Άνθρωποι από καλαμπόκι

11 μέρες μετά τήν δολοφονία απο φασιστοειδή τού μετανάστη Σαχτζάντ Λουκμάν στά Πετράλωνα,τό πρωϊνό  τής 28ης Γενάρη τού 2013,σε ένα άλλο σημείο τής Αθήνας,εδώ στήν Αμφιθέα,ο μαθητής  Φοίβος δέχεται δολοφονική ενέδρα έξω από τό 3ο λύκειο Π.Φαλήρου από ομάδα άλλων   φασιστοειδών(και μάλιστα ο κύριος δράστης, φοιτητής τής Θεολογικής)γιατί δέν έκρυψε τήν διαφωνία και αντιπαθειά του στήν παρουσία τών φασιστικών  "ιδεωδών" και προκλήσεων  που κυκλοφορούσανε μολυσματικά και απειλητικά ,  διαβρώνοντας τήν σχολική κοινότητα.

 Γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε εδώ που μαχαιρώθηκε ο Φοίβος,σέ χωματόδρομους και αλάνες στά σύνορα Π.Φαληρου και Ν.Σμύρνης ,είμαστε παιδιά εκείνης της   περήφανης  "παλιάς σειράς " τής εργατιάς  πού βίωσε τήν ναζιστική κατοχή,πολέμησε στά αντιφασιστικά μέτωπα,στούς αγώνες για δημοκρατία στήν χώρα  και που έστησε  εδώ τίς μικρές και φτωχές  της μονοκατοικίες  μέσα στίς χειρότερες συνθήκες και μόχθησε στο πεζοδρόμιο κάνοντας "οτι έβρισκε και ότι μπορούσε" με  τίς μεγαλύτερες στερήσεις,για να επιβιώσουμε  με αξιοπρέπεια.Τούς λατρεύουμε και τούς θυμόμαστε για αυτό που ήταν,για αυτό πού μας κληρονόμησαν με αγάπη ,ανιδιοτέλεια και ευαισθησία.Στον δρόμο τους....συνεχίζουμε!

Σε αυτήν τήν γειτονιά,εδώ πού μένει ο Φοίβος και εδώ πού πάει σήμερα σχολείο, ο φασισμός ποτέ δέν μπόρεσε να διαλύσει  τήν συμβίωση και τήν συγκατοίκηση,ποτέ δέν κύλησε αίμα στά μέρη μας ,τα προβληματά μας ,τίς πολιτικές μας αντιθέσεις και τοποθετήσεις  δέν τίς "έλυσαν" ποτέ οι τραμπουκισμοί, τά μαχαίρια και οι επιθέσεις .Ποτέ δέν τσακίσαμε τίς καρδιές και τα κορμιά μας "για τα πολιτικά",ποτέ δέν αφήσαμε να περάσει τό μίσος  να διχάσει και να αποξενώσει τά σπίτια μας.....Ολα αυτά, μέχρι  το πρωινό τής 28ης  Γενάρη τού 2013,πού ξυπνήσαμε με  ένα παιδί δικό μας να δίνει μάχη να σωθεί μετά από δολοφονική ενέδρα τών "πλυμένων" με τόν "αρχαίο χαιρετισμό" τών βρώμικων χεριών....

Για δύο-τρία χιλιοστά ,είπαν οι γιατροί.....Ευτυχώς, ζωντανός!

Ο Φοίβος είχε τήν ατυχία να βλέπει να  ανθίζει η νεοτητά του μέσα σέ μια κοινωνία πού γίνεται όλο και πιό βίαιη και μοναχική  κάτω από τήν "διαχείριση"  μιάς  ακραίας και παρασιτικής πολιτικής τάξης πού με "όραμα" τόν αυταρχισμό και  "πρόσωπο"  ασκήσεις  αστυνομοκρατίας  και καταστολής, γίνεται προθάλαμος τού ολοκληρωτισμού  και  τής  καθιέρωσης   τών ναζιστικών ταγμάτων εφόδου στόν χώρο της εξουσίας.

