ΑΠΟ TA ΠΑΤΗΣΙΑ ΣΤΗΝ «ΜΑΡΦΙΝ» ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΡΙΚΛΗ ΜΑΝΙΑΤΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΤΣΟΥΚΑΛΑ Η «ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ» ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΗ ΜΑΦΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ ΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΣΜΟ ΚΑΙ ΜΑΤΩΝΕΙ ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ

(Ο ΔΡΟΜΟΣ ΜΑΣ ΓΕΜΙΣΕ ΜΕ ΛΑΘΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΟΧΗ ΜΑΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ /ΣΣΕΣ …)

«Aκόμα κι ένας πρόεδρος των Ην.Πολιτειών,ο Μάκ Κίνλεϋ (1901) σκοτώθηκε από αναρχικό,μ΄αποτέλεσμα τη σκληρή καταδίωξη των εκεί αναρχικών.Ο αναρχισμός,όπως καταλαβαίνετε,δεν προσπαθεί να πείσει,αλλά να επιβάλει.
Ενδιαφέρεται πιότερο για τα μέσα παρά για τους σκοπούς .Ουσιαστικά ,οι σκοποί του μένουν αξεκαθάριστοι.Είν΄ένα κίνημα «αγανακτήσεως»,όπως το είπαν , «κίνημα καταστροφής παρά δημιουργίας».

Αυτά διάβαζα μεταξύ των άλλων σε μια σύντομη ανάλυση του «αναρχισμού» σε
μια παλαιά  εγκυκλοπαίδεια  στην έκδοση της οποίας συμμετείχε και ο αείμνηστος
σπουδαίος διανοητής και πανεπιστημιακός δάσκαλος Κων/νος Δεσποτόπουλος.
Αυτή την σκόπιμη διαστρέβλωση του Αναρχισμού που ξεκίνησε να γράφει το χέρι
των αστών και των φίλων της Εξουσίας συνεχίζει να δικαιώνει και να επιβεβαιώνει το μακρύ της χέρι,ένα μηδενιστικό ρεύμα παρακρατικών συμμοριών και φαιοκόκκινης τρομοκρατίας
,ένα αντικοινωνικό παραμόρφωμα που εδώ και χρόνια  υποδύεται τον «αναρχικό» και τον «αντιεξουσιαστή» προτάσσοντας την δική του αγριότητα αντί εκείνης της συστημικής!
.Και μόνο τα συνθήματα της «ιδεολογικής» αυτής μαφίας του μπλόκ των ηλιθίων και
τραμπούκων ,παραπέμπουν στην τυφλή θρησκεία της «μοναδικής αλήθειας»
(«το δίκιο το έχουν οι εξεγερμένοι και όχι οι ρουφιάνοι και οι προσκυνημένοι»
, «καμία ελευθερία στους εχθρούς της ελευθερίας» κλπ).
Ακόμα και εκεί μπορείς να καταλάβεις γιατί αυτός ο συρφετός της «άγριας νεολαίας» ενδιαφέρεται για την προβολή της μιζέριας και της παρακμής του και μόνο και όχι για τις καλύτερες μέρες της κοινότητας και τον πόνο των διπλανών ανθρώπων όπως στην Μάνδρα και στην Ν.Πέραμο σήμερα ,στην Κεφαλονιά το 2014.
΄Εχω γράψει πολλές φορές για αυτόν τον συρφετό  που μισεί και κακοποιεί τον Αναρχισμό μιλώντας  «στ΄ όνομά του»!
 Είχα γράψει μετά το σπάσιμο του βιβλιοπωλείου της «Εστίας» τον Γενάρη του 2003 από τους υπερασπιστές της «17Ν» που πλαστογράφησε και αμαύρωσε με την δράση του «αυτόκλητου τιμωρού» τον αγώνα του Νοέμβρη , μετά τον ξυλοδαρμό Πολυζωγόπουλου τον Φλεβάρη του 2006 στην οδό Ναυαρίνου και άλλα πολλά και στενάχωρα , πώς μια «πολιτική» Πανούκλα ντυμένη στην μαύρη και κενή «ιδεολογία» της γενίκευσης και της συλλογικής ευθύνης ,εισχώρησε και μολύνει  το ήδη λιπόσαρκο,αδύναμο και ανοργάνωτο σώμα του αναρχικού «χώρου»! Για τις  θέσεις μου αυτές συκοφαντήθηκα,χτυπήθηκα,απομονώθηκα,παλιοί σύντροφοι μου έκοψαν και την «καλημέρα»!
Ακολούθησαν οι τραγωδίες στα Πατήσια με την  «ορφανή  βόμβα» στα Πατήσια με τον 15χρονο Αφγανό Νατζάφι νεκρό και την αδερφή του τυφλή και στην τράπεζα «Μαρφίν» στην οδό Σταδίου, η επίθεση στο ΑΤ Καλλιδρομίου εν μέσω λαϊκής αγοράς όπου υπέστη βαριά εγκαύματα με αποτέλεσμα να ταλαιπωρείται μέχρι σήμερα ο εργαζόμενος Περικλής Μανιάτης.Ο αναρχικός χώρος ,που σήμερα
είναι μειοψηφία και βρίσκεται σε μια βαθιά κρίση,έχει τεράστια ΕΥΘΥΝΗ γιατί έθρεψε με την ανοχή του το κτήνος του πολιτικού χουλιγκανισμού και του καρκινώματος του Δεκέμβρη 2008.
