Για τον Σάββα Ξηρό

7 χρονια "μεγαλης εβδομαδας" παθων για τον Σάββα Ξηρό
ΟΤΑΝ Η ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΞΗΡΟΥ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΠΑΡΑΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΑ ΓΙΟΡΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΗΔΕΝΙΣΜΟ, ΤΟ ΜΙΣΟΣ,ΤΗΝ ΒΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΔΙΚΗΣΗ



η υπέρμετρη οργή γεννά τήν παραφροσύνη
Επίκουρος


Γιά όλους τους ανθρωπους ισχύει τό δικαίωμα στήν σωτηρία τής υγείας, ακόμα καί γιά τόν κρατουμενο Σάββα Ξηρό

Η υπόθεση τής υγείας τού Σάββα Ξηρού είναι υπόθεση κοινωνικής αλληλεγγύης και ευαισθησίας

ΓΡΑΜΜΑ ΕΝΟΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
ΥΠΟΥΡΓΟ -ΝΙΚΟ ΔΕΝΔΙΑ
ΓΕΝ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ-ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟ,



ΠΡΟΣ ΤΟΝ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ-ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ
ΓΕΩΡΓΙΟ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ-ΠΑΣΟΚ
ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ-ΚΚΕ
ΑΛΕΚΟ ΑΛΑΒΑΝΟ-ΣΥΡΙΖΑ
ΓΕΩΡΓΙΟ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ-ΛΑΟΣ
ΚΑΡΟΛΟ ΠΑΠΟΥΛΙΑ-ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΙΕΡΩΝΥΜΟ

καθώς και στούς,

ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ-ΜΟΥΣΙΚΟΣΥΝΘΕΤΗ
ΕΝΩΣΗ ΙΑΤΡΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ ΑΘΗΝΑΣ-ΠΕΙΡΑΙΑ(ΕΙΝΑΠ)
ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΑΘΗΝΑΣ
ΙΑΤΡΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΑΘΗΝΑΣ
ΠΕΡΙΚΛΗ ΚΟΡΟΒΕΣΗ-ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΣΥΡΙΖΑ
ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ-ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΡΑΥΜΑΤΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥ ΣΑΒΒΑ ΞΗΡΟΥ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΥ ΣΕ ΙΣΟΒΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ "17Ν"




Πρίν από 3 περιπου χρονια ,στις 10/10/06 ,όταν υπουργός δικαιοσύνης ηταν ο κ.Παπαληγουρας,κρίθηκε δυστυχώς αρνητικά από τήν πλευρά τών δικαστών η τύχη τού αιτήματος πού αφορούσε τήν προσωρινή,5μηνη αν θυμάμαι καλά, διακοπή τής φυλάκισης τού κρατουμένου Σάββα Ξηρού ώστε νά τού παρασχεθεί κάθε απαιτούμενη ιατρική εξέταση καί αγωγή γιά σοβαρά προβλήματα υγείας πού αντιμετωπίζει από τήν στιγμή τής συλληψής του πρίν περίπου 7 χρόνια καί πού επιδεινώνονται μέ τό πέρασμα τού χρόνου κάτω από τίς ειδικές συνθήκες φυλάκισης.
Οι όποιες(και είναι πολλές)διαφωνίες μου με την άλλοτε εγκληματικη πολιτικη δράση καί πρακτική τής "17Ν"-αλλά καί μέ όσους υπερασπίζονται τόν ψευδοεπαναστατικο της ρόλο καί τήν "ηθική" τού "λαϊκού αγωνιστή"-δέν σημαίνουν σέ καμία περίπτωση πώς ένας αναρχικος θα μπορούσε να σιωπήσει μπροστά στην καταπάτηση των ατομικών δικαιωμάτων ενός κρατουμένου από έναν βάρβαρο εξουσιαστικό μηχανισμό ο οποίος παρασύρεται από τον ρεβανσισμό και το μίσος αδιαφορώντας για το πολύτιμο αγαθό της υγείας καί πού ισχύει φυσικά γιά όλους/όλες εντός ή εκτός φυλακών!

Επισημαίνοντας,στην αρχή αυτής της επιστολής, προσωπικές θέσεις:

α/ απέναντι στην τρομοκρατία που ασκούν στις κοινωνίες οι σημερινές ολιγαρχίες(άλλοτε "κεφαλές" του Εθνους-Κράτους και σήμερα τοπικοί υπάλληλοι των πολυεθνικών που εξ-υπηρετούν τον διεθνισμό της παντοδυναμίας του ιδιωτικού κεφαλαίου)με το ψευδεπιγραφο της δημοκρατιας, "ο σκοπός αγιάζει τά μέσα" προκαλούσε με την τυφλή απο μεριάς του "απονομή δικαιοσύνης"( τά ηττημένα απο την αφετηρία έως το τέλος "χτυπήματα στην καρδια του Κρατους"), εκ των πραγμάτων κακό,πόνο καί δυστυχία στό περιβάλλον τών θυμάτων αλλά και χρησιμοποιήθηκε σαν εργαλείο έγκρισης και εφαρμογής όλων των επιθετικων μορφων "τάξης και ασφάλειας" των εκαστοτε κυβερνησεων ενάντια στην Κοινωνία των πολιτών.
Του δόγματος "τάξης και ασφάλειας" που τις αναπηρίες και τον θάνατο στις φυλακές,στα εργοστάσια ,στον στρατό,στα ναρκοπέδια των συνόρων τις ονομάζει "ατυχήματα" ή "αυτοκτονίες" και στα αρχεία της εισαγγελικής "ερευνας" οι νεκροί Κουμης, Κανελλοπούλου,Τσιρώνης και αρκετοί/κές ακόμη αναζητούν μεσα απο την σκονη που σαρώνει τον χρόνο ,τους θύτες τους και την χαμένη τιμή της αστικής "δικαιοσύνης" σας

β/ η υπεράσπιση τών επιλογών τής "17Ν" δέν είναι υπόθεση σίγουρα δική μου και θέλω να πιστεύω ούτε και τών δυνάμεων πού μάχονται απέναντι στήν καπιταλιστική βαρβαρότητα καί τήν εκμεταλλευση πού ασκούν στις κοινωνιες οι πολυεθνικοί ναοί-εταιρείες που θυσιάζουν ολο και περισσότερες ανθρώπινες ζωές για να σκαρφαλώνουν οι αριθμοί στούς ηλεκτρονικούς πίνακες των τραπεζών και τών χρηματιστηρίων.
Είναι όμως υπόθεση των κοινωνικών κινημάτων να αγωνισθούν για ανθρώπινες συνθήκες κράτησης και τα ατομικά δικαιώματα των κρατουμένων!