Ο υπόκοσμος τών  δολοφόνων  του Λουκμάν και τού Φύσσα,οι θρασύδειλοι που η "δυναμή" τους είναι στό μαχαίρι και  πού επιχείρησαν να πάρουν τήν ζωή τού Φοίβου δέν είναι ...απλοί εθνικιστές πού βολεύονται απλά να εκθέτουν τηλεοπτικά   τήν θεωρητική τους  ασθένεια  και τά βιβλία τους  "στα πλαίσια του διαλόγου",αλλά είναι εγκληματίες πού κάνουν πράξη τήν πανώλη τής φασιστικής και ρατσιστικής παραφροσύνης, στοχοποιώντας  τήν ζωή όποιου αρνείται να ενταχθεί στόν μαύρο πίνακα τής ομοιομορφίας,όποιου επιμένει να είναι διαφορετικός και να μήν ακολουθεί τήν μακάβρια παρέλαση τού "αίματος και της τιμής" πρός τόν θάνατο,πρός τό τέλος του πολιτισμού,τής ειρήνης,τής συνύπαρξης  και τής φιλίας.

Κι εκείνοι  οι "δημοσιογράφοι" (που δεν διαφέρουν στήν αθλιότητα και τήν "ποιότητα" απο τήν όποια Μαύρη Αυγή)πού ξεχνάνε τήν μεγάλη αυτή διαφορά και αλήθεια και πού  συνεχίζουν συνειδητά  να δίνουν βήμα στούς ορκισμένους και φανατισμένους  εχθρούς τής ανθρωπιάς και τής δημοκρατίας ,είναι  εκ τών πραγμάτων το νερό πού ξεπλένει το μαχαίρι τού φασισμού από το αίμα τού Σαχτζάντ,τού Φοίβου,τού Παύλου...Εχουν την ευθύνη τους που δεν περιμένει να έρθει ο καιρός,ήδη τούς έχει καταλογισθεί απο τώρα!

Σέ αυτόν τόν κόσμο πού είναι "μικρός"  και επειδή στην ζωή τίποτα δέν είναι για πάντα,  όλοι μας έχουμε λόγο και ευθύνη απέναντι στόν κάθε Φοίβο και στήν γενιά πού μεγαλώνει μέσα στήν βία τής φτώχειας,τής εξαθλίωσης,της ανεργίας  και τής φασιστικοποίησης τής κοινωνικής ζωής.

Η  δική μας ευθύνη καί λόγος ύπαρξης βρίσκεται στο να κρατήσουμε ελεύθερες τίς γειτονιές πού τίς "δανειστήκαμε"  από τούς πατεράδες μας αντιφασίστες και πατριώτες(αριστερούς,κεντρώους  ή δεξιούς...) και να διαφυλάξουμε τά παιδιά μας,αγόρια και κορίτσια,τούς συμμαθητές τού κάθε Φοίβου από κάθε λαοπλάνο, τύραννο  και δήμιο πού εγγυάται  έναν Κόσμο πολύ χειρότερο από τόν σημερινό.

Νά μείνουμε κοντά στά νέα παιδιά  και να συνεργασθούμε  με τούς Φοίβους τής ζωής μας γιά  έναν καλύτερο Κόσμο χωρίς πολεμικές μηχανές,στρατόπεδα εξόντωσης,εξουσία και εκμετάλλευση από άνθρωπο σε άνθρωπο.....

Αλλιώς, τό Ολοκαύτωμα  είναι εκεί και μάς περιμένει....και τις  μέρες τίς παλιές υπάρχει κίνδυνος να τίς ξαναζήσουμε,ως μέρες τωρινές και ίσως και πιό τραγικές.....

Τό νού σας...στό μυαλό είναι ο στόχος(ο στόχος τής κάθε εξουσίας)......

 

Παπαδόπουλος Παναγιώτης(Κάϊν)-μεμονωμένο άτομο απ το αναρχικό κίνημα