Γιατί πολλές φορές δίνει λάθος παραδείγματα δράσης όπως η συλλογικότητα του «Ρουβίκωνα» που επιλέγει σε κάποιες δράσεις του τον λοστό και το σπάσιμο λειτουργώντας  ως «κινηματική 17Ν» . Ή από κάποιους γίνεται υποδοχή  Κουφοντίνα (που έχει φυσικά δικαίωμα στην άδεια)με «τιμές λαϊκού  αγωνιστή» έξω από τις φυλακές  λιβανίζοντας και υμνώντας το πολιτικό έγκλημα και τον φασισμό της εκτέλεσης και του σεχταρισμού.
Αφήνοντας χωρίς κριτική απάντηση τον Μαζιώτη, την Ρούπα και όλο το υπόλοιπο συνωμοτικό  δόγμα της «ένοπλης βίας» που θέλει να στρατολογήσει μέσα στην διάλυση του αναρχικού χώρου τους αυριανούς ηττημένους!
Αφήνοντας το «αντιφασιστικό» φασισταριό να συνδέεται σε απευθείας μετάδοση με τα «καθεστωτικά μέσα» για το κάψιμο της σημαίας που δεν είναι το «πανί» που καπηλεύεται ο Εθνικισμός αλλά το «πανί» που πατεράδες μας και παππούδες μας Αγωνίσθηκαν και άφησαν πάνω του  κομμένα πόδια και χέρια στα χιονισμένα πολεμικά μέτωπα. Το «πανί» που τύλιξε τις άμαξες με τα πτώματα των πεινασμένων της Κατοχής για να ανθίσει ξανά η ελπίδα,να μην περάσει ξανά ο φασισμός…..
Μα ο φασισμός πέρασε, το ολιγομελές τάγμα εφόδου του Μιχαλολιάκου που συγκεντρωνόταν στις αρχές του 1980 στην οδό Ζωοδόχου Πηγής 26,έγινε πολιτική δύναμη,βοηθήσαμε όλοι με την «μισή μας επανάσταση» στην επιστροφή της Ασχήμιας και της Απανθρωπιάς!
Ηρθαν πολλά,το ένα χειρότερο από το άλλο,έγιναν και ξυλοδαρμοί συντρόφων,οι κάτοικοι των Εξαρχείων μετακομίζουν σιγά-σιγά στην πλευρά της αστυνομικής «ασφάλειας και τάξης» ,το Πολυτεχνείο «τιμήθηκε» το 2017 από  «πορτιέρηδες» και «μπράβους» που μισούν την διαλεκτική ,την δημοκρατία και τις συλλογικές διαδικασίες!
Η Τασία Τσουκαλά δίνει μάχη για την ζωή της στην Εντατική του «Ευαγγελισμού» χτυπημένη από τους «εξεγερμένους» με ναυτική φωτοβολίδα στο γόνατο.
Κάποτε μιλάγαμε για « ζωές ενώ οι άλλοι μίλαγαν για ζημιές». Σήμερα σωπαίνουμε ,ανίκανοι να διαχειρισθούμε την εσωτερική κρίση και «θερίζουμε θύελλες»!
Γιατί όταν έπρεπε να κλείσουμε την πόρτα στην βία , η  δική μας… «αυτοκριτική» έφθανε μέχρι τον αυτοσκοπό της βίας. Κοιτάζοντας τον σύντροφο Μανώλη Γλέζο μέσα στην βροχή   μπροστά στο μνημείο του Πολυτεχνείου,κοιτάζοντας τον πατέρα Αντώνιο με την «Κιβωτό» του να δίνει στέγη,παιδεία,χαρά  σε εκατοντάδες ορφανά παιδιά,κοιτάζοντας τον «Άλλο ΄Ανθρωπο» να δίνει τροφή και ρούχα καλώντας σε Αλληλεγγύη για τους πλημμυροπαθείς της Δυτικής Αττικής,ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΝΑ  ΤΟΝΙΖΩ πως ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ και με ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ. Το καθημερινό παράδειγμα έξω από τον μικρόκοσμο που θα κάνει πράξη την θεωρία  υποστηρίζοντας  τις κοινωνικές ανάγκες των αδικημένων και φτωχών, που θα εμπνεύσει τους αγώνες για τις κοινωνικές αλλαγές,που θα έχει σαν μοναδικό στόχο να απομυθοποιηθεί η αναγκαιότητα της εξουσίας και της κυβέρνησης και θα φέρει(κάποτε ….)τους ανθρώπους κοντά στην ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ  και στην ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΡΜΟΝΙΑ.
Αν δεν προστρέξουμε σε αυτόν τον Δρόμο κάποια πάντα Αναστασία Τσουκαλά ή ένας Αξαρλιάν ή μια «Μαρφίν» ή ένας Νατζάφι θα είναι μια «παράπλευρη απώλεια» που θα μας στοιχειώνει και θα την βρίσκουμε πάντα μπροστά μας πληρώνοντας ακριβά  την «επιλεκτική μας ευαισθησία» απέναντι στην εμμονή της βίας  που δεν γράφει ιστορία αλλά θάνατο. Αν και είναι ήδη αργά, ας σώσουμε οτιδήποτε αν σώζεται….σύντροφοι//σες…..
Μόνο αν  είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε πώς οι προσπάθειες για έναν καλύτερο
Κόσμο δίνονται από τώρα για τις επόμενες γενιές στο Αύριο (και όχι για εμάς εγωϊστικά σήμερα…),μόνο τότε ίσως κάνουμε ένα πραγματικό βήμα από την ακινησία στην κίνηση και εξέλιξη της Ιστορίας!
Παπαδόπουλος Παναγιώτης(Κάϊν)
Για την Επιστροφή της  Χαμένης Ανθρωπιάς και του Τέλους της  Εποχής της Κτηνωδίας
Μεμονωμένο άτομο από το Ελευθεριακό κίνημα