γ/Δεν "καταδικάζω την βία απο όπου και άν προέρχεται"(όταν ένας λαός αντιδρά σε στρατό κατοχής για παράδειγμα,δεν είναι παράλογη βία αλλά αυτονόητη και νόμιμη),είμαι ενάντια στην εύκολη και βολική βία αυτόκλητων και αυτοδιορισμένων μιλιταριστικών ομάδων και αντικινηματικών πρακτικών "στο όνομα του λαού", αλλά είμαι υπέρ εκείνης της Αντίστασης(βία την λέτε όλοι εσείς)που χρησιμοποιούν οι Αθλιοι Αστεγοι του "Κατώτερου Θεού" διωγμένοι απο τον πλανήτη των "ίσων ευκαιριών" , διεκδικωντας στην άκρη ενα "πιάτο ρύζι" απο τις τεράστιες ποσότητες που οι "χορτασμένοι" σκορπούν στις Χωματερές της τεχνητής "ευημερίας"!

Καταλήγοντας,
είναι αδύνατον λόγω των επιλογών και ιδεών μας ( για την διαχείριση του Κόσμου από την ίδια την αμεσοδημοκρατική κοινωνία των πολιτών εγώ και διά τής "αντιπροσωπευτικής" εξουσίας εσείς)να βαδίσουμε σε "κοινούς τόπους συναίνεσης και ενότητας", αλλά νομίζω πώς μπορούμε να συμφωνήσουμε τουλάχιστον και μόνο σέ αυτό:
΄Οταν ένας κρατούμενος κυκλοφορεί νεκροζώντανος μέσα σε υπόγεια κελιά ,είναι τρομοκρατία,ωμή βία και φασισμός να παρακολουθείς κυνικά και αμέτοχα την πορεία του εως και την πτώση,το τελευταίο σκαλί της σωματικής του και ψυχικής του φθοράς!
Αλλά ακόμα και αυτο το Συνταγμά σας και οι κανόνες της αστικής "δημοκρατίας"που άλλες φορές πίνετε νερό στο ονομά τους και άλλοτε με το ίδιο νερό πλένετε τα χέρια σας σαν Πόντιοι Πιλάτοι,δεν αναφέρουν πουθενά για εξόντωση,μικροψυχία και εκδίκηση που 7 ολόκληρα χρόνια το στρατόπεδο σας με τον "αέρα του "νικητή" επιδεικνύει ως στάση και μέθοδο απέναντι στον απομονωμένο και καταπονημένο Σάββα Ξηρό!

Δεν έχετε και πολλά να κάνετε σε αυτήν την υπόθεση ,που κινδυνεύει να γίνει τραγωδία γιά την πολιτική σας αν την αφήσετε καί άλλο σκόπιμα σε εκκρεμότητα,εκτός απο εκείνη τήν απόφαση πού είναι μονόδρομος:

ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΗΚΟΝ ΣΑΣ και ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΝΟΜΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ, νά βάλετε οριστικά τέλος στον δρόμο της εκδίκησης που μέσα στις φυλακές ολοκληρώνει τήν ΕΞΟΝΤΩΣΗ του ΣΑΒΒΑ ΞΗΡΟΥ και όπως επίσης γνωρίζετε και πολλούς άλλους άρρωστους κρατουμένους που έχουν καταδικασθεί για διαφορετικού τύπου υποθέσεις και αδικήματα.

Ακόμα καί γιά τόν χειρότερο εγκληματία κρατούμενο(καί γιά τους εναπομείναντες φασίστες Απριλιανούς βασανιστές και πραξικοπηματίες ακόμη)όταν συντρέχουν ανεπανόρθωτες σωματικές βλάβες καί σοβαροί λόγοι υγείας πού μπορεί νά οδηγήσουν ακόμα καί στόν θάνατο,η απόρριψη ενός τέτοιου αιτήματος καί η παραμονή στό κελί τών φυλακών ισοδυναμεί μέ ψυχρή εκτέλεση,απόφαση πού δέν τιμά κανέναν πολιτισμό,καμία δικαιοσύνη,καμία κοινότητα,τήν ίδια τήν ΑΝΘΡΩΠΙΑ!

Αν καί η καθημερινότητα,πλέον, σε ολες της τις πτυχές αποδεικνύει τό αντίθετο για το "Κοινωνικό Κράτος Δικαίου", για την "προσφορά" και τις "αρετές" του οποίου λέτε πως είσασθε ...υπερήφανοι,άν καί αρκετές σκληρές και άδικες αποφάσεις τών δικαστών σας καταστρέφουν τά λιγοστά ζωντανά ανθρώπινα κύτταρα τής αστικης "δικαιοσύνης"σας,εξακολουθώ ακόμη νά πιστεύω πως μέσα στόν δικαιοφανή καί σκανδαλώδη χώρο τής ελληνικής εξουσίας αντιστέκεται σε πείσμα της "πιστής τήρησης των θεσμών" ένα παράθυρο μεγαλοψυχίας γιά κάθε καταδικασμένο στίς φυλακές πού υποφέρει σωματικά(άρα καί ψυχικά) όπως είναι η περίπτωση τού κρατουμένου-φυτού(πλέον)Σάββα Ξηρού!
Στό χέρι σας είναι νά τό κρατήσετε ανοικτό καί νά αποτρέψετε τήν τέλεση ενός ακόμη Κρατικού Εγκλήματος!
Στό χέρι σας είναι νά τό σφραγίσετε καί αυτό πετυχαίνοντας τόν ασφυκτικό θάνατο καί τής τελευταίας πρόσβασης πού έχει γιά βελτίωση τής υγείας του ο κάθε βαριά ασθενής κρατούμενος!
Εγκλημα καί τιμωρία...ίσως ναι,ΑΛΛΑ όχι μόνο όπου εσείς τό θέλετε "επιλεκτικά"...
Εγκλημα καί εξόντωση...σίγουρα ΟΧΙ καί ξανά ΟΧΙ στόν κτηνώδη νόμο τής Ανθρωποφαγίας!

προσθετω και εγω την δικη μου υπογραφη για την απελευθερωση του κρατουμενου Σαββα Ξηρου

Παπαδόπουλος Παναγιώτης(Κάϊν)
μεμονωμένο άτομο από τό παγκοσμιο αναρχικό/αντιεξουσιαστικό Κίνημα



13/4/09


(το κείμενο δημοσιεύεται στό Ποντίκι πού κυκλοφορεί)

Posted by...The Motorcycle boy at 4:26 μ.μ. 0 comments  

ΓΙΟΡΤΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓ. ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ

Αναδημοσιεύουμε από το blog των αναρχικών Αιγάλεω http://anarxikoiaigaleo.blogspot.com/

Είμαστε μια πρωτοβουλία ανθρώπων από το Αιγάλεω, ενάντιοι σε οποιαδήποτε
μορφή εξουσίας και εκμετάλλευσης και αλληλέγγυοι στους πρόσφυγες και μετανάστες.
Είμαστε από αυτούς που ποτέ δεν ξεχνάνε ότι το Αιγάλεω χτίστηκε από
πρόσφυγες εργάτες και
κατοικείται από μετανάστες εδώ και δεκαετίες.

Ενάντια σε ένα κόσμο που μας θέλει απομονωμένους, αντίθετους, εχθρικούς και
ξένους και θέλοντας να σπάσουμε την καθημερινότητα που μας αποξενώνει
επιλέξαμε να βρεθούμε όλοι μαζί για να γνωριστούμε και να επικοινωνήσουμε.

