Γράμμα φυλακισμένων γυναικών
Σάββατο, Αυγούστου 12, 2006
Στο Terminal 119 υπάρχει ένα γράμμα από τις γυναίκες που κρατούνται φυλακισμένες μετά τις ταραχές στο Ατένκο. Επειδή είναι σχετικά σκληρό, δεν συνιστάται για ευαίσθητα στομάχια.
Γράμμα των γυναικών πολιτικών κρατούμενων
που αγωνίζονται από τα κάτω και από αριστερά
Σαντιαγίτο, Αλμολόγια
12 Μάη 2006
Σε όλο τον κόσμο:
Οι γυναίκες, εργαζόμενες στον κάμπο, στην πόλη, νοικοκυρές, φοιτήτριες κλπ, πολιτικές κρατούμενες από τις 3 και 4 του Μάη είμαστε αγανακτισμένες πια από την προφυλάκισή μας. Όχι μόνο μας έβρισαν, ταπείνωσαν, χτύπησαν, βασάνισαν, κακοποίησαν σεξουαλικά και μας βίασαν, αλλά τώρα πια είμαστε και κρατούμενες και εγκληματίες. Βιώσαμε την καταστολή όχι μόνο σαν κοινωνικές αγωνίστριες αλλά και σαν γυναίκες με έναν ξεχωριστό τρόπο, γιατί παρόλο που οι άντρες χτυπήθηκαν περισσότερο, εμάς επιπλέον μας βίασαν.
Κατά τη σύλληψή μας δεχτήκαμε κάθε είδους καταστολή, αρχικά με βρισιές του τύπου: "είσαι πουτάνα", "σκύλα πουτανίτσα", "θα σε βιάσουμε πουτάνα" και άλλα τέτοια αλλά δεν αρκέστηκαν μόνο στο να μας χτυπήσουν μέχρι που μερικές από μας να χάσουν τις αισθήσεις τους, να μας απειλήσουν ότι θα μας σκοτώσουν και θα μας εξαφανίσουν ή ακόμα και να μας βασανίσουν για να τους δώσουμε στοιχεία για την οικογένειά μας απειλώντας μας ότι θα τους σκοτώσουν κι αυτούς.
Κανείς δεν μπορεί να μας θεραπεύσει από την σεξουαλική κακοποίηση και το βιασμό, μας πιάνανε, μας τσίμπαγαν, μας κακομεταχειρίστηκαν, μας χτύπαγαν με γροθιές, γκλοπ, μακάνας [ξύλινο αμυντικό όπλο προκολομβιανών ιθαγενών λαών] και ασπίδες στο στήθος, στα οπίσθια και στα γεννητικά όργανα, κι ενώ συνέχιζαν να μας απειλούν μας δάγκωναν στις θηλές, στα αυτιά, στα χείλια, στη γλώσσα, και αλλού, ένας καταιγισμός από δάχτυλα και αντικείμενα, μερικές από μας υποχρεωθήκαμε να κάνουμε προφορικό σεξ, ενώ άλλοι μας γελοιοποιούσαν γιατί είμαστε γυναίκες.
Παρά τις κακοποιήσεις που υποστήκαμε, δεν μας παρέχουν ιατρική βοήθεια, μερικές από εμάς έπρεπε να είχαμε εισαχθεί για νοσηλεία από τη μέρα που φτάσαμε εδώ, μερικές αποκτήσαμε κολπικές μολύνσεις, άλλες μολύνσεις στις πληγές, και κάποιες δεν μπορούμε ούτε καν να καθίσουμε από όλα αυτά τα χτυπήματα, αλλά παρόλα αυτά συνεχίζουμε την απεργία πείνας γιατί δεν πρόκειται να κάνουμε ούτε βήμα πίσω σ΄ αυτόν τον αγώνα. Ζητάμε δικαιοσύνη για όλες και για όλους γιατί αν έτσι μπορούμε να πολεμήσουμε απ΄ αυτή τη φυλακή, αυτό θα κάνουμε.
Θα συνεχίσουμε όρθιες όπως μέχρι σήμερα!
Λαέ ξεσηκώσου μέχρι να σπάσεις τη σιωπή και να επικρατήσει το δίκιο και η λογική. Αν τα χέρια μας από εδώ μέσα δεν μπορούν να κάνουν κάτι, ας το κάνει η φωνή μας!
Να μας αφήσουν ελεύθερες/ους!
Να δικαιωθούμε για την φυσική, σεξουαλική κακοποίηση και τους βιασμούς!
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ
Με χαιρετισμούς,
οι γυναίκες πολιτικές κρατούμενες αγωνιζόμενες από τα κάτω κι από τα αριστερά
Posted by...The Motorcycle boy at 11:49 μ.μ.
Είναι κάποια πράγματα που δεν σηκώνουν σχολιασμό... γιατί ό,τι και να πούμε θα φανούμε μαλάκες.
Έχεις δίκιο. Απλά το συγκεκριμένο γράμμα το πόσταρα για 2 λόγους: 1. Για να υπάρχει μια μαρτυρία σχετικά με το θέμα. 2. Γιατί βαρέθηκα τους μαλάκες με τις εξυπνακίστικες παρατηρήσεις (βλέπε bruce)