Posted by...The Motorcycle boy at 3:30 μ.μ. 0 comments  

Οι επιθέσεις σε δημοσιογράφους δεν είναι πράξεις "αγωνιστικές" (με αφορμή την επίθεση στα παλαιά γραφεία του ΔΟΛ)

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΚΑΙ “ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ”, ΑΛΛΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ΟΧΙ “ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ”

(σχετικά με την επίθεση στις 25/8,στα παλαιά γραφεία του συγκροτήματος Λαμπράκη και την ανάληψη ευθύνης στο Athens Indymedia)

“...Αποτύχαμε ολότελα ν΄αναγνωρίσουμε ότι οι μέθοδοι κι οι σχέσεις μας υπονόμευαν τους στόχους μας και πραγματικά τις ίδιες μας τις προσωπικότητες σαν επαναστάτες....”
Μάρραιη Μπούκτσιν(Ιεραρχία και Κυριαρχία)


Eίναι αλήθεια πως η στροφή της δημοσιογραφίας από δομή ανεξάρτητης ενημέρωσης σε συνακόλουθο και τυφλό υποστηρικτή της εξουσίας καταργεί την πραγματική γνώση και την πληροφόρηση ,παρέχοντας ως “είδηση” στις κοινωνίες ένα κενό προϊόν που δεν είναι τίποτα άλλο παρά η εμμονή της στο όχι απλά να υποδείξει αλλά να επιβάλλει και να κυριαρχήσει στον δημόσιο χώρο την δική της αποκλειστικά θεώρηση και αντίληψη για όσα συμβαίνουν.
Ο αναρχικός χώρος ιδιαίτερα , πολιτικές ομάδες και μεμονωμένα άτομα που τοποθετούνται ενάντια στον “ασφαλή σύγχρονο Κόσμο”(της αταξίας και της ανασφάλειας στην ουσία) - που εμπνέει δυστυχώς ακόμη ένα κομμάτι τής αστικής δημοσιογραφίας και των επιχειρησιακών συγκροτημάτων της- ,έχουν σε πολλές περιπτώσεις συκοφαντηθεί και διαπομπευτεί έως και τα προσωπικά τους δεδομένα μέσα από τις σελίδες του δημοσιογραφικού Κανιβαλισμού προκειμένου το “αναμάρτητο καθεστώς” να απενοχοποιηθεί ποινικοποιώντας τις ιδέες και τις ζωές των αντιπάλων του.
Οι επιθέσεις με υλικά την λάσπη,την αστυνομική ιδεοληψία και την στρέβλωσηπου χρησιμοποιούν κάποιοι “δημοσιογράφοι(γιατί όλοι οι δημοσιογράφοι δεν είναι “αλήτες και ρουφιάνοι”...) και τα αφεντικά τους, καρποφορούν μέσα στο ανασφαλές τοπίο που γεννά η εξαθλίωση, όταν λανθασμένες και βίαιες ενέργειες εναντίον τους αναβαθμίζουν την γενίκευση που καλλιεργείται σκόπιμα από τα επιχειρησιακά δημοσιογραφικά 
συμφέροντα σε βάρος όλων όσων συμμετέχουν ανεξαιρέτως στα κινήματα κριτικής και αμφισβήτησης τής Εξουσίας. Τα δημοσιογραφικά συγκροτήματα εξαπάτησης της κοινής γνώμης μέσω αυτής της δογματικής και ανεγκέφαλης τακτικής βγαίνουν “λάδι” και “θύματα”, παραβλέπονται οικονομικά σκάνδαλα και αδικίες σε βάρος εργαζομένων στον Τύπο που απολύονται,κακοπληρώνονται ή έχουν χάσει στα χρόνια τηςοικονομικής κρίσης την ζωή τους από αρρώστιες που τις προκάλεσε η φτώχεια και η ανεργία. 

Ελευθερία λόγου όμως έχει ο καθένας!Και ο ψεύτης και ο συκοφάντης. Και η εξουσία και η αντιεξουσία.Και ο φασίστας και ο αναρχικός.Και ο καταληψίας και ο “νοικοκυραίος”. Και ο θρησκομανής και ο άθεος. Η κάθε εφημερίδα,το κάθε περιοδικό,το κάθε ραδιόφωνο. Η κάθε φωνή,το κάθε φερέφωνο. Είτε οι ακηδεμόνευτοι πολιτικοί χώροι,είτε η “άλλη μεριά” της εξάρτησης από τα κόμματα και το Κράτος ! Στόν “πόλεμο” των Απόψεων απαντάς με ΄Αποψη και ανοίγεις δρόμους από το δικό σου “μετερίζι” σιωπηρά ,δημοκρατικά και ταπεινά προβάλλοντας και προτείνοντας στις κοινωνίες την προσπάθεια του δικού σου παραδείγματος (και μέσα από τις Καταλήψεις) για την αναίμακτη και ενωτική οργάνωση τής ανθρώπινης κοινότητας. Θα πείσει και θα συνεχίσει αυτός που κατευθύνεται από το φως της αλήθειας του,τις πολιτικές επιλογές και τονΕΞΥΠΝΟ τρόπο που δεν αφήνει περιθώριο στον κάθε ψεύτη ,απατεώνα και συκοφάντη υπηρέτη του Συστήματος να έχει αξία και λόγο ύπαρξης.
Η διαδικασία “αγώνα” που επιλέγει επιθέσεις σε δημοσιογραφικά γραφεία δεν συμβάλλει πουθενά στην αντίσταση των κινημάτων απέναντι στην επικράτηση του Φόβου που απλώνει παντού ο Δήμιος του Καπιταλισμού. Δεν γίνεται να προκύψει ένας διαφορετικός Κόσμος όταν ο αγώνας για ανατροπή τής βίας,των παθογενειών και των ιδεοψυχαναγκαστικών νευρώσεων που χαρακτηρίζουν την κάθε Εξουσία ,αντικαθίσταται με αντίστοιχες παρόμοιες παθογένειες ομάδων που έχουν κάνει θεσμό,ιεραρχία και αυτοσκοπό την Βία ,ακυρώνοντας στην πράξη αυτό που υπερασπίζονται. “Μοιραίοι και άβουλοι” αντάμα οι πρωταγωνιστές και υπερασπιστές ενός αγχώδους “επαναστατικού” Ναρκισσισμού ,καταλήγουν παρά τις “αγωνιστικές προθέσεις” τους ... για το αντίθετο,να αφομοιωθούν κι αυτοί με την σειρά τους και να γίνουν ένας ακόμη εκπρόσωπος και διακινητής του Ολοκληρωτικού πνεύματος και της Ψυχολογίας του Φασισμού.
Ο “στρατιωτικού τύπου αγώνας που λειτουργεί ως “κινηματική 17Ν”επιλέγοντας τα σφυριά,τον τραμπουκισμό ,τον “ιδεολογικό τσαμπουκά” ,τον πολιτικό χουλιγκανισμό και την αυτοδικία ως “μέσο”, είναι εχθρική με τους κανόνες και το επίπεδο των κινημάτων που συνταυτίζονται και συμμετέχουν με τους κοινωνικούς αγώνες ενάντια στις επιθέσεις από το “πλυντήριο” της ιδιωτικήςπληροφόρησης για να διασωθεί η Ανομία Κράτους και Συστήματος΄Ομως, ηαντιπαράθεση με την Εξουσία ή θα είναι Απελευθερωτική για την ΣυλλογικήΑνά(σ)ταση από την τοξική ατμόσφαιρα της Θλίψης,της Βαρβαρότητας και τουΑργού Θανάτου ή θα είναι ένα ακόμη απόστημα στην Ιστορία που διαιώνισε την φύση της(της Εξουσίας).Αλλά γι αυτό, ο καθένας παίρνει τις ευθύνες του και όποιος δεν τις έχει πάρει αργά ή γρήγορα θα αναγκασθεί από τους “πονηρούς καιρούς” να το κάνει. Ο Κόσμος πλέον δεν έχει ανάγκη,ούτε και πολύ χρόνο και χώρο για πρόσθετους “απολογητές” ή “διαμεσολαβητές”!....

ΟΧΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΙΑΙΩΝΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ ,ΤΗΝ ΒΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΜΜΟΝΕΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Παπαδόπουλος Παναγιώτης(Κάϊν)
μεμονωμένο άτομο από το Αναρχικό/Ελευθεριακό κίνημα

υγ/¨Οσο “κέρδισαν” κινήματα και κοινωνία από τον “ένοπλο αγώνα”....
΄Οσο “κέρδισε” η υπόθεση Ηριάννας-Περικλή από το σπάσιμο της Ερμού.....
...Τόσο “κέρδισε” η υπόθεση της πληροφόρησης και της υπεράσπισης των Καταλήψεων από την επίθεση στα παλαιά γραφεία του συγκροτήματος Λαμπράκη στην οδό Μιχαλακοπούλου στις 25/8.....

Posted by...The Motorcycle boy at 9:31 π.μ. 0 comments  

ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ HΛΙΕ ΝΟΗΤΕ ΜΗΝ ΛΗΣΜΟΝΑΣ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΗΡΙΑΝΝΑΣ,ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΚΛΗ...


Μονάχα τρεις λέξεις, πιστεύω, φτάνουν για να καθοριστεί το Ανθρώπινο στον Άνθρωπο. Αξιοπρέπεια-Ελευθερία-Αλληλεγγύη. Η μια δεν μπορεί να υπάρξει δίχως τις άλλες δυο, καμία δεν πέφτει από τον ουρανό. Θέλουν τιμή και τόλμη. Αυτές είναι όμως οι δύσκολες έννοιες που δίνουν στον άνθρωπο υπόσταση, που μετατρέπουν την επιβίωση σε ζωή”
Φαίη Μαρί Μέγερ

Αν η δικαστική εξουσία έχει τη δύναμη να κάνει τον κόσμο να υποκύπτει στους νόμους της και ακόμη περισσότερο στην υπέρβασή τους δεν αποδεικνύει ότι η ποιότητα κυριαρχεί αλλά ότι μπορεί να μετατρέψει τον Kόσμο σε Καφκική κόλαση”
Αθηνά Τσάκαλου



Η καθηγήτρια ξένων γλωσσών Φαίη Μαρί Μέγερ και η Αθηνά Τσάκαλου(μητέρα των Χρήστου και Γεράσιμου Τσάκαλου, φυλακισμένα μέλη τής “Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς”... ),η Εύη Στατήρη, η Αλίθια Ρομέρο ,η Αγγελική Σωτηροπούλου είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα ανθρώπων που στο πρόσφατο παρελθόν βρέθηκαν στην φυλακή ως άλλες Καταρίνες Μπλούμ * , στο όνομα του “πολέμου κατά της τρομοκρατίας”. Ο παραλογισμός χωρίς πάτο του νομικού ολοκληρωτισμού δεν ...βρίσκει διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα σε συγγενείς,φίλους,εραστές,συζύγους,μάνες από την μία πλευρά και από την άλλη πρόσωπα που εντάχθηκαν στο “αντάρτικο πόλης” που επιμένει άσκοπα και απελπισμένα(αν και έχει ηττηθεί όσο αφορά αυτή την “στρατηγική αγώνα” παγκόσμια ) στην αυταπάτη πώς τα εργαλεία ανατροπής της Καφκικής κόλασης και βαρβαρότητας... βρίσκονται στον δυναμίτη και στον συνωμοτισμό .

΄Ενα ακόμη στοιχείο που κάνει αυτόν τον νομικό παραλογισμό όχι απλά άδικο και απάνθρωπο είναι ο ρατσισμός ,η εκδικητικότητα και ο μισογυνισμός που τον διακρίνει αφού επιλέγει σχεδόν πάντα ως θύμα ( στον βωμό της Θέμιδας που ασελγεί) την γυναικεία οντότητα λόγω της ερωτικής ,μητρικής και στενά συγκινησιακής σχέσης με τούς έγκλειστους καταδικασμένους για ένοπλη δράση.

Για μια ακόμη φορά δύο πολιτικοποιημένοι και ευαίσθητοι άνθρωποι,η Ηριάννα Β.Λ και οΠερικλής Μ., βασανίζονται τούτες τις μέρες ψυχολογικά και σωματικά με 13 χρόνια κάθειρξη! στη φυλακή επειδή η “απόλυτη αλήθεια” και ο ρεβανσισμός μιας τυφλής κυριολεκτικά και επιλεκτικής δικαιοσύνης που επαναλαμβάνεται ως άλλη “Ιερά Εξέταση” ,κρίνει εγκλωβισμένη στον αυτισμό της ,πώς είναι κακούργημα και ποινικό αδίκημα οι φιλικές,συγγενικές ή προσωπικές σχέσεις με άτομα που κατηγορήθηκαν ή καταδικάσθηκαν για την συμμετοχή τους σε τρομοκρατικές ενέργειες.

Αυτό όμως δεν είναι ο όρκος στην ανιδιοτελή κρίση αλλά ένας δικαστικός μηδενισμός, η πλήρης υποταγή στον φασισμό και στην αυθαιρεσία της συλλογικής ευθύνης.

Αυτή η αντικοινωνική “νομική” δράση είναι πράξη ανέντιμη και παράνομη που προσβάλλει και απαξιώνει συνολικά τον θεσμό και την Δημοκρατία.

Και αν οι βομβιστικές επιθέσεις και η “κριτική των όπλων” είναι (να συμφωνήσω) μια αδιέξοδη επιλογή που στηρίζεται στο δόγμα της διασποράς του τρόμου, πώς ονομάζεται ο αυταρχισμός και η σκληρότητα μέρους της δικαστικής “οικογένειας” που εκρήγνυται ως “τρομοδέμα” κι αυτή(και ίσως με τα χειρότερα αποτελέσματα...) διαπομπεύοντας και συκοφαντώντας ανθρώπους ως τρομοκράτες, αγνοώντας κάθε τεκμήριο αθωότητας και προκαλώντας σοβαρές βλάβες διακόπτοντας βίαια ζωές από την εργασία τους και την κανονικότητα της καθημερινότητάς τους?