Θέλουμε να διεκδικήσουμε μαζί, να στηριχτούμε στην αλληλεγγύη, το σεβασμό,
τη αξιοπρέπεια για ένα κόσμο χωρίς αδικία και εκμετάλλευση. Πιστεύουμε ότι
πάντα αυτός είναι ο δρόμος για να αλλάξουμε την ζωή μας.

Έτσι θελήσαμε να στήσουμε μια γιορτή αλληλεγγύης για όλους εμάς, από όλους
εμάς, μετανάστες, πρόσφυγες, γυναίκες,
άντρες, Αιγαλεώτες και μη, μια Κυριακή μεσημέρι, σε μία γειτονιά μας, στον
Άγιο Σπυρίδωνα, όπου ντόπιοι και μετανάστες συνυπάρχουν ήδη από το 1970.

Να συναντηθούμε, να μάθουμε ο ένας από τον άλλο, χωρίς
προκαταλήψεις, για να ενδυναμώσουμε τις σχέσεις αλληλεγγύης και
εμπιστοσύνης.

ΚΥΡΙΑΚΗ 12/04 ΑΠΟ ΤΙΣ 12 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΤΗΝ ΠΛ.ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ

ΓΙΟΡΤΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ-ΧΑΡΙΣΤΙΚΟ ΠΑΖΑΡΙ

Posted by...samson rakas at 1:14 μ.μ. 1 comments  

ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ


Ο βασιλιάς είναι γυμνός. Το βασίλειο τρωτό γιατί τα θεμέλιά του είναι σάπια. Και μη ξέροντας τι άλλο να κάνει, οπλίζεται με όπλα ιδεολογικά και πραγματικά. Δείχνει τα δόντια
του εκφράζοντας το φόβο του. Το φόβο του ότι η αναταραχή μπορεί να εξαπλωθεί και να δυναμώσει. Θέλοντας έτσι να τελειώνει με οτιδήποτε μπορεί να σπείρει μικρές ή μεγάλες ανατροπές. Όμως, καμία καταστολή δεν είναι ισχυρή για να σταματήσει το αναπόφευκτο.

πράξη πρώτη

Τα γεγονότα του Δεκέμβρη δημιούργησαν ρωγμές στις βεβαιότητες, απορρύθμισαν την κανονική ροή του χρόνου, άλλαξαν την συνηθισμένη χρήση του χώρου. Εκείνες τις ημέρες όλα πραγματώθηκαν με περίσσια ορμή. Μόνο στις περιοχές μας, στο Αιγάλεω, τον Κορυδαλλό, τον Πειραιά και τη Σαλαμίνα, οι μαθητές εξέφρασαν την οργή τους στο δρόμο και επιτέθηκαν σε αστυνομικά τμήματα και σε κρατικά κτίρια.

Αλλά η ορμή αυτή έπρεπε για το σύστημα να σταματήσει, να διαλυθεί. Το "όλα είναι δυνατά" έπρεπε να σβηστεί και να θαφτεί. Σήμερα τουλάχιστον 53 άτομα βρίσκονται στη φυλακή και εκατοντάδες διώκονται, μεταξύ των οποίων ενήλικοι και ανήλικοι, βάσει τρομονόμου, για τη συμμετοχή τους στα γεγονότα του Δεκέμβρη σε όλες τις πόλεις. Συγκεκριμένα στον Πειραιά έγιναν 6 συλλήψεις μαθητών για τη συμμετοχή τους στις πορείες. Οι συλλήψεις ξεπέρασαν τις 260 πανελλαδικά κατά τη διάρκεια της 6ης με 17ης Δεκεμβρίου. Καθώς πολλοί από τους συλληφθέντες ήταν μαθητές και μετανάστες, δεν έχουμε ακριβείς πληροφορίες για τον αριθμό των διωκόμενων. Οι αριθμοί είναι σχετικοί, ωστόσο ακόμα κι έτσι, μιλούν από μόνοι τους. Η εξουσία τιμωρεί την φυσική αντίδραση απέναντι στη βία που η ίδια ξερνάει από παντού. Επιδιώκοντας ταυτόχρονα να τιμωρήσει και χιλιάδες άλλους που είδαν στη φιγούρα των ξεσηκωμένων το δικό τους πρόσωπο, τη δική τους λαχτάρα, είτε τόλμησαν, είτε όχι τελικά να ενώσουν τη φωνή τους με τη δική τους και να σταθούν δίπλα τους. Επιθυμεί να σπείρει τον φόβο. Όμως χωρίς αποτέλεσμα.

Πράξη δεύτερη

Το καπιταλιστικό σύστημα σε κρίση, χωρίς να έχει να προσφέρει τίποτα άλλο πέρα από την παρακμή του. Κι εμείς αντιμέτωποι με τα “κλουβιά” μας: της ρυθμισμένης καθημερινότητας, των ναών της κατανάλωσης, της λεηλασίας που θέλει να ονομάζεται μισθωτή εργασία, της σύγχυσης και της μοιρολατρίας, της συναισθηματικής, διανοητικής και υλικής φτώχειας που απλώνεται πια ολοφάνερα, καθώς οι καιροί της αφθονίας που για κάποιους υπήρχαν ξεψυχούν παίρνοντας μαζί τους όλες τις υποσχέσεις για ευδαιμονία. Είναι η χρονική συγκυρία τέτοια που δείχνει τα πράγματα πιο ξεκάθαρα, γυμνά τα πρόσωπα χωρίς τις μάσκες.

