"Βάλτε αίμα στους κινητήρες σας!"
Πέμπτη, Ιουνίου 14, 2007
Από καιρό ήθελα να ποστάρω κάτι σχετικό με το καινούργιο, καταπληκτικό, πεντακάθαρο και επαναστατικό βιοκαύσιμο της αιθανόλης. Είχα διαβάσει ένα άρθρο του Φιδέλ Κάστρο, αλλά δεν θέλησα να το ποστάρω γιατί, σε τέτοια περίπτωση,το βάρος θα δινόταν στο "ποιος μιλάει" και όχι στο "τι λέει". Βρήκα λοιπόν το παρακάτω άρθρο στη Granma και μετάφρασα κάποια κομμάτια του γιατί πιστεύω οτι κάποτε πρέπει να αρχίσει η συζήτηση για την αιθανόλη.
Ο Νότος εξακολουθεί να πληρώνει τις εξαρτήσεις του Βορρά
της Nidia Diaz, από τη Granma International
Για ακόμα μια φορά η ιστορία γίνεται της περαιτέρω θυματοποίησης των αδυνάτων επανλαμβάνεται. Αυτή τη φορά, πρόκειται για την αναζήτηση λύσεων, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η ενεργειακή κρίση –και αυτές δεν έχουν να κάνουν με τον περιορισμό της παρανοϊκής σπατάλης καυσίμων στις πλούσιες κοινωνίες του Βορρά, αλλά σχετίζονται με την εξεύρεση εναλλακτικών προκειμένου να μεγιστοποιηθεί η εξάρτηση.
Αυτές οι εναλλακτικές (όπως συνέβη και στην περίπτωση της βίαιας καταστολής της καλλιέργειας του φυτού της κόκας, προκειμένου να προφυλαχτούν οι κάτοικοι του Βορρά από την χρησιμοποίηση του φυτού για την παραγωγή κοκαΐνης) κινούνται στην κατεύθυνση της διευκόλυνσης της χρήσης αυτοκινήτων με κόστος την αύξηση της πείνας στο Νότο.
Η αυτοκρατορία και οι σύμμαχοί της … ανησυχούν γιατί, παρά τους πολέμους για την κατοχή πετρελαιοφόρων εδαφών σε χώρες της Ανατολής, γνωρίζουν πως όσο συνεχίζεται η ενεργειακή κατάχρηση, πλησιάζει, αργά ή γρήγορα, η στιγμή της εξάντλησης των αποθεμάτων σε υδρογονάνθρακες.
Ανησυχούν επίσης, γιατί στηρίζονται σε συγκεκριμένους παραγωγούς που δεν δείχνουν πάντα πρόθυμοι να συνεργαστούν με τις μεγάλες πολυεθνικές.
Δεν είναι σύμπτωση που οι Ρεπουμπικάνοι του Τζορτζ Μπους έχουν ξεκινήσει μια εκστρατεία προσανατολισμένη στην «ενεργειακή ανεξαρτησία» από τα συμβατικά καύσιμα, μέσω της μαζικής παραγωγής αιθανόλης –η οποία χαρακτηρίζεται σαν καθαρό, ανανεώσιμο και πλήρως ανταγωνιστικό βιοκαύσιμο –πράσινος χρυσός, το ονομάζουν.
Δεν είναι επίσης σύμπτωση που ο Νίκολας Μπερνς παραδέχτηκε πως «οι νέες ενεργειακές πηγές αποσκοπούν και στον περιορισμό της δύναμης χωρών οι οποίες θεωρούμε πως είναι εχθρικές απέναντι στον υπόλοιπο κόσμο, όπως η Βενεζουέλα …»
…………………………………………………………………………………………..
Αυτό που η Ουάσινγκτον και όλοι όσοι μοιράζονται την αισιοδοξία της σχετικά με τη μαζική παραγωγή αιθανόλης, δεν έχουν πει ακόμα είναι πως, για να πραγματοποιηθεί μια τέτοια μαζική παραγωγική διαδικασία, θα πρέπει να διαταραχθεί βίαια η διαδικασία παραγωγής τροφίμων στις φτωχές χώρες και πως μια τέτοια παραγωγική διαδικασία απαιτεί τη σημαντική αύξηση κατανάλωσης των υδάτινων αποθεμάτων.
ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΧΘΕΙ ΕΝΑ ΛΙΤΡΟ ΑΙΘΑΝΟΛΗΣ ΑΠΟ ΚΑΛΑΜΠΟΚΙ ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ 1,2 ΕΩΣ 3,6 ΛΙΤΡΑ ΝΕΡΟΥ.
Σε άρθρο της Dominique Guillet που δημοσιεύτηκε στο internet, με τίτλο «Mettez du sang dans votre moteur!» (Βάλτε αίμα στους κινητήρες σας!) σημειώνεται πως χρειάζονται 500 έως 1.500 λίτρα νερό, ανάλογα με την περιοχή, για να παραχθεί 1 κιλό καλαμπόκι. Αυτό σημαίνει πως η παραγωγή ενός λίτρου αιθανόλης βασισμένης στο καλαμπόκι (σαν αυτή που παράγεται στις ΗΠΑ), απαιτεί την κατανάλωση 1.200 έως 3.600 λίτρων νερού. Η παραγωγή ενός λίτρου αιθανόλης χρειάζεται 2,36 κιλά καλαμποκιού.
Το άρθρο σημειώνει επίσης, πως στις 22 Μαρτίου, ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO) προέβη σε διεθνή έκκληση βοήθειας σχετικά με την κατανάλωση των υδάτινων αποθεμάτων, γιατί, σύμφωνα με τα στοιχεία του, 1,3 δισεκατομμύρια ανθρώπων στερούνται πρόσβασης σε πόσιμο νερό και 3.800 παιδιά πεθαίνουν κάθε μέρα από ασθένειες που σχετίζονται με την έλλειψη πόσιμου νερού!
Πρέπει να προσθέσουμε πως μέχρι το 2032, το 60% περίπου της ανθρωπότητας θα ζει σε περιοχές στις οποίες θα υπάρχει σημαντική έλλειψη υδάτινων πόρων, σύμφωνα με πληροφορίες που παρουσιάστηκαν σε συνέδριο που οργάνωσε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο –όπου αναφέρθηκε πως το πολύτιμο αυτό υγρό έχει ήδη γίνει αντικείμενο επικερδούς εμπορίου από πολυεθνικές.
Ένα παράδειγμα της αγοραπωλησίας νερού είναι η δράση πολλών μεγάλων εταιρειών, οι οποίες, έχοντας γίνει ιδιοκτήτες των υδάτινων πόρων, μέσω της πολιτικής ιδιωτικοποίησης που υποδείχτηκε στον Τρίτο Κόσμο από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, στέλνουν πίσω το νερό, συσκευασμένο σε μπουκάλια πλέον και το πουλάνε στους αποκλεισμένους από αυτό πρώην ιδιοκτήτες του.
Η Παγκόσμια Τράπεζα, παρουσίασε στοιχεία σύμφωνα με τα οποία η ανάγκη για πόσιμο νερό διπλασιάζεται παγκοσμίως κάθε 20 χρόνια και ο συγκεκριμένος ρυθμός αύξησης είναι δυο φορές μεγαλύτερος από τον ρυθμό αύξησης του πληθυσμού.
Σε συνθήκες τέτοιας παγκόσμιας κρίσης, αυτό το νέο σχέδιο εκπονείται –καθοδηγούμενο από τις πολυεθνικές και υποστηριζόμενο μυστικά από τις εταιρείες παραγωγής πετρελαίου. Μπορεί να φαίνεται παράδοξο, αλλά η προώθηση της παραγωγής καυσίμων από τρόφιμα, συμφέρει τις πετρελαιοπαραγωγές εταιρείες, γιατί ξέρουν ότι προκειμένου να παραχθεί αιθανόλη, θα είναι απαραίτητη η κατανάλωση μιας ακόμα μεγαλύτερης ποσότητας υδατανθρακούχων καυσίμων.
Είναι ένας μεγάλος τροχός θανάτου, ή, όπως θα έλεγε και η ερευνήτρια Silvia Ribeiro: «Τα αγροτο-καύσιμα είναι ένα πρόγραμμα ιμπεριαλιστικής επαν-αποικιοποίησης, μια καινούργια επίθεση των πολυεθνικών στις οικονομίες που στηρίζονται στη γεωργία και μαστίζονται από πείνα».
