Γαμημένη αδράνεια

«Κάνε σούμα ρε μάστορα και πες μας τι θα μας δικάσεις;» Ή αλλιώς –οδηγίες χρήσης του blog αυτού. Ακόμα πιο αλλιώς, έχω κάποιες προτάσεις. Προτάσεις είπα –τίποτα δεν είναι υποχρεωτικό, τα πάντα επιτρέπονται.

Για να ξεκινήσεις μαζί του -κοίταξε τους Συνδέσμους. Βασικός σκοπός του blog αυτού, είναι να γίνουν γνωστές οι ενέργειες της Καμπάνιας –ένα σχολείο για την Τσιάπας. Πρόκειται για ένα σχολείο που χτίστηκε ήδη, αλλά θέλει συντήρηση και πρόκειται για ένα νοσοκομείο που προσπαθούν να χτίσουν, σε συνέχεια της Καμπάνιας. Οπότε, κάνε μια προσπάθεια να διαβάσεις το σχετικό link, δεξιά. Κι αν συμφωνείς, πάρε το banner και βάλτο στο δικό σου blog. Πως γίνεται αυτό; Απλά αντιγράφεις τον κώδικα που βρίσκεται πάνω από τα link μας σε κάποιο μέρος του template του blog σου, π.χ. πάνω από τα link σου. Τον κώδικα τον βρίσκεις αν πατήσεις δεξί κλικ πάνω στη σελίδα και επιλέξεις "προβολή πηγαίου κώδικα". Μπορούμε και να σου τον στείλουμε με mail.

Το link του Σπόρου είναι καλό πράμα κι αυτό. Τουλάχιστον για όσους κυκλοφορούν στα Εξάρχεια και πίνουν καφέ.

Το Terminal 119 έχει νέα από το Μεξικό –φρέσκα και συγκλονιστικά (ενίοτε). Μόνο που χρειάζεται να κάνεις ακόμα ένα κλικ στους Ζαπατίστας, όταν επισκεφτείς τη σελίδα. Ή να πας στην αρχική και να χαζέψεις γενικότερα. Αυτά, σε πρώτη φάση.

Αν τώρα θέλεις εξηγήσεις γι’ αυτούς που θέλει να υποστηρίξει το blog –ρίξε μια ματιά σε αυτά που λέει ο υποδιοικητής Μάρκος. Πάνω από τους Συνδέσμους είναι.

Τα μπανεροειδή links είναι σχετικά και λιγότερο σχετικά με τον σκοπό του blog –αλλά υπάρχουν για καλό σκοπό.

Ας πούμε, το UFU (Underground Free University) είναι μια προσπάθεια που έχει ξεκινήσει στο Στέκι Μεταναστών –κάνουν μαθήματα υπολογιστών σε μετανάστες και χρειάζονται βοήθεια. Χρειάζονται εισηγητές -όχι απαραίτητα με πτυχία και μάστερ-κλάστερ. Χρειάζονται υλικό που σκέφτεσαι να πετάξεις. Εκεί είναι και σε περιμένουν.

Ο 98,05 fm είναι ένα γαμάτο εναλλακτικό ραδιόφωνο. Δίνει και υλικό για download, τρώει και παρεμβολές. Κοίταξε τη σελίδα του για να καταλάβεις.

Το Free the 5 αφορά την καμπάνια που γίνεται για τους 5 Κουβανούς που είναι στις αμερικάνικες φυλακές με την κατηγορία της κατασκοπίας. Τους κατηγορούν επειδή προσπάθησαν να αποτρέψουν τις τρομοκρατικές ενέργειες εναντίον της χώρας τους. Η καμπάνια ζητάει να ξαναδικαστούν σαν άνθρωποι και όχι στο Μαϊάμι.

Αυτή είναι η γεωγραφία του συγκεκριμένου blog –υποδείξεις, συμβολές, προτάσεις για αναμόρφωση γίνονται, με ευγνωμοσύνη, δεκτές.


