Θα γίνουμε σκόνη και φώς "άγνωστε" μου σύντροφε Γρηγόρη Θωμόπουλε....
Σάββατο, Απριλίου 23, 2016


...και εσύ θάνατε δήμιε,τρομοκράτη και εξουσιαστή (αποδείχθηκες άλλη μια φορά θρασύδειλος, ύπουλος ,λίγος και μικρός ),δεν λυπήθηκες ούτε τά 38 του χρόνια....)



(με αφορμή ένα πολύ δυσάρεστο νέο ,ένα δυστυχώς ακόμη από την κυριαρχία του ημερολογίου των κακών ειδήσεων....)


δεν έχει σημασngία αν δεν ήξερα τον Γρηγόρη Θωμόπουλο,αυτό που έχει σημασία είναι το βάρος και το κενό που αφήνει πίσω της η Απουσία ενός δημιουργικού ανθρώπου μόλις στα 38 του χρόνια.....



Ο θάνατος ενός νέου ανθρώπου τόσο απρόσμενα σαν κεραυνός στην γαλήνη ,ένα δρεπάνι που έρχεται χωρίς έλεος να κόψει τά λουλούδια και να αρπάξει την λάμψη των πιο όμορφων και δημιουργικών ημερών καθώς σμίγουν με τον ήλιο,τόν άνεμο και το φεγγάρι στην σκαλωσιά των 38 χρόνων ,δεν παύει να είναι μια σκληρή δοκιμασία για τους δικούς του,τούς φίλους και συντρόφους του.
Δεν "πενθείς την απουσία",αλλά η απουσία παραμένει μοναδική (όσο κι η Mοναδικότητα της Παρουσίας)Απουσία ,μια ανατριχίλα και ένα κενό στην διαδρομή για την Ελευθερία που δεν αντικαθίσταται είτε στην ζωή ,είτε στους αγώνες και δυστυχώς πουθενά.Το μόνο σαν "παρηγοριά" πού μας μένει είναι να τους θυμόμαστε κρατώντας τους Ζωντανούς στην συνέχεια (για όσο "τραβήξει"...)του περασματός μας από τον πολύπαθο πλανήτη που Ερημοποιείται από την καθημερινή βαρβαρότητα τής εξουσιαστικής και καταναλωτικής "νοοτροπίας",να τους κρατήσουμε σφιχτά Ζωντανούς στην μνήμη μας για να μην πεθάνουν κυριολεκτικά (αυτή την φορά...)στο πένθος και στην λύπη που καταλήγουν κι αυτά αργά ή γρήγορα στην "χωματερή" τής λήθης!

Την βαθιά συν-θλίψη μου για τον χαμό του συντρόφου αναρχικού Γρηγόρη Θωμόπουλου,οι διαφωνίες είναι υπαρκτές όσο είμαστε εν ζωή,όταν χτυπά το "τέλος"....σιωπή και σεβασμός!Την συμπαράσταση και τά συλλυπητηριά μου στην οικογένεια και στους συγγενείς του!
Αποχαιρετώντας τον Γρηγόρη Θωμόπουλο ,κάτι που εχω πεί πολλές φορές παλαιότερα...
Δεν υπάρχει "άδικος ή δίκαιος θάνατος",ο θάνατος είναι μια διαδικασία άδικη και ανάλγητη από την φύση της και κανείς (οσες φιλότιμες προσπάθειες κι αν κάνει για να τον "ξεπεράσει"...)δεν μπορεί να τον αποδεχθεί ποτέ,να τον κάνει "φίλο"....

"καλό ταξίδι" Γρηγόρη Θωμόπουλε,εμπρός Ζωή μην σκύβεις το κεφάλι..... 


Παπαδόπουλος Παναγιώτης(Κάϊν)


Posted by...The Motorcycle boy at 8:02 π.μ.  

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)