Άνθρωποι από καλαμπόκι

Νίκο Ρωμανέ κράτα γερά εδώ στή ζωή,μείνε μαζί μας γιατί δεύτερη ζωή δεν έχει....

Τέρμα οι (αυτο)θυσίες,η προσφορά τής νιότης (όχι πιά άλλοι,δεν αντέχεται το "μαρτυρολόγιο") στόν δήμιο- Κράτος ,μείνε εδώ κοντά μας στήν ζωή,γιατί δεύτερη ζωή δεν έχει μετά απο τήν επιλογή σου ( πού όποια και νάναι θα την σεβασθώ)να συνεχίσεις.Συνέχισε μαζί μας εδώ Νίκο Ρωμανέ ,κανείς δεν περισσεύει....

Νίκο,δέν θα στο κρύψω, έχω πολλές διαφωνίες(όπως και εσύ με εμένα) στήν σκέψη,στην αντίληψη,στόν τρόπο της δράσης απέναντι σε ένα σύστημα πού δοξολογεί τήν εξουσιομανία και τον θάνατο ,αντικοινωνικό και αλαζονικό που αναγνωρίζει μόνο στον εαυτό του τό "μονοπώλιο και τό προσόν τής νόμιμης βίας"(δηλώσεις υπουργού Δένδια) .

Οπως θά έχεις διαπιστώσει,για να μήν λέμε ψέματα μεταξύ μας,τό Κτήνος αυτό τού σύγχρονου μεταπολεμικού ολοκληρωτισμού δεν ανατρέπεται από συμβολικές και ανερμάτιστες κινήσεις "άμεσης δράσης και αντιβίας" ,αλλά αυτό δεν είναι το θέμα τού προσωπικού αυτού μηνύματος για την σωτηρία τής ζωής σου.

Δώσε μου λοιπόν σύντροφε Νίκο Ρωμανέ την ευκαιρία να σε ζήσω απο κοντά γιέ μου και θα το δείς πώς εσύ κι εγώ μπορούμε να ξεπεράσουμε τίς εμμονές μας,τούς εγκλωβισμούς μας ,τίς παγίδες τού ιδεολογικού "αλάθητου" και να ενώσουμε τήν Κοινωνία για ένα καλύτερο Κόσμο που θα χωρά πολλούς και διαφορετικούς κόσμους,όπως λέει κι ο σύντροφος Δημήτρης Παπαχρήστος.

Νίκο,ξέρω πώς πίσω απ τήν "αδιάλλακτη -άκαμπτη" στάση σου(και έχεις ολου τού Κόσμου τά δίκια)είναι η πίκρα και η απογοητευσή σου για τήν εικόνα μιάς κοινωνίας χωρίς όραμα που καταρρέει απ την άρνηση να "δουλέψει" και να μοιρασθεί το Εμείς κόντρα στο Εγώ τής Εξουσίας,είναι τό "ως εδώ,φτάνει..." τών 30 ημερών πού λιώνουν το κορμί,ο θυμός κι η απεχθειά σου για τήν απανθρωπιά τών Πόντιων Πιλάτων τής "δημοκρατικής" βαρβαρότητας πού επιχειρεί να γράψει τό τέλος σου (πάντα για τήν "καλή χαρά" τής στρατηγικής τής έντασης) εκεί στο δωματιό σου στό "Γεννηματάς" ανάμεσα στην χαρτούρα τών τροπολογιών και τών νόμων που τό ένα ανατρέπει πραξικοπηματικά τό άλλο απο νύχτα σε νύχτα, τά "άν" καί "πότε" ηλεκτρονικά "βραχιολάκια" μήν τυχόν "χαθείς" απ τίς κάμερες και τά κάγκελα και "κινδυνέψει η κοινωνία" και τήν ...εξ αποστάσεως εκπαίδευση(νέα "μεταρρύθμιση" πού κρατά τίς "αποστάσεις" για τήν "δημόσια ασφάλεια"). Τήν εκπαίδευση τών κρατουμένων πού αν και τήν έχει νομοθετήσει(η "δημοκρατική" βαρβαρότητα και κενότητα ),επανέρχεται με αυθαίρετες ερμηνείες, τήν αρνείται τόσο σέ σένα όπως αλήθεια και σέ τόσα παιδιά έξω απο τίς φυλακές πού από τήν ανεργία,τήν πείνα και την φτώχεια τών δικών τους, αδυνατούν να πάνε σχολείο.