Έτσι, ο βασιλιάς έχει όλους τους λόγους να μην κοιμάται ήσυχος. Βλέπει από κάτω την αναταραχή που απλώνεται και έχει ήδη ακούσει την πρώτη κραυγή. Μέχρι σήμερα κρατά στα χέρια του τους ομήρους του Δεκέμβρη και οπλίζεται για να στενέψει ακόμα περισσότερο τον κλοιό, για να σπείρει ακόμα πιο πολύ τρόμο. Η δημοκρατία δείχνει τα δόντια της. Η αστυνόμευση γίνεται πιο εντατική με νέες ομάδες ταχείας επέμβασης αλλά και με ακόμα περισσότερες περιπολίες, επεκτείνεται η λειτουργία των καμερών, “μαγειρεύεται” η τιμωρία για την εξύβριση της αρχής και την ποινικοποίηση της κάλυψης του προσώπου, στοχοποιούνται και απειλούνται με εισβολή της αστυνομίας οι καταλήψεις, ενώ η κατάργηση του ασύλου έρχεται πάλι στο προσκήνιο. Ασφυξία. Η εξουσία ονειρεύεται τη στιγμή που θα μπορεί να ελέγχει κάθε σημείο, υλικό και νοητό. Απειλεί πως θα εξαφανίσει καθετί που τολμά να ξεφύγει από την καθορισμένη γραμμή. Επιθυμεί τα στρατιωτάκια της στη σειρά, εν δυό, με προσοχή να σκύβουν το κεφάλι. Εν δυό. Να βρίσκονται κλεισμένα στα “κλουβιά” τους. Και κινητοποιεί για να τα κρατήσει στο πόστο τους, τους ιδεολογικούς της φρουρούς. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης της κλείνουν με νόημα το μάτι, εργατοπατέρες και κόμματα επιδίδονται στα δικά τους βρώμικα παιχνίδια, ανάλογα με τις επιδιώξεις τους κάθε φορά, και όλοι μαζί καθοδηγούν, εκφοβίζουν, παραπλανούν, νομιμοποιούν τις κινήσεις της και τον οπλισμό της. Προσπαθούν να διοχετεύσουν και πάλι τον φόβο προς όλες τις κατευθύνσεις και να διαχειριστούν την κλιμάκωση της αναταραχής που εξαπλώνεται καθώς τα πρώτα δείγματα της κρίσης είναι πλέον ορατά και δίπλα μας. Στις γειτονιές που ζούμε: 100 εργαζόμενοι στην “Ελαΐς” ζουν υπό την απειλή της απόλυσης - ακόμα και αν ο τζίρος της το 2008 έφτασε τα 600 εκατ. ευρώ – γιατί η εταιρεία αναζητά αγοραστές για τα σήματα και τις μονάδες παραγωγής της. Στα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά, τα οποία διαχειρίζεται από το 2005 η εταιρεία Thyssen Krupp εκατοντάδες, πάλι, εργαζόμενοι απειλούνται με απολύσεις, καθώς αυτή σπάει τα ναυπηγεία σε κομμάτια για να μεταπωληθούν τμηματικά. Στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη Περάματος η ανεργία έχει “στρογγυλοκάτσει” στον ντόκο, καθώς οι εργολάβοι έχουν σταματήσει να υπογράφουν συμβάσεις που θα επιτρέπουν στους εργάτες να ανέβουν στα πλοία για το μεροκάματο…

πράξη τελευταία

Οι υποσχέσεις ακούγονται πιο κούφιες από ποτέ. Την ίδια στιγμή κάτοικοι της τσιμεντούπολης επανοικειοποιούνται πάρκα ή τα δημιουργούν από την αρχή,κτίρια καταλαμβάνονται και λειτουργούν ως κοινωνικοί χώροι, λαϊκές συνελεύσεις συγκροτούνται στις γειτονιές, επιθέσεις εκδηλώνονται σε σύμβολα της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης, μαζικές διαδηλώσεις διεκδικούν τους δρόμους… Κομμάτια των πόλεων ζωντανεύουν με όλο και περισσότερους ανθρώπους να συσπειρώνονται για να αναπνεύσουν. Αναπόφευκτα οι κοινωνικές εκρήξεις θα πάρουν το χρόνο και το χώρο που τους αναλογεί και καμιά καταστολή δεν έχει τη δύναμη να τις ανακόψει. Γιατί πρόκειται για την ίδια τη ζωή μας.

Ενάντια σε κάθε είδους βασίλεια, ακηδεμόνευτα, αυτό-οργανωμένα, ας βγούμε στους δρόμους παίζοντας εμείς την τελευταία πράξη. Για όλα όσα δεν μας αφήνουν χώροκαι χρόνο να αναπνεύσουμε όντας ολοένα και πιο ασφυκτικά. Για όλα αυτά που μας ανήκουν.

Αλληλεγγύη στους φυλακισμένους και τους διωκόμενους των γεγονότων του Δεκέμβρη που θέλησαν το ίδιο. Αλληλεγγύη γιατί στο πρόσωπό τους δεν μπορεί παρά να βλέπουμε το δικό μας πρόσωπο.

Πορεία αλληλεγγύης στους διωκόμενους του Δεκέμβρη

Σάββατο 11 Απρίλη, 12:00, Πλ. Ελευθερίας, Κορυδαλλός

Συνέλευση εξεγερμένων από Σαλαμίνα, Πέραμα, Κερατσίνι, Νίκαια, Αιγάλεω, Δραπετσώνα


Posted by...samson rakas at 3:36 μ.μ. 2 comments  

Αγγελική, Κωνσταντίνα, Κατερίνα είναι το όνομά της -ναι, δεν το έχω ξεχάσει

Από τά Βαλκάνια καί τά λευκά κελιά τής Τουρκίας,μέχρι τό Σουδάν, τόν Νίγηρα, την Γουατεμάλα, τα Πετράλωνα, τον Κορυδαλλό και την Χίο, η γυναίκα 8 του Μάρτη ή 8 του Απρίλη έχει αρκετούς λόγους να μην "γιορτάζει"

στην 37χρονη απο την Βουλγαρία που ο "πολιτισμός" ανακάλυψε το 2007, στο χωριό Αδενδρο της Θεσσαλονίκης, να έχει κακοποιηθεί γιά 5 ολόκληρους μήνες,απο αγέλη ανθρωποειδών

στην δημοσιογράφο Αγγελική Χατζηδημητρίου πού "έκλεισε" 3 χρόνια αγωνίας και σιωπής στο σκοτεινό δωμάτιο

σε σένα γυναίκα,πού ξέρω τι έχεις περάσει και θα κάνω το λίγο έστω που μπορώ "από τα πάντα" γιά να μπεί τέλος στόν Βιασμό σου...


(Αδυνατώ να "συλλάβω" δευτερόλεπτο πλέον από την ταχύτητα της εικόνας που διανύει η γαλέρα της βαρβαρότητας τον χρόνο, σαν σφαίρες που σκάνε όταν μπαίνουν στο σώμα σε πηγαίνουν από τις 8 του Μάρτη πού "επέτρεψαν" σε εσένα γυναίκα να "ξεκουραστείς" και νά "γιορτάσεις" απο τις 365 μέρες βιασμού και τράφικινγκ τον χρόνο, σήμερα στις 8 του Απρίλη.
Γιατί 8 του Απρίλη τελικά είναι το ονομά σου και ο δρόμος που σε έριξαν να πάρεις...
Κι αν δεν μπορέσω να περπατήσω δίπλα σου με το κομμένο πόδι της Αμαλίας Καλυβίνου,να σε κοιτάξω με το άδειο μάτι γεμάτο φώς της Κωνσταντίνας Κούνεβα, να στάξω μέσα στο παγωμένο μου αίμα μια στάλα ποταμίσιο νερό απο την φλέβα της Κατερίνας Γκουλιώνη, δεν θα κάνω ποτέ την αρχή να αδειάσω από μέσα μου το σεξιστικό αντρικό γουρούνι που ζεί σε βάρος σου...
3 χρόνια πέρασαν από το ξεκίνημα αυτής της "σφαίρας" στο κορμί της δημοσιογράφου Αγγελικής Χατζηδημητρίου από την Χίο και η σιωπή της γίνεται ο ήχος του μεγαλύτερου αγώνα που δίνει μια γυναίκα για να ξεφύγει από το σκοτεινό δωμάτιο που έχει φυλακισμένο το "φυτό" για να ξαναγίνει Ανοιξη που ανθίζει τις ξέρες όλου του Κόσμου")

