλύτερο Κόσμο.

Η Εισαγγελέας Ξένη Δημητρίου που έκανε  την θεσμική παρέμβασή της  αμφισβητώντας τους λόγους  άρνησης των συναδέλφων της να δοθεί άδεια στον Δ.Κουφοντίνα, είναι η απόδειξη πως σε αυτούς τους θολούς καιρούς της συστημικής-κοινωνικής παρακμής και του φιλοτομαρισμού τελικά ΔΕΝ είμαστε «όλοι ίδιοι»,ΔΕΝ είναι όλα στο «ίδιο τσουβάλι»! Ο λαϊκισμός και  η γενίκευση φέρνουν τελικά τον διχασμό, την αναισθησία και τον αλληλοσπαραγμό στις σχέσεις των ανθρώπων!

Η Ξένη Δημητρίου που πρόσφατα πήρε την πρωτοβουλία να ασχοληθεί με τους δύο εγκαταλελειμμένους καρκινοπαθείς κρατουμένους στην τύχη τους(ο ένας δυστυχώς δεν είναι πλέον ζωντανός και ο δεύτερος είναι 91 ετών…) από την αναλγησία του συμβουλίου της φυλακής να τους αποφυλακίσει για λόγους υγείας, είναι η βάσιμη  ελπίδα να ικανοποιηθεί το δικαίωμα στην άδεια του απεργού πείνας(από τις 2/5) Δημήτρη Κουφοντίνα.

Για την Επιστροφή της Χαμένης Ανθρωπιάς και του Τέλους της Εποχής της Κτηνωδίας

Παπαδόπουλος Παναγιώτης(Κάϊν)

Μεμονωμένο άτομο από τον Αναρχισμό

    erozer2000@yahoo.gr