Η κυβέρνηση Σύριζα/Ανέλ δεν αρκεί να εκδίδει δελτία τύπου συμπαράστασης στην κάθε Ηριάννα αλλά να πάρει άμεσα θέση απέναντι σε ένα καθεστώς Κράτους εν Κράτη που διαμορφώνεται από κάποιους “προστάτες της κοινωνικής ασφάλειας” δικαστές,εισαγγελείς και ανακριτές που ως άλλη “Αντιτρομοκρατική” θεωρούν πώς “ανεξαρτησία της δικαιοσύνης” σημαίνει σιδερένιο πρόσωπο που δείχνει τον δρόμο του εγκλεισμού και της τιμωρίας σε όποιον διαφωνεί με την ασφυκτική και θανάσιμη ιδεολογία της ομοιομορφίας!

Νισάφι πια!.....

΄Οχι άλλες Ηριάννες και Περικλήδες στην φυλακή.....

΄Οχι άλλη Ανομία στο όνομα τής “ανεξάρτητης δικαιοσύνης”....



Παπαδόπουλος Παναγιώτης(Κάϊν)/μεμονωμένο άτομο από το Ελευθεριακό κίνημα





* “Η χαμένη τιμή της Καταρίνα Μπλούμ” του Νομπελίστα Χάϊνριχ Μπέλ περιγράφει τον διασυρμό και την βία που ασκείται από την δημοσιογραφική και αστυνομική εξουσία σε μια γυναίκα λόγω της σχέσης της με άτομο που διώκεται για τρομοκρατική δράση. Το βιβλίο έγινε και ταινία το 1975 με σκηνοθεσία Φόλκερ Σλέντορφ και Μαργκαρέτε Φον Τρότα.

Posted by...The Motorcycle boy at 7:43 π.μ. 0 comments  

ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΑΣΥ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ;

(...Εγώ ποτέ δεν πίστεψα ότι όλοι οι μπάτσοι είναι μπάτσοι και όλοι οι αναρχικοί είναι αναρχικοί...)
σύντροφος Θοδωρής Ηλιόπουλος- μετά την απεργία πείνας και την αποφυλάκιση το καλοκαίρι του 2009


Τα Εξάρχεια του Σουρή,του Λαπαθιώτη, του Γύζη,της Βέμπο,του Μινωτή,του Χόρν, της Παξινού ,η γειτονιά καταφύγιο της τέχνης,της διανόησης και του πολιτισμού και όσων προσέτρεξαν εν μέσω κρατικής ασφυξίας στην “όαση” του προαστίου κάτω από την σκιά της πολιτικής και κοινωνικής αμφισβήτησης να υπερασπισθούν την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και την πολυμορφία της έκφρασης!
Η Καλλιδρομίου, ο Στρέφης, η Αραχώβης,η Μεθώνης,η Βαλτετσίου,η “Μπλέ πολυκατοικία” του 1933 πάνω από το κλειστό πλέον “ Φλοράλ” και στη μέση η πλατεία με το άγαλμα του 1909 με τους “Τρείς ΄Ερωτες” ...
Μποστάνι” ιδεών για την κοινωνική οργάνωση τής αλληλεγγύης,προστασία τής βιοποικιλότητας των ειδών απέναντι στην ανθρωποφαγία τής εξουσίας,ήταν πάντοτε ένας “μαγνήτης” καταστολής και κατεχόμενης γειτονιάς από την αστυνομία.
΄ Ενας μακρύς κατάλογος γεγονότων με “επιχειρήσεις αρετής” στο παρελθόν έκανε σαφές στους συγκεντρωμένους πολιτικούς χώρους πως δεν υπάρχει “άσυλο” στα Εξάρχεια για όσους πήραν τον “λάθος δρόμο” για μια κοινωνία χωρίς σκληρότητα, ανταγωνισμό,εκμετάλλευση και βία από άνθρωπο σε άνθρωπο. Τόσο απλός,τόσο ξεκάθαρος είναι ο Αναρχισμός.
Τα τελευταία χρόνια μια τάση αντίθετη στον κοινωνισμό του Αναρχισμού,ένας πολιτικός χουλιγκανισμός,μια ύβρις ενάντια στον Αναρχισμό , ασκεί έναν κοινωνικό φασισμό πολιτικής μαφίας στην περιοχή όπου με την προσθήκη των τραμπούκων του υποκόσμου(εμπορία ναρκωτικών,γυναικών κλπ ) έχουν δημιουργήσει ένα κλίμα πού συκοφαντεί την ιστορική εικόνα της περιοχής και έχει προβληματίσει την καθημερινότητα των κατοίκων των Εξαρχείων.
Το πολιτικό στίγμα της περιοχής κινδυνεύει να εξαφανισθεί από έναν διαβρωτικό μηχανισμό ανομίας και τραμπουκισμού(και μάλιστα πολλές φορές με θύματα αναρχικούς και συντρόφους αγωνιστές) που κυριαρχεί στην “πιάτσα” της περιοχής από κάθε είδους αγύρτες και μηδενοφασίστες που στρώνουν το έδαφος για να υποστηρίζει ο νεοφιλελεύθερος λόγος “μαχητικές” και “ριζικές λύσεις” για τα Εξάρχεια.
Για πρώτη φορά στα χρονικά μια πρωτοβουλία από την “άλλη όχθη”,από τους συνδικαλιστές της αστυνομίας,καλεί μέσα στην πλατεία Εξαρχείων συζήτηση με όλους τους εμπλεκόμενους δημόσιους και πολιτικούς φορείς της γειτονιάς των Εξαρχείων (και τους αναρχικούς).Είναι η δεύτερη θετική ενέργεια τής αστυνομίας(μετά τις συλλήψεις εμπόρων και διακινητών στα Εξάρχεια πέρυσι τον Ιούλιο) που ξεφεύγει ,έστω για λίγο, μακριά από το κακό της θεσμικό πρόσωπο.
Από μια βιαστική και πρόχειρη ματιά βασισμένη στην “παράδοση” της φυσικής και μακράς αντιπαλότητας και στο έντονο θυμικό που έχει συσσωρευθεί με τα χρόνια από τη δράση ενός βίαιου θεσμού -πυλώνα της εξουσίας,θα πουν οι περισσότεροι πώς η συγκεκριμένη πρωτοβουλία συνδικαλιστών αστυνομικών είναι προκλητική και “να μην πατήσουν το πόδι τους στα Εξάρχεια αλλιώς...”.
Με μια δεύτερη,άλλη ματιά (που πιθανά να χρεωθεί ξανά ως “φιλί του Ιούδα” ή το “σημάδι του Κάϊν” αλλά θα τολμήσω “αιρετικά” να την καταθέσω...) είναι μια ευκαιρία να γράψει ιστορία και να λάμψει η διαλεκτική, όπου οι αναρχικοί και οι πολιτικές ιδέες της περιοχής θα δείξουν το πρόσωπο του πολιτικού πολιτισμού,της ευγένειας και της ανοχής την στιγμή μάλιστα που όλοι περιμένουν να συμβεί το αντίθετο!
Ο αναρχικός χώρος έχει βιώσει στην πολιτική του διαδρομή, την ιδεολογία της απαγόρευσης που έχει οδηγήσει την αλαζονεία τής εξουσίας στην ακρότητα και στον αυταρχισμό.
Ο νόμος τής απαγόρευσης για μια νύχτα ας πάει στην άκρη. Δεν είναι πόλεμος,δεν είναι άσκηση καταστολής,κανείς δεν πρόκειται να αφομοιωθεί ,να ενσωματωθεί ,να συνδιαλλαγεί ή να συμφιλιωθεί με την πλευρά της αστυνομίας.
Φιλοξενήστε τους, μην τους απαγορεύσετε(απαγορεύεται η απαγόρευση/Μάης 68)την “είσοδο”, επιλέξτε πολιτικό τρόπο που θα νοιώσουν ασφαλείς σε “ξένο έδαφος”,δείξτε τους πώς στην πλατεία σύμβολο της Ελευθερίας η μορφή τού Κτήνους δεν έχει γίνει κανόνας στην εποχή του Τρόμου και του Εγώ!
Μην τους “δώσετε φιλικά το χέρι” ,αλλά δώστε τους την ελευθερία του χώρου, αποδείξτε τους πώς εμείς από την εξουσία και τους φασίστες ο Αναρχισμός διαφέρει γιατί δεν τον καθοδηγεί το “εδώ μόνο εμείς”, το μίσος,ο φανατισμός και το δόγμα συλλογικής ευθύνης, προστατέψτε το δικαίωμά τους να καταθέσουν την όποια άποψή τους, καλέστε τους να πάρουν θέση ,να καταδικάσουν την δική τους βία,κερδίστε -ίσως-κάποιον από αυτούς,κερδίστε τις συνειδήσεις του κόσμου...
Ακόμα και στην φρίκη του πολέμου ,υπάρχει για μια στιγμή, ένα “διάλειμμα” , μια αμφότερη “ανακωχή”,την επόμενη μέρα όλοι(από κάθε πλευρά) θα γυρίσουν στην γνωστή “κανονικότητα” των χαρακωμάτων,ο ένας απέναντι και ενάντια στον άλλο. Είναι πολύ πιθανό στο τέλος αυτής τής εκδήλωσης της ΠΟΑΣΥ να μην βγει κανείς κερδισμένος. Τουλάχιστον ας μην βγει κερδισμένο το “δημοφιλές σπόρ” τής απαγόρευσης και της σωματικής σύγκρουσης πού το θέαμα τής βίας άλλη μια φορά έχει στοιχηματίσει για το απόγευμα τής 29/6 , σπρώχνοντας όλο και πιο πολύ την περιοχή στο προσχεδιαζόμενο καθεστώς “επικίνδυνης ζώνης” και δικαιώνοντας τούς κάθε λογής “φύλακες τής τάξης” για την ύπαρξη “γκέτο” και “άβατο” στα Εξάρχεια. Δώστε στους κατοίκους των Εξαρχείων την ευκαιρία να συμμετάσχουν σε μια δική τους νύχτα,σε μια νύχτα διαφορετική από εκείνες τις πολλές και όμορφες που χάθηκαν από την εμμονική εκτόνωση των διαφόρων “τεχνικών τής βίας” φορώντας είτε κρατική στολή, είτε την προβιά του “κοινωνικού αγωνιστή”!
28/6/2017
Παπαδόπουλος Παναγιώτης (Κάϊν), erozer2000@yahoo.gr
μεμονωμένο άτομο από το Ελευθεριακό κίνημα