Ετσι όπως τό λουλούδι βρίσκει τήν έξοδο μέσα από τήν χαραμάδα τού τσιμέντου, έτσι καί εσύ ανθίζεις καί λάμπεις μέσα στήν ασχήμια καί τήν βαρβαρότητα.
Στέκομαι μπροστά στά σφαγμένα σου πόδια από τήν "ανδρική μεταχείριση" καί εξομολογούμαι.
Υπάρχω, ζώ, ελπίζω, συνεχίζω καί αυτό τό οφείλω σέ εσένα.Ταξιδεύω χιλιόμετρα μέσα στήν μήτρα σου σάν μαθητής σου προσπαθώντας νά πάρω κάτι από τήν συντροφικοτητά σου, τήν ευθύνη σου, τήν αξιοπρεπειά σου, τήν άδολη ηθική καί στάση σου.
Καί απορώ γυναίκα μέ τήν δύναμη πού βρίσκεις σέ αυτήν τήν μοναχική πορεία μέ απαγωγές, βιασμούς, εκμετάλλευση νά μπορείς ακόμη νά μέ ερωτεύεσαι, νά ξυπνάς δίπλα μου τήν αυγή, νά μέ αγαπάς, νά πιστεύεις σέ εμένα, νά μέ κερνάς από τό κρασί τών χαραγμένων από τήν βία χειλιών σου, νά μήν μέ προδίδεις, νά είσαι η "βάση" μου όπως λές...
Γυναίκα, όπως λέμε φωτιά πού διαλύει τά σκοτάδια καί εξακολουθεί νά ανάβει μέσα στήν καταιγίδα.
Σομαλία, Γουατεμάλα, Σουδάν, Τσάντ, Νίγηρας, Ζάμπια, Μαλάουϊ, Β.Ουγκάντα, Μοζαμβίκη, Αιθιοπία, Κένυα, Αγκόλα, Κονγκό, Κολομβία, Τσετσενία, Μπουρούντι, Λιβερία, Ορλεάνη, Νοτιοανατολική Ασία, Ιράν, Αφγανιστάν, Παλαιστίνη, Ιράκ, αλλά καί Φυλής καί πλατεία Βάθης και Ομόνοια και Μεταξουργείο...
Δέν μπορώ νά πάρω τά μάτια μου από πάνω σου καί τήν αγκαλιά μου από τό γδαρμένο κορμί σου.
Ξέρω πώς αυτό δέν είναι αρκετό,αλλά εσύ μού λές,"μού φτάνει"...
Γυναίκα, μπορεί νά μήν γεράσουμε μαζί, αλλά σέ ευχαριστώ πού μέ τίμησες, πού δέν έφυγες ποτέ από δίπλα μου, πού μέ ανέχτηκες μέσα στά δύσκολα χρόνια σου, παρ΄ότι εγώ δέν σού έδωσα πίσω παρά μιά μέρα τόν χρόνο γιά νά "γιορτάσεις" τά θυματά σου...
Γυναίκα τού Κόσμου,δέν κατεβάζω τά μάτια μου από επάνω σου καί ξεχωρίζω τήν αλήθεια σου παρά τά όσα εγκλήματα σού έχουν κάνει.......

Παπαδόπουλος Παναγιώτης(Κάϊν)
μεμονωμένο άτομο από τό αναρχικό/αντιεξουσιαστικό κίνημα
erozer2000@yahoo.gr

"Εκεί στα σύνορα ΗΠΑ και Μεξικού, η πόλη Χουάρες έχει γίνει τό νεκροταφείο πάνω από 500 δολοφονημένες γυναίκες τα τελευταία 10 χρόνια.
Οι άδειες πόλεις των χαμένων και κακοποιημένων γυναικών βάζουν φωτιά στα ανάκτορα της σιωπής μας, στους "τακτοποιημένους" και "δεδομένους" ερωτές μας!
Κοντά τους εκατομμύρια γυναίκες πού έχουν χτυπηθεί από καρκίνο, aids και ανίατες παθήσεις, γυναίκες ντυμένες από ρούχα με καυστικό οξύ δίνουν μόνες τους καθημερινό αγώνα να μείνουν έξω απο τις πόλεις που στρατολογεί ο θάνατος, η ανεργία, η απόλυτη φτώχεια, η μετανάστευση, το δουλεμπόριο.
Υπάρχουν γυναίκες πού δεν βάφονται μέσα σε "ρόζ σύννεφα", γυναίκες πού φεύγουν μέσα σε θηλιές, λιθοβολισμούς και απομόνωση φυλακών, ΓΙΑΤΙ Η ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΤΗΝΟΥΣ ΜΙΣΗΣΕ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΟΥΣ..."

Πηγή http://exandas.ert.gr

Posted by...The Motorcycle boy at 10:52 π.μ. 0 comments  

Όταν ο Δήμος Αθηνών απολύμανε την Μενάνδρου 77

Αναδημοσίευση απο:http://afroditealsalech.blogspot.com/
_________________________________________________

Στην οδό Μενάδρου 77, βρίσκεται η διαβόητη πολυκατοικία, που σύμφωνα με την έκθεση της Διεύθυνσης Υγειονομικού Ελέγχου της Νομαρχίας Αθηνών "τα υγρά στραγγίσματα απορριμμάτων δημιουργούν ιδανικές συνθήκες ανάπτυξης- προσέλκυσης εντόμων και τρωκτικών. Ήδη ικανός αριθμός ποντικών διαβιεί στο υπόγειο και ακάλυπτο της προαναφερόμενης πολυκατοικίας, λόγω διαρροής λυμάτων από μακρού χρονικού διαστήματος, από την καταστροφή- θραύση αγωγών αποχετευτικού δικτύου της".

Βάσει αυτής της εκθέσεως, ο Δήμος Αθηνών, προ 2 εβδομάδων, παρουσία τηλεοπτικών συνεργείων (φυσικά) , εξήγγειλε διθυραμβικά την εκστρατεία απολύμανσης της περιοχής και κυρίως της περί ης ο λόγος πολυκατοικίας.



Δύο βδομάδες αργότερα, επισκεφτήκαμε τη διαβόητη πολυκατοικία.

Η κατάσταση που αντικρίσαμε ήταν η εξής:

Ο Δήμος Αθηνών πράγματι επισκεύασε τον αγωγό αποχέτευσης στο υπόγειο και στη συνέχεια απλώς αποχώρησε φροντίζοντας βέβαια να κλειδώσει το υπόγειο, εκτιμώντας πιθανώς πως με το τρόπο αυτό τα ποντίκια δεν θα μπορέσουν να εξέλθουν αυτού!


Το συνεργείο του Δήμου Αθηνών, προφανώς με εντολή του Δήμου, όχι μόνο δεν μάζεψε τα σκουπίδια, όπως μπορείτε να δείτε στην φωτογραφία η οποία καταγράφει εύληπτα την κατάσταση στον ακάλυπτο που επικοινωνεί με το υπόγειο, αλλά δεν μπήκε καν στο κόπο να απολυμάνει τους ορόφους και τα διαμερίσματα.
Όπως αντιλαμβάνεστε, τα διάφορα έντομα και τρωκτικά αφού εκδιώχθηκαν από το υπόγειο, αναζήτησαν ασφαλές καταφύγιο μέσα στα διαμερίσματα, με αποτέλεσμα η κατάσταση να χειροτερέψει.
Για πρώτη φορά η βασική λέξη που άκουσα από μετανάστες δεν ήταν
η λέξη "χαρτιά" αλλά η λέξη "φαγούρα".



