Διαμαρτυρία για την ακύρωσης της παράστασης "Το κίτρινο σκυλί"
Πέμπτη, Μαΐου 21, 2009
Ως αναρχικός δέν γίνεται νά συμφωνήσω μέ τήν βίαιη διακοπή ή λογοκρισία θεατρικών έργων ή πνευματικών δημιουργημάτων από κρατιστές ή "αντικρατιστές" υπαλλήλους τής φίμωσης καί τής "πολιτικής ορθότητας" πού θέλει νά επιβάλλει στήν σκηνή του παραλόγου τόν θίασο πού προκαλεί τρόμο,απέχθεια καί οργή μέ τήν "τέχνη" τού ΑΥΤΟΣΚΟΠΟΥ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ πού φλυαρώντας "ενάντια" στό θέαμα έρχεται καί γίνεται ένα σώμα τελικά μαζί του.
Επειδή μέσω τής σύγκρουσης μέ κάθε μορφής εξουσία αλλά καί περιρέουσες ΦΑΣΙΖΟΥΣΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ πού υποδύονται τις "επαναστατικές" στόν κοινωνικό χώρο, έρχομαι νά συναντήσω καί τήν υπεράσπιση του θεατρικου σας δρώμενου πού ΔΕΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΕΤΑΙ ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑ Κ.ΚΟΥΝΕΒΑ αλλά τό ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΤΗΝ ΤΙΜΑ ,
συνυπογράφω τό κείμενο αυτό διαμαρτυρίας
Παπαδόπουλος Παναγιώτης(Κάϊν)
μεμονωμένο άτομο από τό παγκόσμιο αναρχικό/ελευθεριακό κίνημα
Εμείς που υπογράφουμε αυτό το κείμενο θέλουμε να εκφράσουμε τη σφοδρή ανησυχία μας για την πρόσφατη βάναυση απόπειρα φίμωσης της τέχνης και της ελευθερίας της έκφρασης.
Το θλιβερό γεγονός της βίαιης ακύρωσης της θεατρικής παράστασης «Το κίτρινο σκυλί» του Μισέλ Φάις στο «Από Μηχανής Θέατρο, στις 10 Μαίου, από αυτόκλητους λογοκριτές και μικρόνοοες καπηλευτές θέσεων και ιδεών της κοινωνικής αλληλεγγύης, επαναφέρει, με επιτακτικό τρόπο, κρίσιμα ζητήματα συμβίωσης, συννενόησης, ορίων.
Είμαστε αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στην εργασία, στο διάλογο, στη δημιουργία. Δεν θα επιτρέψουμε να συμβαίνουν καταστροφές σε χώρους τέχνης, να ασκείται τρομοκρατία σε καλλιτέχνες και θεατές, να διασπείρεται ένα αίσθημα φόβου.
Άνθρωποι της τέχνης, συγγραφείς, δημοσιογράφοι, πανεπιστημιακοί, ενεργοί πολίτες, δεν θα ανεχτούμε πλέον να παραβιάζονται απροκάλυπτα κατακτημένες αξίες και δικαιώματα της δημοκρατίας με μέσα ωμής τρομοκρατίας που μας οδηγούν στο σύγχρονο σκοταδισμό.
Posted by...The Motorcycle boy at 9:29 π.μ.
Δημοσίευσα το παραπάνω κείμενο που μου έστειλε ο Παναγιώτης ο Παπαδόπουλος και εν πολλοίς συμφωνώ με την εναντίωσή του σε οποιαδήποτε μορφή λογοκρισίας. Αλλά θα πρέπει να προσθέσω, την προσωπική μου άποψη, οτι ένα θεατρικό έργο που γράφτηκε στο άρπα-κόλα "για να τιμήσει" την Κούνεβα, δεν θα με προσέλκυε να το δω σαν έργο τέχνης.
Τα όρια της καπήλευσης ήταν πάντα ασαφή, οτι κι αν σημαίνει αυτό.
Μια από τα ίδια και για μενα.
Όσο κι αν διαφωνώ με λογοκριτικές πρακτικές και άρα διαφωνώ με την λογική της βίαιης διακοπής της "παράστασης", μου έχει κάτσει στραβά η όλη ιστορία της "θεατροποίησης" του πόνου και του φασισμου που εισέπραξε η Κούνεβα.
Η όλη αυτή ιστορία του στησίματος μιας "θεατρικής παράστασης", δηλαδή της ένταξης ενος τόσο πρόσφατου πραγματικού και βίαιου γεγονότος σε μια διαδικάσία "θεάματος", με αφήνει με μια πικρή αίσθήση, άσχετα με το αν επικαλέστηκαν οι συντελεστές της "καλό σκοπό".
Μάλλον λοιπόν τρέφεις τα ίδια αισθήματα και για τον Χεμινγουέι που έκανε όλο τον κόσμο να συμπαρασταθεί στους ισπανούς δημοκράτες γράφοντας το "Για ποιον χτυπά η καμπάνα", ε; Κι αυτός ένα τραγικό γεγονός δεν εκμεταλεύτηκε; Μη σου πω ότι αυτός δεν έδωσε καν τα χρήματα για καλό σκοπό αλλά τα έκανε εξοχικά στη προεπαναστατική Κούβα.