Υπάρχει μια ιδιαιτερότητα εδώ μέσα, γιατί αυτό το blog ζητάει. Τι ζητάει;

  • Να βάλεις το banner στη σελίδα σου, αν συμφωνείς με τους σκοπούς του.
  • Να γίνεις contributor, για να πεις κι εσύ τη γνώμη σου, την άποψή σου, ή να δώσεις πληροφορίες. Ή έστω και μόνο για να δηλώσεις την συμπαράστασή σου. Κάποια μέρα θέλω να δείξω το blog στους ανθρώπους της Καμπάνιας και θέλω να τους πω ότι είναι πολλοί αυτοί που συμφωνούν μαζί τους. Νομίζω πως είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτούς. Όλους αυτούς.
  • Να περνάς και να μας βλέπεις, σε τελική ανάλυση. Μέσα στο blog θα υπάρχει πληροφόρηση για εκδηλώσεις, συναυλίες, παζάρια –τέτοια πράγματα. Ενημερώσου κι αν θέλεις πήγαινε κιόλας.


Και κάτι τελευταίο –γιατί βλέπω πως έχει αρχίσει κάποια κουβέντα σχετικά με τα «χρώματα», τον «χρωματισμό» και την γενικότερη «ουδετερότητα». Να κάνω μια εξομολόγηση –αρχίζοντας: Εγώ, έχω δυσχρωματοψία. Δεν διακρίνω καλά τα χρώματα ρε παιδί μου –από μικρός το είχα και επίσης μου είναι αδύνατο να δω κόκκινο στα όνειρά μου. Συνεχίζω.

Το συγκεκριμένο blog είναι «χρωματισμένο». Παίρνει θέση. Είναι, κυρίως, υπέρ των Ζαπατίστας. Συμφωνεί με τις απόψεις τους και θέλει να βοηθήσει την προσπάθειά τους για επιβίωση μέσα στη Ζούγκλα της Λακαντόνα. Αλλά και μέσα στη ζούγκλα γενικότερα. Υπάρχει πρόβλημα με αυτό; Είναι κανένας εναντίον; Είναι κανένας με τη Μεξικάνικη κυβέρνηση; Και στην τελική –ξέρει κανένας τι κυβέρνηση έχουν στο Μεξικό; Όχι, πείτε μου για να μάθω δηλαδή.

Το συγκεκριμένο blog ξεκίνησε σαν πρωτοβουλία του bloghood. Ήμασταν πολλοί –αλλά, φυσικά, όχι όλοι όταν το αποφασίσαμε. Εσείς που είσαστε κοντριμπιούτορες στο bloghood έχετε αντίρρηση; Δεν ήσασταν μαζί μας, όταν το κουβεντιάζαμε (ή ήσασταν και αλλάξατε γνώμη) –γι’ αυτό σας ρωτάω τώρα. Έχετε αντίρρηση; Πείτε το ρε παιδιά –αν είναι μαλακία η όλη προσπάθεια, ή αν διαφωνείτε να το κλείσουμε το καλαμπόκι. Δεν έχει αξία να το κρατάμε 4-5 άτομα. Γιατί αυτό το blog θέλει συμμετοχή. Όπως την περιέγραψα παραπάνω –ή και αλλιώς, κάντε τις προτάσεις σας.

Αλλά ενεργοποιηθείτε –θετικά ή αρνητικά. Κουνηθείτε γαμώ το κέρατό μου!

Βασικός σκοπός είναι οι Ζαπατίστας και η Τσιάπας –το ξαναλέω. Οι πλαϊνοί σύνδεσμοι αφορούν πρωτοβουλίες σε παρόμοιο κλίμα. Η αποδοχή δεν είναι απαραίτητη –εντάξει;

Θέλω να κλείσω με κάτι ακόμα -προσωπικό. Μπούχτισα να ακούω αγανακτισμένους και αδρανείς. Σιχάθηκα να ακούω καταδίκες από την πολυθρόνα (και το πληκτρολόγιο). Η κουβέντα της παρέας με ξεκούνησε κι αυτό είναι το αποτέλεσμα. Δεν είναι τίποτα φοβερό -δεν θα αλλάξει ο κόσμος, αλλά είναι κάτι. Μπας και αποδείξουμε πως εννοούμε, το 1/100 τουλάχιστον όσων λέμε. Συνεννοηθήκαμε;