Και όχι μόνο αυτό, αλλά επιπροσθέτως, ο Δήμος Αθηνών δεν έκρινε καν σκόπιμο να επισκεφτεί τα διαμερίσματα και να δει και άρα να βελτιώσει την κατάσταση στην οποία διαβιούν οι άνθρωποι αυτοί.


Εμείς, εν αντιθέσει με το Δήμο Αθηνών, αναζητήσαμε τους ανθρώπους που διαμένουν στην διαβόητη πολυκατοικία, μιλήσαμε μαζί τους, μπήκαμε στα σπίτια τους και καταγράψαμε την πραγματικότητά τους. Η συζήτηση έγινε με τη βοήθεια ενός καλό μου φίλου Πακιστανού, του δημοσιογράφου Μπαντάρ.


Στον πρώτο όροφο μας δέχθηκαν στο "σπίτι" τους μια παρέα Αφγανών. Το σπίτι ήταν φρεσκοβαμμένο αλλά όπως μας εξήγησαν το έβαψαν μόνοι τους. Μικρά κατσαριδάκια συχνά διέκοπταν την, κατά τα αλλά, ευγενική συζήτησή μας.

Στο σπίτι αυτό πληρώνουν ενοίκιο 300 ευρώ.
Διαμένουν 5 Αφγανοί αιτούντες άσυλο, όλοι με ροζ κάρτα, η κάρτα που πιστοποιεί πως έχουν αιτηθεί ασύλου.
Στο προθάλαμο (χολ) που ενώνει την εξώπορτα με το ένα από τα δύο δωμάτια, οι ένοικοι έχουν τοποθετήσει πλάκες από ξύλα, κάτι σαν μικρή γέφυρα, καθώς κάτωθεν αυτής η διαρροή νερού συνεχίζεται.
Η μικροσκοπική κουζίνα είναι ετοιμόρροπη από την υγρασία, και, όπως μας είπαν, καθημερινά επικονωνούν με τον ιδιοκτήτη ζητώντας επι ματαίω να την επισκευάσει.

Κατά τα άλλα, όπως μπορείτε να δείτε και στις φωτογραφίες, έχουν καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε ο χώρος αυτός να είναι ει δυνατόν φιλόξενος.


Ευκαιρίας δοθείσης συζητήσαμε για τα επεισόδια της προηγούμενης εβδομάδας μεταξύ μαροκινών, αφγανών και πακιστανών. Όπως μας είπαν, ο συγκρούσεις δεν είχαν σχέση με τα ναρκωτικά αλλά με τη συνήθεια της μια ομάδας να ληστεύει μαγαζιά της άλλης ομάδας. Η ομάδα- θύμα είχε επανειλημμένως ζητήσει τη βοήθεια της αστυνομίας, αλλά ουδέποτε η αστυνομία επενέβ.η Έτσι κάποιοι αποφάσισαν να πάρουν το νόμο στα χέρια τους.
Η βία οδηγεί στη βία...


Τους ευχαριστήσαμε για τη φιλοξενία και φύγαμε.


Το επόμενο σπίτι, ήταν των Ρουμάνων Ρομά. Δεν θέλησαν να μας μιλήσουν. Τοιουτοτρόπως έπραξε και η οικογένεια των γεωργιανών, οι οποίοι μάλιστα ετοιμάζονταν να αποχωρήσουν από το διαμέρισμα τους κρατώντας σύνεργα ψαρέματος! Τους ρώτησα και δεν το αρνήθηκαν... πράγματι, πήγαιναν για ψάρεμα!


Τα επόμενα σπίτια ήταν επίσης στην ίδια κατάσταση με μικρές αποκλίσεις προς το χειρότερο. Οι ένοικοι... αφγανοί, τούρκοι, ρομά, γεωργιανοί, πακιστανοί.
Το ασανσέρ της πολυκατοικίας ήταν φυσικά χαλασμένο και μπαζωμένο σκουπίδια, σε όλους τους ορόφους.
Η μυρωδιά της μούχλας ξεπερνούσε κάθε προσδοκία
ενώ τα περίφημα τρωκτικά ανενόχλητα μας παρατηρούσαν.



Στον έβδομο όροφο, μας περίμενε η μεγαλύτερη έκπληξη.
Στην πραγματικότητα πρόκειται για δύο αυτοσχέδια γιαπιά με τσίγκινες στέγες,
στην ταράτσα της πολυκατοικίας . Το ενοίκιο; 500 ευρω έκαστο!
Οι φωτογραφίες περιγράφουν καλύτερα την κατάσταση.


Στο χώρο αυτό διαμένουν αφγανοί, κάτοχοι ροζ κάρτας. Οι περισσότεροι ήταν γεμάτοι με εξανθήματα από την υγρασία, τη βρωμιά και τα οικιακά τρωκτικά/έντομα.




Ένας από τους φίλους με ρώτησε για ποιο λόγο η αστυνομία τον διώχνει βίαια όποτε πηγαίνει, ως οφείλει, στην Πέτρου Ράλλη στην Υποδιεύθυνση Ασύλου για να ζητήσει να αναγραφεί στην ροζ κάρτα η διεύθυνση του σπιτιού στο οποίο διαμένει.
Σημειώνουμε ότι εάν δεν αναγραφεί η διεύθυνση σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, ο ενδιαφερόμενος θα χάσει τη ροζ κάρτα, και άρα η αίτηση ασύλου που έχει υποβάλλει θα ακυρωθεί.
Η αναγραφή της διεύθυνσης στη ροζ κάρτα είναι υποχρέωση του αιτούντα και οι αρχές δεν έχουν απολύτως κανένα δικαίωμα να προβάλλουν οιαδήποτε αντίρρηση.
Μου ζήτησε βοήθεια... την υποσχέθηκα... αλλά, η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να βοηθήσω.


Κάπου εδώ αποχωρίσαμε από την περίφημη πολυκατοικία.

Τα συναισθήματα ήταν ποικίλα με εντονότερο όλων την οργή.

Οργή προς το Δήμο Αθηνών και τις πολιτικές αυτές που είναι μόνο σε επίπεδο διακήρυξης. Δίχως ντροπή, δίχως αιδώ, δίχως κανένα αίσθημα ευθύνης έστω απέναντι στους ψηφοφόρους τους. Η Μενάνδρου 77 είναι επίσης Ελλάδα, ξέρετε κ. Δήμαρχε.