Και δεν πρόκειται για εκ βάθρων αντίθεσή μας προς την παραγωγή αιθανόλης, αφού, για παράδειγμα, η Βραζιλία έχει αναπτύξει σχετικές μεθόδους 30 χρόνια πριν τις ΗΠΑ.
Το θέμα είναι πως η μαζική παραγωγή ποσοτήτων ικανών να καλύψουν τις ανάγκες των ΗΠΑ και των υπόλοιπων χωρών του Βορρά θα έθετε σε κίνδυνο (για την ακρίβεια, ήδη έχει θέσει σε κίνδυνο) την παραγωγή τροφίμων και θα προκαλούσε μοιραία την συγκεντροποίηση της κατοχής γης από τις πολυεθνικές εταιρείες, με ότι αυτό συνεπάγεται σε θέματα περιβάλλοντος και κοινωνικο-οικονομικής υστέρησης του Τρίτου Κόσμου -γιατί η κατοχή των συγκεκριμένων γαιών θα ήταν απαραίτητη για την εξυπηρέτηση της παραγωγής αιθανόλης.
Κι αυτό χωρίς να υπολογιστεί η πολιτική προστατευτισμού της Ουάσινγκτον και των άλλων χωρών, οι οποίες θα αποσκοπούν στον τελωνειακό έλεγχο εισαγωγής προϊόντων αιθανόλης.
Και δεν είμαστε οι μόνοι που τα λέμε αυτά. Υπολογίζοντας πως η διεθνής τιμή του πετρελαίου συνεχίζει να ανεβαίνει, το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών για την Πολιτική Τροφίμων (IFPRI) στην Ουάσινγκτον, προειδοποίησε πως «η αλματώδης αύξηση της παραγωγής βιοκαυσίμων, θα προκαλέσει αύξηση της τιμής του καλαμποκιού κατά 20% μέχρι το 2010 και κατά 41% μέχρι το 2020».
Παρόμοια, το IFPRI προβλέπει πως η τιμή των σπόρων (και σε αυτούς συμπεριλαμβάνει τους σπόρους φασολιών, ηλιοτροπίων κ.λ.π.), θα αυξηθεί την ίδια περίοδο από 26% μέχρι 76% και η τιμή του σιταριού θα αυξηθεί από 11% έως 30%. Αυτό φυσικά, θα σημάνει την αύξηση τιμών στις τροφές που βασίζονται σε αυτά τα προϊόντα.
Εφαρμόζοντας την ανάλυσή του στις φτωχότερες περιοχές της υπο-Σαχάριας Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής, όπου η γιούκα είναι βασικό τροφικό συστατικό, το IFPRI περιμένει πως οι τιμές θα αυξηθούν από 33% το 2010, εως 135% το 2020. Άρα, τα προϊόντα αιθανόλης που χρησιμοποιούν τη γιούκα «θα αποτελούσαν σημαντικότατη απειλή για την επάρκεια τροφίμων των φτωχότερων χωρών».
Σύμφωνα με σχετικές μελέτες, η γιούκα είναι εξαιρετική πηγή παραγωγής αιθανόλης και, από την άλλη πλευρά, περιέχει το 1/3 των απαιτούμενων θερμίδων για την επιβίωση του πληθυσμού της υπο-Σαχάριας Αφρικής, συνιστώντας έτσι τη βασική τροφή για περισσότερο από 200 εκατομμύρια Αφρικανών. Σε πολλές τροπικές χώρες, σημειώνεται, αυτή είναι η τροφή που αποθηκεύουν οι κάτοικοι για να την καταναλώσουν όταν δεν μπορούν να βρουν τίποτα άλλο.
Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ ΘΑ ΦΤΑΣΕΙ ΤΟ 1,2 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2025
Σε μια μελέτη για την παγκόσμια ασφάλεια τροφής το 2003, είχε προβλεφθεί πως, λόγω των οικονομικών συνθηκών και της δημογραφικής αύξησης, ο αριθμός των ανθρώπων που βρίσκονται στα όρια της πείνας θα αυξηθεί κατά 23% (περίπου 625 εκατομμύρια άνθρωποι) μέχρι το 2025, εφόσον η αγροτική παραγωγή αυξηθεί και οι τιμές μείνουν σταθερές.