Θέλουν αμόρφωτους και δούλους Νίκο,μέσα κι έξω απ τα μπουντρούμια κι εσύ πιά τό έχεις μάθει καλύτερα....

Ξέρω πώς παρά τά "βίαιά" σου λόγια ,τίς "απειλές" σου για μπάτσους και δικαστές,βρίσκεται ο σεβασμός κι η αξία που δίνεις στην ανθρώπινη ζωή (παρά τό ότι βασανίσθηκες για ωρες μετά την σύλληψη απ τήν ατιμώρητη ένστολη κτηνωδία )και είμαι σίγουρος πώς αυτό πού έκανες τότε πάνω στόν χείμαρρο τού αυθορμητισμού σου στό Βελβεντό Κοζάνης και πού δέν έβλαψες τελικά κανέναν γύρω σου,τό ίδιο θα συνεχίσεις να κάνεις και στό μέλλον,πιστεύω σε σένα και στούς συντρόφους σου,φθάνει να μείνεις εδώ ,εσύ κι αυτοί στήν Ζωή....

Γιατί εμείς οι αναρχικοί ,εμείς οι "άπλυτοι" και τά "αναρχοκομμούνια"(που χθές μόλις οι συντροφοί μας στήν Θεσσαλονίκη σώσανε μέσα απ την φωτιά τούς εργαζόμενους απ τόν εμπρησμό στού " Ζάρα" όταν η προβοκάτσια του μπαχαλισμού επεδίωξε μια δεύτερη "Μαρφίν" ), με τά στραβά και τά σωστά μας,δέν είμαστε η κουλτούρα τής εκδίκησης όπως αυτή πού ποτίζει το Κράτος και τίς αποφάσεις του,δέν είμαστε τραμπούκοι,τρομοκράτες και δολοφόνοι σάν τόν υπόκοσμο τής εξουσίας και τού φασισμού,δέν έχουμε πόλεμο με τήν κοινωνία αλλά με τούς καταπιεστές της....

Κράτα εδώ γερά Νίκο Ρωμανέ στήν ζωή,μείνε μαζί μας γιατί τούς αγώνες δέν τούς φτιάχνουν οι νεκροί κι οι απαισιόδοξοι,αλλά οι ζωντανοί κι οι ονειροπόλοι....

Κι εσύ είσαι ένας από εμάς.....

Γιέ μου Νίκο συνέχισε να ψάχνεις μαζί μας τίς πηγές Ζωής πού μάς κρατούν κλειστές και απαγορευμένες, τήν έξοδο από τόν μύθο τής αναγκαιότητας τής εξουσίας πού μολύνει αιώνες τό νερό τών ανθρώπων,τίς πηγές που τρέχει καθαρό απ τα μάτια σου, το νερό τής λευτεριάς για να ξεδιψάσουμε.Πάμε όλοι μαζί για τό νερό ΜΑΣ και όχι για τήν απεργία δίψας πού σε σπρώχνει η κάλπικη και επιλεκτική τους "δικαιοσύνη" ,δεύτερη ζωή γιέ μου Νίκο Ρωμανέ , δέν έχει.....

Γιέ μου Νίκο δεν υπάρχει πραγματικός αναρχικός ή αλληλέγγυος πού να "επενδύει" σε "νεκρούς-είδωλα" και "ηρωικά πεσόντες" γιά τήν "φλόγα τής εξέγερσης" και τήν "αντεπίθεση του κινήματος".Ηταν πάντα για μάς ανήθικα και εχθρικά η τυμβωρυχία,το πλιάτσικο,η γενίκευση,η ισοπέδωση,η κυριαρχία,η εκμετάλλευση και η καπηλεία πού έκανε "πολιτική" πάνω στό αίμα,στήν απώλεια τού άλλου....

Η απεργία πείνας σύντροφε Νίκο Ρωμανέ ευαισθητοποίησε διαφορετικές δυνάμεις μέσα κι έξω απ τήν Ελλάδα,ανέδειξε τό μέγεθος τού αυταρχισμού και τής αναισθησίας μιάς κυβέρνησης πού ρίχνει ότι απέμεινε απο τά κουρέλια της δημοκρατίας στά θρασίμια των μηχανισμών καταστολής(ούτε η διαδήλωση τών ΑΜΕΑ ξέφυγε απο τήν αλητεία τής αστυνομικής βίας).