Οργή και προς το κράτος μας, που κλείνει το μάτι προς τους ιδιοκτήτες επιτρέποντάς τους να κερδοσκοπούν εις βάρος των ανθρώπων που πασχίζουν να διεκδικήσουν το υποτιθέμενα αναφαίρετο δικαίωμα στη ζωή, που αναγκάζει τους ανθρώπους αυτούς να μένουν μέσα σε σκουπίδια, όταν πολύ απλά θα μπορούσαμε να τους φιλοξενούμε σε κέντρα υποδοχής στα οποία θα είχαν και τη δυνατότητα να μάθουν την ελληνική γλώσσα καθώς και κάποια δεξιότητα, απαραίτητη τόσο για τη δική τους επιβίωση ώστε και την ομαλή λειτουργία της χώρας μας, έως ότου να βγει η απόφαση σχετικά με την απόδοση ασύλου βασισμένη σε πραγματικά περιστατικά.

Σημειώνουμε πως εάν οι άνθρωποι αυτοί έχουν πραγματική ανάγκη για άσυλο ή για ανθρωπιστικό καθεστώς και το λάβουν, είτε θα μείνουν στη χώρα μας ως ενταγμένα μέλη αυτής έως ότου να μπορέσουν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, είτε, το οποίο είναι και το πιο πιθανό, θα αναχωρήσουν για άλλες χώρες όπου βρίσκονται συγγενείς και φίλοι.
Στην περίπτωση δε που απορριφθεί το αίτημα γιατί πράγματι δεν θα συντρέχει κανένας κίνδυνος στη χώρα καταγωγής τους, θα μπορέσουμε να τους βοηθήσουμε να επιστρέψουν στη χώρα τους.
Πράγμα που αυτή τη στιγμή δεν κάνουμε διότι παρόλο που η απόφαση είναι απορριπτική, στην πραγματικότητα δεν είμαστε καθόλου βέβαιοι ότι δεν κινδυνεύει η ζωή τους.

Τις προάλλες κατά την παρουσίαση της πρότασης για την αλλαγή του Κώδικα Ιθαγενείας, από την Ελληνική Ένωση για τα δικαιώματα του ανθρώπου, ο Υπουργός Εσωτερικών, τόνισε πως η Ελλάδα υπήρξε χώρα αποστολής μεταναστών, πως η Ελλάδα κατόρθωσε να «μπολιάσει τον κόσμο με πολιτισμό, ιστορία και ανθρώπους» και ακριβώς για το λόγο αυτό η Ελλάδα δεν έχει «δικαίωμα να αποκτά φοβικά σύνδρομα απέναντι στον ξένο».
Πολύ σημαντικά λόγια, αλλά τι γίνεται στην πράξη;
Δεν μπορούμε να καταλάβουμε οτι η πολιτική που εφαρμόζει το κράτος μας βαίνει κυρίως εις βάρος της ίδιας της χώρας μας;

***
Καθώς τελευταία σημειώνεται μια μεγάλη αναστάτωση σχετικά με την πολυπληθή έλευση των Αφγανών στη χώρα μας, έκρινα πως θα σας ενδιέφερε μια συζήτηση με κάποιον Αφγανό.



Μια συζήτηση με το Μπασίρ

Ο Μπασίρ είναι μόλις 19 χρονών και ήρθε στην Ελλάδα πριν 15 ημέρες και έχει λευκή κάρτα- η κάρτα που πιστοποιεί απλώς την είσοδο του στην Ελλάδα. Στη χώρα του δούλευε ως δημοσιογράφος και καθηγητής Αγγλικών

Α: Γιατί τόσοι πολλοί Αφγανοί έρχονται τελευταία στην Ελλάδα;

Μπασίρ: Η οικονομία του Αφγανιστάν είναι σε πολύ άσχημη κατάσταση. Κάθε μέρα όλο και περισσότεροι άνθρωποι μένουν άνεργοι. Πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα να ξεσπάνε συγκρούσεις μεταξύ των ανθρώπων. Ταυτόχρονα η κυβέρνηση γίνεται όλο και πιο αδύναμη να αντιμετωπίσει τους Ταλιμπάν. Ο κόσμος φοβάται, η κυβέρνηση δεν μπορεί να τους προστατεύσει ούτε από τη φτώχεια ούτε από τους Ταλιμπάν.

Α: Ποια είναι η κατάσταση μεταξύ Ταλιμπαν και Αφγανικής κυβέρνησης;

Μπασίρ: Η κυβέρνηση προσπαθεί να δημιουργήσει δεσμούς με τη Δύση. Οι Ταλιμπάν δεν το θέλουν αυτό. Όπως και δεν θέλουν τα αμερικανικά στρατεύματα. Οι συγκρούσεις μεταξύ Ταλιμπάν και κυβέρνησης είναι καθημερινές και πολύ επικίνδυνες για τους πολίτες.

Α: Πες μου για σένα, γιατί έφυγες από το Αφγανιστάν;

Μπασίρ: Δούλευα σε ένα τοπικό κανάλι της περιοχής μου και δίδασκα αγγλικά σε παιδιά σε ένα μικρό φροντιστήριο γλωσσών. Οι Ταλιμπάν δεν θέλουν να μαθαίνουμε και να μιλάμε αγγλικά, επομένως συνεχώς μου ζήταγαν να σταματήσω να διδάσκω και να κλείσω το φροντιστήριο. Τους έλεγα πως έχω υποχρέωση να βοηθήσω τη χώρα μου. Προσπαθούσα και μέσα από την ιδιότητα μου ως δημοσιογράφος να διασφαλίσω το δικαίωμα των συνανθρώπων μου στο να μάθουν μια ξένη γλώσσα. Στο τέλος το μήνυμα που έστειλαν ήταν σαφές. Αν δεν σταματήσω θα με σκοτώσουν. Έτσι αποφάσισα να φύγω από τη χώρα και να αναζητήσω μια ευρωπαϊκή χώρα για να μείνω και να σπουδάσω ώστε να μπορέσω να βοηθήσω τη χώρα μου και τους ανθρώπους μου. Μπήκα κρυφά σε μια νταλίκα που επιβιβάζονταν σε ένα πλοίο. Ήταν επικίνδυνο αλλά δεν είχα άλλη επιλογή. Κάπως έτσι βρέθηκα στην Ελλάδα.

Α: Τι σκοπεύεις να κάνεις;

Μπασίρ: Δεν ξέρω. Θέλω να φύγω από την Ελλάδα. Ζω σε ένα δωμάτιο σε άθλιες συνθήκες με άλλους 40 Αφγανούς. Θέλω να πάω κάπου που να μπορώ να σπουδάσω και να βοηθήσω την οικογένεια μου. Ξέρετε, η μάνα μου και τα αδέλφια μου είναι μόνοι τους εκεί. Τον πατέρα μου τον δολοφόνησε πριν λίγα χρόνια ο ξάδελφος μου. Ο πατέρας μου ήταν δήμαρχος στο χωρίο που μέναμε και δεν άρεσε στους Ταλιμπάν τα όσα έκανε για να βοηθήσει τους κατοίκους του χωριού. Δεν ξέρω τι να κάνω. Μου λένε πως δεν μπορώ να φύγω τώρα από την Ελλάδα γιατί έχουν τα δακτυλικά αποτυπώματά μου. Θέλω να γίνω δημοσιογράφος και να υπερασπίζομαι το δικαίωμα των ανθρώπων σε μια καλύτερη ζωή.

