Άνθρωποι από καλαμπόκι

38  χρόνια μετά

(με αφορμή τήν μνήμη Αλέκου Παναγούλη)

(ένα "τροχαίο ατύχημα" το 1976 όχι σάν όλα τά άλλα καί  η αθώωση 4 αστυνομικών για τό έγκλημα τής οδού Αναξαγόρα τον Μάη του 2008  και  στό συρτάρι τής "δημοκρατίας" άλλος ένας φάκελλος)

Κι όμως η μνήμη τρέχει στίς μύτες τών ποδιών καί δραπετεύει από τό βασανιστήριο τής καθημερινότητας ψάχνοντας γιά νερό καί οξυγόνο στίς ερημοποιημένες περιοχές τής βαρβαρότητας καί τής εκμετάλλευσης....

Αλέκο,άν καί οι  Eποχές κινδυνεύουν νά  καταργηθούν από τίς χούντες τού κέρδους καί τού υπερκαταναλωτισμού έρχομαι νά "πιάσω" τόν Μάη σου.

Είναι ο Μάης ο δικός σου καί δικός μας χωρίς λουλούδια στά χέρια,χωρίς μυρωδιές από αγιόκλημα καί γιασεμί στίς γειτονιές,ο Μάης τών εργατικών ατυχημάτων,τών νεκρών εργατών,τών απολυμένων,τών άστεγων,των πεινασμένων,τών κακοποιημένων παιδιών καί γυναικών,τών κρεμασμένων και δολοφονημένων σωμάτων  στα στρατόπεδα,στίς φυλακές  καί στά αστυνομικά κρατητήρια,τών πνιγμένων μεταναστών γιά μιά μπουκιά βρώμικο ψωμί στό πέλαγος τής "ευημερίας"

Κάθε 1η τού Μάη,συναντιόμαστε μέ τούς ζωντανούς μας,μέ τόν Πάρσονς,τόν Σπαϊς καί τούς άλλους στούς δρόμους τού Σικάγο τό 1886,μέ τούς καπνεργάτες στήν Θεσσαλονίκη τού 1936,με τον Λαμπράκη,μέ εσένα,τόν Μουστακλή,τούς εξεγερμένους τού 1973,τόν Πέτρουλα,τόν Σιδέρη,τήν Τσιβίκα,τόν Τσιρώνη,τήν Κανελλοπούλου,τόν Κουμή,τόν Καλτεζά,τόν Γρηγορόπουλο,τον Τεμπονέρα,τον Λουκμάν,τον Φύσσα καί βουτάμε μέσα στίς κόκκινες κηλίδες σας πού θά μάς βγάλει στό νησί σας,

Φεύγοντας κρατάμε μέχρι τόν επόμενο Μάη,τήν ζέστη από τό τελευταίο συντροφικό μας αγκάλιασμα,

Δέν είναι "όραμα",δέν είναι "ουτοπία"...

Γνωρίζουμε πώς εσύ καί εμείς δέν είμαστε οι μόνοι,δέν είμαστε οι τελευταίοι...

Οσο καί νά έχει αργήσει αυτή η  Ανοιξη,αργά ή γρήγορα ,τίποτα δέν θά τήν εμποδίσει νά βρεί τόν δρόμο πρός τίς σκλαβωμένες πολιτείες...

"στά ίδια μέρη θά ξαναβρεθούμε"

38 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ...τίποτα δέν έχει αλλάξει,τίποτα δέν είναι όπως παλιά.Κάποιοι λάθεψαν καί είπαν σέ όλους εμάς πού ξέραμε πώς έφυγες γιά ταξίδι,πώς σέ σηκώσανε νεκρό από τήν Βουλιαγμένης,τό ξημέρωμα τής πρωτομαγιάς τού ΄76,αλλά εσύ είσαι ακόμα εκεί μέσα στό μικρό πράσινο αμάξι γιά τόν δρόμο πού βγάζει στό Χημείο τού Μαγιού...

Aκου τί είπανε,νεκρός ο Αλέκος Παναγούλης...

38  χρόνια μετά,εσένα τόν αγνό αγωνιστή καί εραστή τής ελευθερίας,τόν σηκώνουν ψηλά οι καρδιές μας καί είσαι μέσα στό κάθε τι πού αγγίζει τό οραμά μας γιά έναν Κόσμο χωρίς ανισότητα,εκμετάλλευση,ρατσισμό καί αδικία!

Θυμόμαστε ακόμα τόν Αλέκο,τόν γιατρό Τσιρώνη πιό πέρα πού είναι θαμμένος...

Καί άν ψάξεις καλά τήν "λίστα" τών δολοφονημένων στά "ημερολόγια" καί στά "αρχεία" τής "έννομης τάξης" καί τής "δικαιοσύνης" πού πάσχει από επιλεκτική "αμνησία" όταν βρίσκεται μπροστά στήν ευθύνη τής καθεστωτικής της βίας και τρομοκρατίας  γιά τίς δολοφονίες  καί τά  βασανιστήρια απλών πολιτών, εργατών,μεταναστών,αριστερών  και αναρχικών από τήν αστυνομία,θά βρείς καί άλλες υποθέσεις που έχουν αρκετές ομοιότητες με τό   "ατύχημα" τού Αλέκου!

"Ατύχημα"  ο ξυλοδαρμός  και ο θάνατος  τού 24χρονου φοιτητή Νίκου Σακελλίωνα ,στίς 11 Μάη τού 2008,στό κέντρο τής Αθήνας στήν οδό Αναξαγόρα,αθώοι οι 4 αστυνομικοί πού τού έκοψαν τό νήμα τής ζωής παρά τήν κατάθεση αυτόπτη μάρτυρα του εγκλήματος!

ΑΛΕΚΟ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗ,πίσω σκοτάδι,Μπογιάτι,ΕΣΑ,Μακρόνησος,

φυλακές, τό τάνκ πού γκρέμισε τήν πύλη...

Μά καί η "δημοκρατία" τών ελίτ,τού εργασιακού μεσαίωνα καί τής καταστολής σήμερα ΑΛΕΚΟ ανασφάλεια καί τρόμο μάς γεμίζει κι άς μήν είναι χούντα,έκτακτα στρατοδικεία καί εξορίες!

Καί σέ αυτόν τόν αυταρχισμό,τον ολοκληρωτισμό  πού κυκλοφορεί ολογυρά μας μέ τό ψευδεπίγραφο τής "δημοκρατίας" ,ξέρουμε πολύ καλά πώς θά έκανες ξανά τό ίδιο...

"...σπόρος οργής πέφτει στό χώμα

μήνυμα πάλης τρέφει φτερά

σπίθα φεγγίζει μές στό σκοτάδι

νέοι αγώνες σέ προσκαλούν"...

Εσύ τό έγραψες,εμείς δέν τό έχουμε ξεχάσει...

ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΔΩ!!!

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΗ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΙΑ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ  ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΤΗΝ ΦΥΣΗ,ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟ 

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ

μαης 2014,

Παπαδόπουλος Παναγιώτης(Kάϊν)

μεμονωμένο άτομο από τό αναρχικό και ελευθεριακό κίνημα