Αλλά γιέ μου Νίκο, πιστεύω πώς αυτή η φάση ολοκληρώθηκε και η ζωή σου έχει τώρα τον πρώτο λόγο.Εχεις πολλά ακόμα να δώσεις ,πολύ πιό ώριμα και συγκροτημένα στό δικό σου σήμερα για τό αύριο,απαραίτητη προυπόθεση και το "απαιτώ" από σένα,μείνε στήν Ζωή,η πολιτική διαμαρτυρία(όποια μορφή κι άν έχει) δέν είναι αυτοσκοπός....

Η προσωπική μου ευθύνη απέναντι στήν ζωή σου,στήν ζωή όσων σου συμπαραστέκονται επίσης με απεργία πείνας ,είναι να σε/σας φωνάξω ξανά πίσω στήν Ζωή.

Κράτα λοιπόν γερά,ξεκουράσου,πάρε βαθιά μια ανάσα και ας πάμε γιά άλλες μορφές αγώνα, "άλλες πολιτείες αναρχικές" όλοι μαζί μέ σένα και με τούς καλύτερους συντρόφους πού έχεις στήν ζωή.Εννοώ τήν οικογενειά σου και ειδικά τόν πατέρα σου Γιώργο πού είχα την τιμή να τον γνωρίσω και είναι τιμή σου πού τόν έχεις πατέρα σου,πού τόν έχεις στο προσκεφάλι σου όσο και να διαφωνείς μαζί του.Ξέρεις,με αυτούς πού διαφωνούμε στην ζωή έχουμε τήν καλύτερη ,τήν πιό ειλικρινή καί ατόφια ανθρώπινη σχέση,αυτοί που διαφωνούν μαζί μας και εμείς μαζί τους ειναι τά δυνατότερα στηριγματά μας ότι και να συμβεί,όπου και νά είμαστε,ότι επιλογές κι άν έχουμε κάνει εμείς κι αυτοί !Είναι εκεί,"παντός καιρού"!...

Αλλά ζωντανοί Νίκο γιέ μου,γιατί δεύτερη ζωή (τουλάχιστον εδώ....),δέν έχει!

Kαι κάτι για τό τέλος....!Χωρίς εσένα,κράτα το αυτό απο μένα (και αδιαφορώ για τών όποιων άλλων η εμπάθεια και η μικροψυχία τι θα ξεστομίσει άβουλα και υστερικά για τον "ληστή")δέν γίνεται Ζωή και χωρίς τόν Νίκο Ρωμανό,"το πλουσιόπαιδο απ τά βόρεια προάστια ", ο Κόσμος θά γίνει λιγότερος και χαμηλότερος και θα είναι καταδικασμένος επειδή θά έχει χάσει ΑΚΟΜΑ ΕΝΑ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙ,νά μήν αλλάξει ποτέ!

Γι αυτό σου λέω,η παρουσία σου αναμεσά μας είναι απαραίτητη.Εδώ να μείνεις γιατί ήδη έχεις νικήσει !Και τό Φώς αυτό πού σκόρπισε η προσπαθειά σου 30 μέρες τώρα,δεν σβήνει από τίς καταιγίδες τής Εξουσίας!

　

υγ/Γιά όλους τούς άλλους ....Μιά απεργία πείνας όσο το δυνατόν μαζικότερη,ως μορφή πίεσης "απ έξω",τούτη την ώρα ευθύνης για όλους μας, από αλληλέγγυους στό Σύνταγμα,στά Προπύλαια ή όπου αλλου κεντρικά προταθεί,θα με βρεί πέρα για πέρα σύμφωνο.....

Παπαδόπουλος Παναγιώτης(Κάϊν)

μεμονωμένο άτομο απ τό Αναρχικό Κινημα-erozer2000@yahoo.gr

ξημερώματα Τετάρτης 10 Δεκέμβρη-μέρα έναρξης και απεργίας δίψας τού Νίκου Ρωμανού

πρόσφατο σχετικό μου άρθρο εδώ