Άνθρωποι από καλαμπόκι

Η αντιπαράθεση και η παρέμβαση σέ ότι διαφωνούμε(και σε αρκετές περιπτώσεις με ότι

θεωρούμε δίκαια ως πολιτική ή δημοσιογραφική αθλιότητα και κιτρινισμό)δεν νομιμοποιεί σε καμμία περίπτωση κανένα "επιχείρημα" καί μέθοδο πού ταυτίζει τόν αναρχισμό με τόν πολιτικό χουλιγκανισμό, τήν σκληρότητα και τόν κυνισμό τής πολιτικής δράσης πού ρίχνει νερό στόν μύλο τής νεοφασιστικής πανούκλας πού αποφασίζει χωρίς δισταγμό να ρίξει τά πάντα στήν φωτιά, αδιαφορώντας καί γιά την ίδια τήν ανθρώπινη ζωή!

Είμαι εχθρικά και κάθετα αντίθετος με επιθέσεις σε σπίτια δημοσιογράφων και σε πολιτικά -κομματικά γραφεία ,είμαι αντίθετος σε "απαντήσεις" με βενζίνη και σφαίρες μπροστά στίς πόρτες και πίσω απ αυτές προσώπων και πολιτικών χώρων με τούς οποίους είμαστε απέναντι ως θέση καί άποψη (καί όχι ως άλλο τάγμα εφόδου ή καρτέρι αφανισμού τού αντιπάλου ),σε μιά διαρκή ζωντανή πολιτική αντιπαράθεση για το ξεπέρασμα τού Εξουσιαστικού Τρόμου πάνω στούς ανθρώπους,

Γιά τό οριστικό τέλος στήν "αναγκαιότητα" τής ύπαρξης τής διαμεσολάβησης,τής ανάθεσης και τής διαχείρισης τής κοινωνικής οργάνωσης και συγκρότησης από κάθε μορφής κρατισμό και εξουσία.

Οι επιθέσεις σε δημοσιογράφους και σε πολιτικά-κομματικά γραφεία

διαιωνίζουν,στηρίζουν και αναπαράγουν τόν ίδιο τόν Τρόμο πού κοπιάζουμε να αποβάλλουμε γιά πάντα απ τόν σφυγμό και τίς σχέσεις τής ανθρώπινης κοινότητας.

Οι αντι-αναρχικές αυτές δράσεις πού έχουν χαρακτηριστικά από κυρίαρχα και φιλοναζιστικά μορφώματα, έρχονται στήν ουσία καί συναντούν τίς παρόμοιες τάσεις και τό "ήθος" πού εκφράζουν τόν εθνικιστικό φανατισμό.

Δέν είναι περίεργο πού η "Χρυσή Αυγή"(είμαι αντίθετος και στίς επιθέσεις στά γραφεία τους και στίς αντι-συγκεντρώσεις πού γίνονται απεναντί τους,η "Χρυσή Αυγή" θα νικηθεί πολιτικά κι όχι "στρατιωτικά") δέν βγήκε ανοιχτά,μέ θέρμη και με πάθος να τίς καταδικάσει ,γιατί όχι μόνο επ-ωφελείται απ αυτές κερδίζοντας έδαφος μέσα στό φοβισμένο κοινωνικό σώμα,αλλά γιατί στό περιεχόμενο αυτών τών δράσεων αναγνωρίζει τόν ίδιο της τόν εαυτό,τίς αντιλήψεις και τό μίσος πού έχει γιά τήν ελευθερία τού τύπου και τήν δημοκρατία.

Οι χιλιάδες αλληλέγγυοι στούς συλληφθέντες συντρόφους/σσες τών καταλήψεων και το Πάθος γιά τήν Λευτεριά πού είναι δυνατότερο απ΄όλα τά κελιά τής εξουσίας, είναι τό μόνο γόνιμο και γνήσιο επίπεδο σύγκρουσης με τήν εξουσία πού έχει επιλέξει αιώνες ο αναρχισμός γιά νά επι- κοινωνήσει με τούς υπόλοιπους καταπιεσμένους!

Η πάλη,το ταξίδι αυτό μέσα από αγώνες κι αίμα,απ τόν Κροπότκιν,τόν Μαλατέστα , τούς εκτελεσμένους στό Σικάγο μέχρι και τίς μέρες μας δεν σταμάτησε ποτέ νά μεταφέρει τό μηνυμά μας απο γενιά σε γενιά για αυτο-οργάνωση και διαχείριση τής ζωής από εμάς τούς ίδιους ,για το συλλογικό καλό καί όχι γιά τήν εξασφάλιση και τά προνόμια τής ολιγαρχίας πού Πυροβολεί συνέχεια τήν Δημοκρατία,τήν Ευημερία και τήν Ειρήνη τής κοινωνίας τών πολιτών.