Υ.Γ.: Επειδή δεν είμαι καλός στις εξηγήσεις και τις διευκρινήσεις -ευχαριστώ πολύ τον erwtas pernaei apo to stomaxi και τον zero που κατάλαβαν τη λογική του συγκεκριμένου blog και συμμετείχαν άμεσα. Είναι καλό να βλέπεις πως κυκλοφορούν τέτοιοι άνθρωποι ανάμεσά μας. Και φυσικά, ο σχεδιασμός της σελίδας είναι δημιούργημα της Tomboy που έβγαλε τα μάτια της μια ολόκληρη μέρα. Χωρίς αυτήν, θα βλέπατε ακόμα ένα κιτσάτο κατασκεύασμα -από αυτά που είναι αδυναμία μου.

Posted by...The Motorcycle boy at 10:43 π.μ.  

26 comments:

zero είπε... 10/8/06, 11:20 π.μ.  

Φιλτατε Μηχανοβιε.
Λιγο υπομονη...
το θεμα ειναι δυσκολο και θελει χρονο.
Ο κοσμος στο τελος θα καταλαβει.
Η αγνοια και η ημιμαθεια ειναι οι εχθροι των CHIAPAS ...οχι οι ανθρωποι.
Σιγα-σιγα θα το κανουμε γνωστο το προβλημα.

ζερο.

sorry_girl είπε... 10/8/06, 11:30 π.μ.  

Νομίζω οτι κάτι μπορεί να γίνει.Λίγη υπομονή όμως γιατί είναι δύσκολες μέρες.Την καλημέρα μου!

Ανώνυμος είπε... 10/8/06, 11:47 π.μ.  

καλημέρα!

τα προβλήματα αυτά θέλουν υπομονή. Δεν είναι το μόνο σε παγκόσμιο επίπεδο και δεν ξέρω αν είναι και το πιο επιτακτικό. Αν πάρεις την υδρόγειο και κάνεις ένα γύρο, η δημοκρατία απουσιάζει σε xώρες κάθε ηπείρου, εγκλήματα πολέμουν γίνονται συνεχώς, οι επιδημίες ζουν και βασιλεύουν, ακόμα και στην Ευρώπη, δημοκρατική αστάθεια, αναταραχές, φτώχεια, πρόσφυγες. Θέλει υπομονή. Το site σας είναι πολύ καλοστημένο και δίνει πληοροφόρηση αλλά θέλει χρόνο. Θέλει επίσης ο κόσμος να θέλει να ψάξει. Ο κόσμος έχει πολλά μικροπροβλήματα και για να κινητοποιηθεί σε κάτι που είναι πιο μακρινό από αυτόν, πρέπει να τον συνταράξεις, να φτάσεις κοντά του. Δεν ξέρω τί προιστορία έχεις με ανθρωπιστικές και ΜΚΟ αλλά ρίξε μια ματιά στην ελληνική One Earth που είναι πολύ καλή σε θέματα παρόμοια με αυτό που προσεγγίζετε κι εσείς. Ίσως και μια επαφή να σας βοηθούσε. Αλλά μην ξεχνάτε ότι μέσω υπολογιστών δεν γίνεται. Όχι μόνο εμείς αλλά κι εσείς. Κινητοποίηση γίνεται μόνο όταν πας εκεί, τραβήξεις το ενδιαφέρον, προσπαθήσεις, αφιερώσεις τη ζωή σου, οργανωθείς κλπ. Με τα blog δεν γίνεται τόσο μεγάλη δουλειά. Πρέπει να βγεις στην τηλεόραση. Εκεί αρχίζουν τα δύσκολα. Αν πραγματικά όμως ενδιαφέρεσαι μπορείς να κάνεις πολλά.

Συνεχίστε την προσπάθεια,

Είχα παλαιότερα σκεφτεί κι εγώ να κάνω κάτι και ενημερωνόμουν φανατικά για τη Myanmar, ένα κρατίδιο με μία από τις σκληρότερες στρατιωτικές χούντες παγκοσμίως, πλήρη ανελευθερία και ηγετικές θέσεις σε εμπόριο ναρκωτικών. Δύσκολη περίπτωση όμως.