Ανώνυμε, είσαι ο κλασσικός "έχω μέσα στο μυαλό μου τα πάντα αλεσμένα πουρέ και γι΄αυτό νομίζω οτι ξέρω τα πάντα". Κι αυτό δεν με ενδιαφέρει όσο κρατάς τον πουρέ για τον εαυτό σου και δεν τον απλώνεις μπροστά στα μούτρα μας. Εξηγούμαι:
1. Από που συνάγεις οτι το "Για ποιον χτυπάει η καμπάνα" και το "Κίτρινο σκυλί" σχετίζονται καλλιτεχνικά; Σου αρκεί το οτι οι συγγραφείς τους έγραψαν επηρεασμένοι από κάποιο γεγονός για να θεωρείς και δυο έργα καλλιτεχνικά; Το έργο του Χέμινγουεϊ είναι κάποιο αριστούργημα (σύμφωνα με τις απόψεις που έχουν διατυπωθεί περί αυτού) και το "Κίτρινο σκυλί" είναι ψιλοτίποτα καλλιτεχνικά (σύμφωνα επίσης με τις κριτικές που το αφορούν).
2. Ο Χέμινγουεϊ έγραψε για κάτι στο οποίο συμμετείχε ενώ ο Φαϊς έγραψε για κάτι εντελώς ξένο γι΄αυτόν και (υποθέτω) χωρίς να κάνει σχετική έρευνα. Σου λέει κάτι αυτό; Επίσης ποιος σου είπε οτι ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ του ισπανικού εμφυλίου το έργο του Χέμινγουεϊ βοήθησε τους αγωνιστές εκεί πέρα; Από το κεφάλι σου το κατέβασες. Το βιβλίο βγήκε χρόνια μετά, όταν οι Ισπανοί αναρχικοί είχαν ήδη κερδίσει τη συμπάθεια του κόσμου (αφού ο Φράνκο είχε πάει με τους ναζιστές).
3. Ο Χέμινγουεϊ αγόρασε τη βιλάρα του κι ο Φαϊς διαφημίζει το ονοματάκι του από τη συγκεκριμένη ιστορία. Και λοιπόν; Η αστική τέχνη είναι πουλημένη και εξαρτημένη από τα γρανάζια του συστήματος -σημαίνει κάτι αυτό; Αν ναι, πες το μου να το μάθω.
Για να σου απαντήσω, θα ρέπει να μπω σε διαδικασία σύγκρισης και πραγματικά βαριεμαι.
Έχω όμως την αμυδρή εντύπωση πως πας να συγκρίνεις ανόμοια πράγματα και μαλιστα σε διαφορέτικές εποχές, πράγμα που σημαίνει οτι ειναι τελείως διαφορετικές οι συνθήκες, οι καταστάσεις, τα άιτια που τις γενούν, οι αφορμές που κάνουν αυτές τις καταστάσεις να εκδηλώνονται, το συνολικό πλαίσιο των κοινονικοπολιτικών συνθηκών, τους παράγοντες που επηρέαζαν και διαμόρφωναν αυτές τις συνθηκες κλπ κλπ.
Μετά θα πρέπει να αντιπαραβάλλω όλα αυτά με την περίπτωση της Κούνεβα για να σου απαντήσω "Ναι" ή "Όχι".
Γι΄αυτό σου λέω πως βαριέμαι.
Αφήνω το ένστικτο και το συναίσθημα να βγαλουν κρίση μονα τους...
Ουπς!
Ρε Μοτοσακέ πέσανε τα σχόλιά μας μαζί σχεδόν!
Φυσικά η πιο πάνω απάντησή μου πάει στον "Ανωνυμο".
(Για να μην μπερδευτούμε δηλαδή...)
Κώλωσες με την απάντησή μου και το γύρισες οτι και καλά απαντάς στον Ανώνυμο ε; Θα σε σκίσω βρωμοανάρχα! Χαχαχα
Υ.Γ.: Το κατάλαβα ρε οτι πάει στον Ανώνυμο, μη μπαίνεις στον κόπο -τον πήρα πάνω μου.
Ουφ!
Ευχαριστώ θείο.
Προς στιγμή σκιάχτηκα...
χο χο χο
Γιατί σκιάχτηκες; Είδες τη φωτογραφία που έχεις βάλει δίπλα από το όνομά σου; Χαχαχαχα. Μη φοβάσαι ρε -εσύ είσαι! μπουχαχαχαα
το κείμενο αυτό που συνυπογράφει ο Π. Παπαδόπουλος, αν δεν κάνω λάθος, είναι το κείμενο που συνυπογράφουν όλοι μαζί εκδότες-επιχειρηματίες-έμποροι και ο ίδιος ο δεξιός κιτρινιστής φαίς.
το "κιτρινιστής" το στηρίζω σε κείμενα δικά του για το δεκέμβρη.
τι θέλω να πω με αυτό;
ότι όταν αυτοί που έχουν την κουτάλα σου λένε μη μου στερείς το φαί(ς) μου, κάπως περίεργα ηχεί το πράγμα στα δικά μου, τουλάχιστον, αυτιά.
αυτά.
;-)
Ναι, το ίδιο κείμενο είναι. Αλλά ο Κάιν έχει έτσι κι αλλιώς αντιτεθεί στα καψίματα φασιστικών βιβλιοπωλείων, δεν είναι αναμενόμενο λοιπόν να αντιτίθεται και στην ματαίωση της συγκεκριμένης παράστασης (που φασιστική, τουλάχιστον, δεν την λες);
Και φυσικά, μόνο κουτάλα δεν έχει ο Κάιν -μην τρελαθούμε κιόλας!
Κατά τα λοιπά κι εγώ δεν ψήνομαι οτι πρόκειται περί παράστασης-κοσμήματος, κι εγώ κατανοώ της έμμεση διαφήμιση των συντελεστών της, αλλά αποδέχομαι την πολιτική θέση του Κάιν. Κατανοώ επίσης την ενέργεια αυτών που σταμάτησαν την παράσταση, αλλά μου κάνει περισσότερο σε εν θερμώ αντίδραση -ειδικά μετά το γράμμα Κούνιεβα.
Δεν ξέρω, δεν ξέρω... Η συνέχεια θα δείξει.