Α: Πες μου σε παρακαλώ, η κατάσταση με τους Ταλιμπάν ήταν χειρότερη ή καλύτερη μετά την επέμβαση της Αμερικής, το 2002;

Μπασίρ: Τα πρώτα χρόνια μετά την επέμβαση, η κατάσταση ήταν πολύ καλύτερη. Τα τελευταία χρόνια όμως είναι πολύ χειρότερη. Έχουν πολύ δύναμη. Σκοτώνουν ανθρώπους μέσα στα σπίτια τους. Σκοτώνουν όποιον δεν συνεργάζεται ή δουλεύει για την κυβέρνηση. Σκοτώνουν όποιον δεν είναι καλός μουσουλμάνος, αλλά με την έννοια που έχουν δώσει αυτοί στο Ισλάμ. Εγώ είμαι καλός μουσουλμάνος, αλλά δεν θα γίνω σας αυτούς.

Α: Υπάρχουν φήμες και όχι μόνο, ότι οι Αφγανοί είναι εμπλεκόμενοι στη διακίνηση ναρκωτικών, και αυτό ξέρεις μας δημιουργεί πολλά προβλήματα. Τι ξέρεις για αυτό.

Μπασίρ: Ναι το ξέρω. Δεν είναι όλοι έτσι. Υπάρχουν δίκτυα. Αυτοί που το κάνουν δεν είναι πρόσφυγες, δεν κινδυνεύει η ζωή τους.

Α: Σε ευχαριστώ πολύ, πρόσεχε τον εαυτό σου.

***

Καθώς φεύγαμε από την περιοχή, σταμάτησα στο ζαχαροπλαστείο ενός φίλου μου Πακιστανού για να πάρω λίγα γλυκά, Πακιστανικά.
Το μάτι μου έπεσε σε μια εφημερίδα Πακιστανική που μεταξύ άλλων είχε καταχώρηση διαφήμισης του διπλανού φωτογραφίου (πακιστανικό).
Το διαφημιστικό μήνυμα έλεγε:
We can make your dreams… photo.




Α, ναι, μέχρι η χώρα μας να αποφασίσει να εκχωρήσει στους ανθρώπους αυτούς τα νόμιμα δικαιώματα τους, με βασικότερο όλων, το δικαίωμα στη ζωή,
… οι άνθρωποι αυτοί έχουν βρει ένα πρόσκαιρο τρόπο για να κάνουν τα όνειρα τους πραγματικότητα… ποζάροντας απλώς στο διπλανό φωτογραφείο.
Τα λοιπά θα τα αναλάβει το fotoshop!

***

ΥΣ- 1. Όσον αφορά την περίφημη πρόταση του κ. Πάγκαλου (βλέπε εδώ ), θα υπερθεματίσω προτείνοντας όχι μόνο την συμβολική απέλαση, αλλά, γιατί όχι, και τον συμβολικό τουφεκισμό!

ΥΣ- 2. Για γιά να τελειώνουμε με αυτές τις α-νόητες δημοσκοπήσεις, όπως λέει και ο καθηγητής Β. Καρύδης, όταν κάποιος τοποθετείται στην ερώτηση " είστε υπέρ ή κατά της μετανάστευσης" είναι σαν να τοποθετείται στην ερώτηση "είστε υπέρ ή κατά των καταιγίδων"! Είτε μας αρέσει είτε όχι η μετανάστευση υπάρχει και θα υπάρχει. Το ζήτημα είναι όχι να την σταματήσουμε- διοτί αυτό πολύ απλά δεν μπορεί να συμβεί- αλλά πως θα λειτουργήσει θετικά υπέρ όλων μας.



Σας ευχαριστώ

Posted by...Afrodite Al Salech at 10:19 μ.μ. 0 comments  

Για τον Θεόδωρο Τενέζο

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟ ΤΕΝΕΖΟ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΑΡΤΕΛ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ

Ο Θεόδωρος Τενέζος,ιδιοκτήτης μιας μικρομεσαίας επιχείρησης εμπορίας σιδήρου,της IRON TENCO AE,αποφάσισε να κάνει μια ανταγωνιστική κίνηση που δεν άρεσε στα μεγαλοαφεντικά και στους υπηρέτες της κατεστημένης εκμετάλλευσης χάλυβα στην χώρα,εισάγοντας απο το εξωτερικό,εμπόρευμα σε πιο χαμηλή τιμή για τις ντόπιες ανάγκες της αγοράς και της οικοδομής.
Το καρτέλ όμως των μεγαλοεισαγωγέων και των χονδρεμπόρων τους,η ΣΙΔΕΝΟΡ,η ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ,η ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑΣ,η ΕΒΕΤΑΜ,που έχουν εθιστεί στα ναρκωτικά της απληστίας και του κέρδους,ενοχλήθηκαν απο την αναταραχή στα "ήσυχα νερά" του καθεστωτικού μονοπωλίου και των συμφερόντων τους.
'Ετσι,ξεκίνησαν εμπορικό αποκλεισμό στην επιχειρησή του και κατάφεραν να την κλείσουν αφήνοντας τους 250 ανθρώπους που απασχολούσε η εταιρεία και τις οικογενειές τους φυσικά,στόν δρόμο!
Απέναντι στην εγκληματική σιωπή,συνεργασία και συνενοχή της εξουσίας με τους κουκουλοφόρους του κεφαλαίου που καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων πού κατακτήθηκαν με χρόνιους μαζικούς αγώνες και αρκετό αίμα,απέναντι στην τρομοκρατία των διάφορων καρτέλ που πλουτίζουν από την ακρίβεια αλλά και την χαμηλή ποιότητα υπο-προϊόντων επικίνδυνων για την δημόσια υγεία,απέναντι στο κτήνος του ολοκληρωτισμού που σηκώνει ξανά κεφάλι εξαντλώντας τους φυσικούς πόρους και δολοφονώντας το οικοσύστημα για την "ιδεολογία" της τσέπης και της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο,η αλληλεγγύη στον Θεόδωρο Τενέζο πού κάνει απεργία πείνας μπροστά στα γραφεία της Επιτροπής Ανταγωνισμού(Πατησίων 70),είναι χρέος κάθε εργαζομένου,κάθε πολίτη που βιώνει κάθε μέρα όλο και περισσότερο τον νέο μεσαίωνα που κλείνει συμφωνίες "στό όνομα της κρίσης" αγοράζοντας όλο και πιό φθηνά,πουλώντας όλο και ακριβότερα,εξοντώνοντας τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους,όλους μας,όλο και πιο συχνά!

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ,ΑΣ ΜΗΝ ΑΡΓΟΥΜΕ ΑΛΛΟ...
ΕΜΠΡΟΣ,ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ/ΝΕΣ ΓΙΑ ΓΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!

27/3/09

"Ελευθεριακή Οροσειρά Αλληλεγγύης" στον νότο
@ναρχική/@ντιεξουσιαστική πρωτοβουλία από Αθήνα,Κορινθία και Αχαϊα

Posted by...The Motorcycle boy at 8:30 π.μ. 0 comments