Posted by...The Motorcycle boy at 8:50 π.μ. 0 comments  

Η ΘΑΝΑΣΙΜΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΥ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗΝ "ΑΓΡΙΑ ΝΕΟΛΑΙΑ" ΚΑΙ ΣΤΗΝ "ΜΑΥΡΗ ΑΝΑΡΧΙΑ" ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2008

ΠΟΙΑ(ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΙΟΥΣ) ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ ΤΩΝ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΕΛΙΚΑ  Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΣΙΩΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ  ΨΕΥΤΟΑΝΑΡΧΙΣΜΟΥ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΕ ΚΤΗΝΩΔΙΑ,ΤΕΡΑΤΑ ΚΑΙ ΑΣΧΗΜΙΑ.......

H διαχρονική απουσία διαχωριστικής θέσης και πολιτικής απάντησης στην ασχήμια που στο όνομα του αναρχισμού συνεχίζει την αντικοινωνική και εγκληματική της δράση, θα συναντήσει ξανά το παρελθόν (πχ τράπεζα "Μαρφίν" 2010) κυοφορώντας μεγαλύτερες τραγωδίες στο μέλλον. Κινήματα και πολιτικοί χώροι που βηματίζουν με το χθες δεν έχουν καμία ελπίδα να παρακινήσουν και να εμπνεύσουν για την κοινωνική απελευθέρωση από τις αλυσίδες του καπιταλιστικού σφαγείου