Πού υποκρίνεται πώς νοιάζεται γιά τούς "αδύναμους", ενώ κάθε λεπτό δημιουργεί ατέλειωτες ουρές "αδύναμων" έξω απ΄τά συσσίτια,έξω απ τίς επιχειρήσεις πού κλείνουν,έξω απ τά σπίτια πού αδυνατούν να πληρώσουν ενοίκια,χαράτσια,ρεύμα και νερό!

Η διασπορά τού Φόβου σέ ότι είμαστε σε σύγκρουση, δέν είναι μόνο ένας άστοχος και λανθασμένος τρόπος "αγώνα" αλλά και πέρα για πέρα Φασιστικός σάν αυτόν πού επιλέγουν οι συμμορίες πού μεταμφιέζονται σε "αναρχικούς" ,ξυλοκοπώντας στά Εξάρχεια τόν δημοσιογράφο Κ.Μπογδάνο τού σταθμού ΣΚΑΙ,τόν σκιτσογράφο τής εφημερίδας "6μέρες" SOLOUP,τούς αριστερούς συναγωνιστές στό πάρτι τής Αριστερής Ενωτικής Κίνησης στήν κατάληψη τής Τσαμαδού 13.

Αυτού τού είδους η Τυφλότητα πού καθορίζει τήν Ψευτοεπαναστατική δράση παραβιάζει και βάζει σε κίνδυνο θεμελιώδεις αρχές,διαχωρισμούς,ηθικές και κανόνες πού έχει ο Αναρχισμός βάζοντας κόκκινες γραμμές εκεί πού ξεκινά ο μιλιταρισμός και η βιαιολατρεία πού δέν είναι τελικά η "μαμή τής ιστορίας" πού έχουν ξεσηκώσει κάποιοι από τόν "τσελεμεντέ" τού Φετιχισμού.

Οι επιθέσεις σε σπίτια δημοσιογράφων και σε πολιτικά γραφεία είναι εχθρικές και συκοφαντικές για τόν ίδιο τόν αναρχισμό, γιατί προβοκάρει και αμαυρώνει τόν αγώνα και τίς απόψεις πού έχει καταθέσει διαχρονικά για τήν προστασία καί τό άσυλο τής προσωπικής ζωής ,τού δικαιώματος να έχει άποψη ο καθένας(ακόμη κι ο τελευταίος αντιδραστικός,σκοταδιστής καί φασίστας) χωρίς τήν απειλή,τήν τρομοκρατία,τήν φίμωση και τήν λογοκρισία.

Δέν έχουμε τήν ίδια "καταγωγή" και τό "ήθος" με τήν επιθετικότητα,τήν γενίκευση και τήν συλλογική ευθύνη πού σπέρνει στήν κοινωνία ο εθνικιστικός παραλογισμός .

Δέν κρατάμε "δύο μέτρα και δύο σταθμά", για τήν βία πού μας εξαγριώνει καί μάς ενοχλεί.

Δέν είναι πολιτικά σωστό να διαδηλώνουμε με δικαιολογημένη οργή ενάντια στόν μηδενισμό-αυταρχισμό τής συγκυβέρνησης πού καταστέλλει τίς καταλήψεις, "σκεπάζοντας" με τίς κλούβες και τά ΜΑΤ τήν ανομία της πού παράγει φασισμό,αδικία,ψυχικές και σωματικές ασθένειες,ανισότητα και εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο καί από τήν άλλη να "κλείνουμε τά μάτια" σέ φασιστικές πρακτικές "στό όνομα τής αναρχίας"!

Δέν είναι πολιτικά σωστό να αφήσουμε να νομιμοποιηθεί ένας παρασιτικός καί παρακμιακός "αντιεξουσιασμός" πού κακοποιεί τόν αναρχισμό ,πού δυναμιτίζει καί επισκιάζει τήν μαζική,κοινωνική αναρχική αλληλεγγύη στούς συλληφθέντες καταληψίες.

Τό λάθος αυτό έγινε στό παρελθόν,η σιωπή κι η ανοχή σε ότι υποδύθηκε τόν "αναρχικό" έφερε ρήγματα,θύελλες και τραγωδίες στόν αναρχικό χώρο.

Οι βανδαλισμοί,οι τραμπουκισμοί,οι ξυλοδαρμοί και οι επιθέσεις σε φοιτητές και καθηγητές στα πανεπιστήμια,η ατομική και αδιέξοδη "συγκρουσιακή δράση",οι εμπρησμοί και καταστροφές σέ βιβλιοπωλεία,περιοδικά ,οργανώσεις κι εφημερίδες,η επίθεση στό ΑΤμήμα Εξαρχείων πού είχε σάν αποτέλεσμα να κινδυνέψουν να καούν άνθρωποι στήν λαϊκή αγορά(ο εργαζόμενος στήν λαϊκή Π.Μανιάτης ακόμη δέν έχει συνέλθει απ τά εγκαύματα ) και η κορύφωση τής δολοφονίας τών 3 εργαζομένων από τίς μολότωφ πού έπεσαν στην τράπεζα Μαρφίν στήν διαδήλωση τής 5ης Μάη,είναι γεγονότα πού εκμεταλλεύθηκε και πάντοτε τά δείχνει πρός τήν πλευρά τής κοινωνίας η Κυριαρχία για νά παραπληροφορεί και να κατασκευάζει τόν "εσωτερικό επικίνδυνο εχθρό" ,παρουσιάζοντας τούς αναρχικούς ώς "γιάφκα κακοποιών και εγκληματιών".