Η μελέτη στην οποία αναφερόμαστε, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό του Υπουργείου Εσωτερικών των ΗΠΑ και από τα συμπεράσματά της συνεπάγεται πως αν οι τιμές τροφίμων ανέβουν, λόγω της ζήτησης για βιοκαύσιμα, ο αριθμός των ανθρώπων που θα οδηγηθούν σε συνθήκες πείνας, θα αυξάνεται κατά 16 εκατομμύρια κάθε φορά που οι πραγματικές τιμές των τροφίμων θα ανεβαίνουν κατά 1%. Αν γίνουν έτσι τα πράγματα, το 2025 θα υπάρχουν 1,2 δισεκατομμύρια ανθρώπων στα όρια της πείνας, 600 εκατομμύρια περισσότερα από ότι προέβλεπε η σχετική μελέτη.
Η στιγμή για να επιλέξουμε είναι τώρα.
Θα καταδικάσουμε 1,2 δισεκατομμύρια ανθρώπους σε θάνατο λόγω ασιτίας, στα επόμενα χρόνια; Θα παρακολουθούμε απαθείς τη χρησιμοποίηση τεράστιων εκτάσεων γης για την παραγωγή της αιθανόλης που θα είναι απαραίτητη για την κίνηση των 800 εκατομμυρίων αυτοκινήτων που ήδη κυκλοφορούν στους δρόμους; Δεν έχουμε την επιλογή να το αποτρέψουμε;
Ας ακούσουμε τις ίδιες μας τις ανησυχίες. Ας κουνήσουμε τα χέρια μας.
Και μην ξεχνάτε:
Για να γεμίσει το ρεζερβουάρ ενός σπορ αυτοκινήτου με 25 γαλόνια καθαρής αιθανόλης, θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν πάνω από 100 κιλά καλαμποκιού –ποσότητα η οποία περιέχει επαρκείς θερμίδες για να τραφεί ένας άνθρωπος για ένα ολόκληρο έτος.
Posted by...The Motorcycle boy at 2:01 μ.μ.
Καιριο το αρθρο. Ηδη οι τιμες σε ειδη διατροφης βασικα γι' αυτους τους λαους ειναι απαγορευτικες. Ειρωνικο να παραγουν το "φαγητο" τους και να το πουλουν ως "καυσιμο". Το μονο που μπορουμε να κανουμε ειναι να σταματησουμε καθε ερευνα προς αυτη την κατευθυνση.
Το βασικό είναι πως πρέπει να καταλάβουμε οτι η αιθανόλη δεν είναι αυτό που διαφημίζουν. Δεν είναι καθαρή -τίποτα δεν είναι καθαρό αν ποτίζεται με αίμα.
ο πλανήτης θα διαλυθεί
το 80% των ανθρώπων θα παραμένουν φτωχοί
στην Αφρική θα πεθαίνουν από ελονοσία και έιτζ, 2 εκατομμύρια ορφανά σε μια χώρα 12 εκατομμυρίων - και όχι, δε φταίει η Μαντόνα γι' αυτό
ο κόσμος είναι ένα μπουρδέλο
κάθε μέρα νιώθω φριχτά γιατί ζω στην "τυχερή" πλευρά του
βοηθάω εδώ, εκεί, παρά πέρα
μιλάω για δίκια κι άδικα
και παραμένω μια σκατούλα που επιπλέει στον απέραντο ωκεανό
---
καλημέρα δεν είπα
Ναι μωρέ Μητσάκο, ποια Μαντόνα τώρα και ποιος Τζορτζ Μάικλ; Αυτοί είναι χρήσιμοι για να τους φορτώνουμε τη δική μας αδράνεια και τις δικές μας ενοχές. Κατά τα υπόλοιπα, δε νομίζω οτι είσαι αυτό ακριβώς που περιγράφεις. Κάτι κάνεις κι εσύ φιλαράκο για να διορθωθούν κάποια μικρά πράγματα. Δεν έχει σημασία αν είναι αρκετό -ποτέ δεν θα είναι αρκετό, μέχρι να τελειώσει η φρίκη.