Αγαπητοί συντρόφισσες/φοι του Νosotros,
Εδώ και αρκετά χρόνια (ειδικά μετά τις  συλλήψεις της 17Ν και την τυφλή και άκριτη  ηρωποίησή της από ένα μεγάλο ρεύμα του "χώρου") είχα επισημάνει  τον κίνδυνο από την εμφάνιση με δήθεν "πολιτικά χαρακτηριστικά" ενός ιδιότυπου  εσωτερικού εχθρού του αναρχισμού (με "επαναστατικό φερετζέ") που έχει θεότητα την απόλυτη βία,την γενίκευση και ως πρόταγμα την ΜΗ  αλλαγή τής κοινωνίας ,απλά και μόνο  την "χαρά της καταστροφής"...
Είχα (έχετε μνήμη,θέλω να πιστεύω και όχι επιλεκτική...)  εισπράξει απομόνωση,καταδίκες,εκφοβισμό και μάλιστα και ξυλοδαρμό μέχρι αναισθησίας από την γνωστή εκείνη επίθεση σε όλους σας εναντίον μου στα Προπύλαια ,τον Νοέμβρη του 2003,στην διάρκεια μιας συγκέντρωσης και πορείας. Η εν λόγω πολυμελής  ομάδα  που απέδιδαν τιμωρία και εκδίκηση στον "πασιφιστή" με χτυπούσε αποκλειστικά στο κεφάλι,κανείς τους δεν με χτύπησε από τον λαιμό και κάτω! Τούς έχω συγχωρέσει πράγματι,αν και δεν έχω ξεχάσει (αφήσανε πάνω μου ψυχοτραύματα και φοβίες) και είναι ένας βασικός λόγος  "μη εμπιστοσύνης" πλέον στην “πολυμορφία του χώρου” ,λόγος που  με οδήγησε ανάμεσα στα άλλα  να μην περνώ από τα Εξάρχεια ή να μην  συμμετέχω (όπου συμφωνώ) σε εκδηλώσεις και δρώμενα. Διαβάζοντας τα συνεχή περιστατικά με θύματα συντρόφους από την δράση των βαρβάρων - δήμιων του "αναρχοδικείου" (που άλλαξε σε πρόσωπα όλα αυτά τα χρόνια,αλλά όχι στον χρυσαυγιτισμό...), αναπόφευκτα θυμάμαι τα "δικά μου". Οι ομοιότητες με κινούν ώστε να κάνω αναφορά στο προσωπικό μου τότε θλιβερό συμβάν και τίποτα άλλο!
Συγχωρώ... και εσάς με την ευκαιρία γιατί ΄η " Αντιεξουσιαστική Κίνηση" ήταν τότε μπροστά στα Προπύλαια και αφέθηκε ως παρατηρητής στον τραμπουκισμό-"καθεστώς εξαίρεσης" εναντίον μου και κανένας δεν πήρε θέση παρέμβασης,κανείς δεν ήρθε να δώσει ένα χέρι να σηκωθεί από το πεζοδρόμιο ο "λαθεμένος,ανορθόδοξος,προδότης ,αποστάτης και αιρετικός σύντροφός τους"!
Στο προκείμενο τώρα,στο πνεύμα τής ανακοίνωσής σας που σε γενικές γραμμές με βρίσκει σύμφωνο...
΄ Οταν δεν παίρνεις θέση χρόνια για φασισμούς,τρομοκρατία και αντικοινωνισμούς πού έγιναν "στο όνομα" του πολύπαθου αναρχισμού στην χώρα μας ,όταν οι “πολιτικές” συμμορίες ισοπέδωναν το περιοδικό "Ρεσάλτο" στην Σολωμού,όταν κάνανε επιθέσεις στον Γ. Καραμπελιά και στο Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο στην Θεμιστοκλέους(λίγα μέτρα μακριά σας....),όταν σπάσανε το καφέ "Φλοράλ" (επίσης λίγα μέτρα μακριά σας....),όταν ξυλοκοπήθηκε ο βουλευτής Β. Οικονόμου και “πολιορκήθηκε” σε εστιατόριο στην Βαλτετσίου ο Γ. Βαρουφάκης, όταν σε δεκάδες άλλα γεγονότα  με "σήμα" το τσεκούρι,τον ξυλοδαρμό και το μαχαίρι , προσβολής και διασυρμού της  ιστορίας  των Εξαρχείων και του Κινήματος Αμφισβήτησης  ΑΠΟΥΣΙΑΖΑΤΕ  από κάθε είδους κριτική,διαχωρισμό και παρέμβαση(όχι μόνο εσείς,αλλά όλες οι  σοβαρές αναρχικές συλλογικότητες),τα τωρινά γεγονότα (δυστυχώς) έρχονται να με δικαιώσουν...
Γκρουπούσκουλα του πολιτικού χουλιγκανισμού ,πολιτικές μαφίες αγκαλιά με ποινικές μαφίες και εμπόρους ουσιών ΚΑΤΕΧΟΥΝ τα Εξάρχεια και για τα προσχήματα και για την "παράδοση" της εκτόνωσης ...μιλάνε για "αστυνομική κατοχή" των Εξαρχείων!
Αυτή είναι η πραγματική Κατασταλτική Κατοχή των Εξαρχείων και όχι αυτή με την "στολή"!!!!
Η "αστυνομική κατοχή"( φαντασιακό συμπέρασμα  του αυτισμού και τής ιδεοληψίας του όποιου ψευτοπολιτικού υποκειμένου....),δεν κατέβηκε ξαφνικά από τον ουρανό,αυτοί που την προκαλούν συνέχεια καταναλώνοντας την αφασία τους απέναντι στις  διμοιρίες και στο σπίτι του Φλαμπουράρη ,έχουν φέρει έναν πολιτικό χώρο σε αδιέξοδο και σε κοινωνική απαξίωση!

Η αποχή (σιωπή) θέσης από  συνεχή συμβάντα που και την κοινωνία των Εξαρχείων στέλνουν στην άλλη όχθη τής συντηρητικής αγανάκτησης  αλλά και τον Αναρχισμό συκοφαντούν ως "εγκληματική δράση", θα  φέρει πραγματικά σε τραγική θέση ότι έχει  απομείνει και προσπαθεί φιλότιμα από τον "χώρο", αλλά θα θεσμοθετήσει επίσημα την αστυνομική κατοχή και καταστολή,αυτή την φορά  με υπαρκτό πρόσωπο που με κοινωνική συναίνεση θα έχει μόνιμη παρουσία στην περιοχή.
Και όταν δεν απαντάς στην διασπορά του φόβου και στον κυνισμό που αντιπροσωπεύει τον πολιτικό φασισμό με “ μαυροκόκκινο προφίλ” ,να είσαι έτοιμος να “θερίσεις θύελλες” , να βρείς μπροστά σου χειρότερες εξουσίες από τις “νόμιμες” του δήθεν “δημοκρατικού τόξου”!.....

Συντροφικά και καλή δύναμη σε όσους εργάζονται ώστε να προστεθεί ένα λιθαράκι στον πολιτικό πολιτισμό που είναι ο “προθάλαμος” του Ανθρώπινου τοπίου.....