Τό λάθος αυτό όσο συνεχίζεται,τόσο κι η Κρατική Βία θα νομιμοποιείται εναντίον του αναρχικού χώρου,τόσο θα ποινικοποιεί τόν εαυτό του ο ίδιος ο χώρος,τόσο θά "βγάζουμε τά μάτια μας" μόνοι μας!

Ηρθε η ώρα να πούμε ανοιχτά πώς δέν διαχωρίζουμε επιλεκτικά αυτήν τήν βία από εκείνη τής Κρατικής,Φασιστικής και Αστυνομικής Βίας στήν ΓΑΔΑ,στά τμήματα,στούς δρόμους.

Φασιστικές πρακτικές στό όνομα τού αναρχισμού, όσο τίς κρύβουμε "κάτω απ τό χαλί", θά τίς βρίσκουμε πάντα εμπόδιο μπροστά μας.Ετσι ο φασισμός όμως ποτέ δέν θα πεθαίνει,θα ζεί μέσα και αναμεσά μας κι άς μήν έχει ναζιστικό πρόσωπο.

Η δυναμική συγκέντρωση αλληλεγγύης στούς συλληφθέντες τών καταλήψεων βάζει στό κέντρο τού αγώνα μιά πολύτιμη αλήθεια πού αξίζει να τήν ακούσουμε και να "επενδύσουμε" μελλοντικά πάνω της.

Η βία είναι ένα βασανιστικό κεφάλαιο ,ένας μύθος,ένας εγκλωβισμός καί μια εμμονή πού πρέπει να διακόψει,νά αφήσει πλέον πίσω του ο αναρχισμός.

Είναι "άνεμος" πού δέν ελέγχεται,δέν δίνει έτσι κι αλλιώς λύσεις στά κοινωνικά προβλήματα,δέν χρειάζεται σάν "εργαλείο" παρά μόνο σέ συνθήκες άμυνας στίς κατασταλτικές επιθέσεις στίς διαδηλώσεις,σέ συνθήκες απόλυτης καταστολής.

Καιρός να απαλλάξουμε τόν αναρχισμό από τό μαρτύριο τής βίας ή τής αντι-βίας,να πάψουμε να τόν αδικούμε και να τον στοχοποιούμε "από τά μέσα" ώστε να διαλύσουμε τήν αυταπάτη πού κυριαρχεί σέ νεολαίους πού ναί μέν δικαιολογημένα είναι οργισμένοι απ τόν κρατικό αυταρχισμό αλλά αυτοκτονούν στήν θαλάμη τής "βεβαιότητας" πώς τό γκαζάκι,η σφαίρα κι η φωτιά "συμβάλλουν" στήν ανατροπή τής Εξουσιαστικής Βαρβαρότητας , τής "αφύπνισης" και "εξέγερσης" στήν νέα εποχή τής δουλείας ενάντια στούς σύγχρονους τυράννους με μανδύα "δημοκρατικό".

Τό σώμα τής Αναρχίας δέν αντέχει άλλα σημάδια και σφαίρες απ΄τά δικά μας εσωτερικά χτυπήματα,απ τά δικά μας λάθη,απ΄τίς δικές μας "σφαίρες"!

Κάθε φωνή αναρχική,κάθε λέξη απ τό στόμα μας,κάθε μας γραμμή στό βιβλίο τής ιστορίας είναι πολύ δυνατότερο απ΄όλα (πράγματι) τά κελιά,από κάθε βόμβα και γκαζάκι,από κάθε σφαίρα πού ρίχνει ο σεχταρισμός οδηγώντας όλο και πιό πολύ τήν κοινωνία στόν καννιβαλισμό τής πολιτικής φασιστικής βίας.

Ο αναρχισμός,επίκαιρος όσο ποτέ άλλοτε,δέν είναι η παραβατικότητα,η ανομία κι η "μαχόμενη μειοψηφία" τυλιγμένη βιαστικά σε έναν κύκλο.

Είναι τό ΑΛΦΑΔΙ πού θέλει να ενώσει κάτω από τήν ίδια στέγη ( πού ο κάθε Δένδιας έχει βαλθεί να γκρεμίσει)αλληλεγγύης ,όλους τούς αποκλεισμένους και εξαθλιωμένους από τήν βία τής οικονομικής τρομοκρατίας πού εξαφάνισε και απαξίωσε τήν πολιτική από τόν χάρτη, πού εκδικείται,βομβαρδίζει και πυροβολεί τήν ίδια τήν δημοκρατία πού δήθεν υπηρετεί!