Παπαδόπουλος Παναγιώτης(Κάϊν)
μεμονωμένο άτομο από το Ελευθεριακό κίνημα

Posted by...The Motorcycle boy at 8:07 π.μ. 0 comments  

11 ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ Ο “ΣΠΑΣΜΕΝΟΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ” ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΙΟ

καλή Aνάσταση Αγγελική..…
καλή Ανάσταση σε όλου του Κόσμου τις Αγγελικές,σε όλου του Κόσμου τα παιδιά που βρίσκονται στην Αναπηρία....
αυτό το κείμενο στο αφιερώνω παρά το ότι ξέρω πώς η πραγματική Ανάσταση θα έρθει όταν θα γίνεις ξανά καλά(και θα γίνεις),όταν ο ΄Ανθρωπος στη Γη θα αγαπήσει ξανά τον ΄Ανθρωπο.....


Υπάρχουν άνθρωποι που ενώ φαίνεται πώς κρέμονται μπροστά μας σαν “σπασμένος χαρταετός”, συνεχίζουν να σηκώνουν το πληγωμένο τους κορμί όλο και πιο ψηλά πάνω από “θάλασσες κι από στεριές” ,γιατί το πάθος και τη πίστη τους για Zωή δεν τα έχουν πετάξει στους κάδους των καταθλιπτικών καιρών.
Υπάρχουν άνθρωποι με σπασμένο κορμί σε κομμάτια,πολλές φορές χωρίς μάτια,χέρια και πόδια,άνθρωποι πάνω σε ξύλινους σταυρούς πού όσες φορές κι αν πέσουν άλλες τόσες θα βρουν την δύναμη να ξανασηκωθούν,τρέχοντας ξοπίσω απo τ΄ όνειρό τους.
΄Ανθρωποι που κοιτάνε κατάματα τους φόβους και τα σκοτεινά παιχνίδια του μυαλού τους και αγωνίζονται επίμονα (όσο κι αν έχουν πει χιλιάδες φορές “κουράστηκα...”) για να πατήσουν “ξανά στα πόδια τους” ,για να ανατρέψουν τις συνέπειες που κάποτε το ατύχημα,η κακιά στιγμή,η αδιαφορία, το μίσος και η βία των άλλων, τους στέρησε!
Υπάρχουν άνθρωποι που το παραλυμένο τους σώμα στο αναπηρικό κρεβάτι ή στο αμαξίδιο μπορεί να σε ξεγελά αλλά μέσα τους η πυρωμένη φλόγα για ΑΝΑΣΤΑΣΗ γράφει ιστορία,αλλαγές,η Ζωή ανασαίνει ακόμα και γράφει “Καλημέρα” και “ένα Χαμόγελο σου ζητώ” στους τοίχους...
Υπάρχουν άνθρωποι που οι μέρες τους κρέμονται από τα καλώδια σαν “σπασμένος χαρταετός” αλλά αυτοί εκεί! γαντζωμένοι στο δέντρο της Ζωής πίνουν και μεθάνε από τους καρπούς του...
Υπάρχουν άνθρωποι που ξεφορτώθηκαν τις αποσκευές της απελπισίας και της απαισιοδοξίας,ένα βάρος που δεν τους αξίζει,δεν αξίζει σε κανένα....
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν κοιτάζουν ποτέ κάτω, υπάρχουν άνθρωποι που δεν αφήνουν στην μέση το ταξίδι τους,έκαναν άλλωστε τόση πορεία αντοχής μέσα από χιλιάδες ματωμένα βήματα για να τιμήσουν τη ζωή,το σώμα τους, τη ψυχή τους, την αλληλεγγύη των παιδιών,των συντρόφων τους,όσων τούς στέκονται και σηκώνουν μαζί τς τον “σπασμένο χαρταετό” τς...

Πέρασαν 11 χρόνια από τότε που η δημοσιογράφος Αγγελική Χατζηδημητρίου ξεκίνησε ένα πρωί στις 8 Απρίλη του 2006 για να κάνει ρεπορτάζ για πυρκαγιά που συνέβη στο εργοστάσιο τής ΔΕΗ ,στην θέση Κοντάρι της Χίου και κατέληξε τετραπληγική μετά από την βία που ασκήθηκε εναντίον της από τον φύλακα του εργοστασίου και το λάθος των γιατρών στο “Σκυλίτσειο” νοσοκομείο τής Χίου που ....διέγνωσαν “νευρική διαταραχή” τις ώρες που η Αγγελική ήταν ήδη “αιχμάλωτη” σε ένα βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο!
11 χρόνια η Αγγελική μαζί με τον σύντροφό της Θοδωρή Πυλιώτη και τα παιδιά της Ματθαίο και Παναγιώτα έχουν κάνει πράξη απλές αλήθειες που περνούν τους αγώνες των ανθρώπων για αγάπη,φιλία,ενότητα και ανθρωπιά στην Αιωνιότητα.....
Πάνε 11 χρόνια που η Αγγελική παρά το ότι παραμένει “κλειδωμένη” στο κορμί της χωρίς “ήχο και υλικό” δεν κάνει πίσω, γιατί είναι περήφανη ψυχή που κινεί “γη και ουρανό” για να ανέβει στην επιφάνεια να πάρει Οξυγόνο. ΄ Οποιος έχει δει την ταινία “All is lost” (΄ Ολα Χάθηκαν ) με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ μπορεί να καταλάβει γιατί η Αγγελική στο τέλος θα καταφέρει να σπάσει με την φωνή της την σιωπή 11 χρόνων στην μοναξιά του “ναυαγού”!

΄ Ανθρωποι σαν την Αγγελική Χατζηδημητρίου, την κάθε Αγγελική και ΄ Αγγελο στην αναπηρία δεν πρόκειται να ηττηθούν ποτέ!

Αγγελική,
κουράγιο....
καλή δύναμη....
αλληλεγγύη....
φιλία....
ένα άγγιγμα,ένα χάδι.....
μαζί,θα το περάσουμε μαζί.....
θα περάσει και θα φύγει το κακό Αγγελική, θα έρθουν καλύτερες μέρες...
Η Ζωή στο χρωστάει!...

σε φιλώ και δεν σε ξεχνώ Αγγελική,πάρε με στον σπασμένο αλλά δυνατό χαρταετό σου....

Παπαδόπουλος Παναγιώτης (Κάϊν)
για την Επιστροφή της χαμένης Ανθρωπιάς και του Τέλους της Εποχής της Κτηνωδίας
erozer2000@yahoo.gr

Posted by...The Motorcycle boy at 8:33 μ.μ. 0 comments