Φιλικά,

Simos

The Motorcycle boy είπε... 10/8/06, 12:22 μ.μ.  

Συγνώμη κυρίες και κύριοι -αλλά είμαι ανυπόμονος. Όπως είναι κι ο ζερο (τον βλέπω από τα ποστ του κι ας μιλάει για υπομονή).
Δεν ζητάω να φορτωθούμε κουβέρτες και να τρέχουμε στην Τσιάπας καλοκαιριάτικα. Ζητάω να πάρετε θέση. Φανερή -όπως κάποιοι έχουν κάνει ήδη. Είτε θετική, είτε αρνητική αλλά ΘΕΣΗ.
Sorry μακάρι να γίνει κάτι. Αλλά πάντα οι μέρες θα είναι δύσκολες. Τώρα ο κόσμος λείπει, μετά θα πρέπει να προσαρμοστούμε στην επιστροφή, αργότερα θα πήζουμε από δουλειές. Με λίγα λόγια -δικαιολογίες θα υπάρχουν πάντα.
Simos, το σχόλιό σου περιγράφει ακριβώς αυτό που χαρακτηρίζω "γαμημένη αδράνεια". Δεν σε κατηγορώ -η άποψή σου είναι η κυρίαρχη. Γιατί αυτοί και όχι κάποιοι άλλοι; Είναι δύσκολα τα πράγματα -κάνε κάτι παρόμοιο, αλλά, ίσως όχι αυτό. Δικαιολογίες -ενώ ζητάω μια καθαρή θέση.
Αυτά τα ολίγα είχα να θέσω.

divine mitsakos είπε... 10/8/06, 1:37 μ.μ.  

νομιζω πως οντως χρειαζεται υπομονη μηχανοβιο αγορι (καλο;), σιγα-σιγα, οι προθεσεις εχουν δηλωθεί, εχουν φανεί, μιλαω φυσικα για μενα (ποτε δεν μιλαω για αλλους), απλα εγω συνηθως τρεχω απο κοντα στις καλες ιδεες, δινω ενεργο παρον, οχι πολυθρονάτο, αλλά σπάνια μια ιδεα κατεβαινει απο τη δική μου γκλαβα, δεν ειμαι καλη πηγη ιδεων, κριτηριο εχω, παραγωγη δεν εχω
οποτε δωστε μου συνθημα και ειμαι ΟΚ
(καθαρή θέση Μητσάκου)

Erwtas Stomaxhs είπε... 10/8/06, 2:10 μ.μ.  

ΒΑΡΚΑΡΟΛΑ

Κυριακή σ' ένα βαπόρι
στριμωχτήκαν μπουρζουάδες
Ξεφωνίζει κάθε αγόρι
ξεμυξίζουν οι μαμάδες
Τα σκυλιά δεν λογαριάζουν
ο Σηκουάνας πόχει πνίξει
δεν φοβούνται διασκεδάζουν
την ευγενική τους πλήξη
Ω! τι ζέστη ... Θεέ μου βράζει
βεβαιώνουν οι κυρίες
επιπόλαιες και γελοίες
Ξεκουμπώνοντας με νάζι
τα χυδαία ντεκολτέ τους
διευκολύνουν τους εμέτους

Το παραπάνω ποιηματάκι ανήκει στον Γάλλο αναρχικό Laurent Tailhead (1851-1910), μεταφράστηκε στην ελληνική από τον Κώστα Καρυωτάκη (1896-1928) και μελοποιήθηκε εξαιρετικά από την "Ωχρά Σπειροχαίτη".

Οι αιώνες περνούν, οι ευαίσθητοι αυτοκτονούν, οι αγωνιστές όλο και λιγοστεύουν, το όραμα χάνεται, τη θέση της κρουαζιέρας στον Σηκουάνα πέρνουν τα εξοχικά σε βουνό και θάλασσα, τα φουσκωτά σκαφάκια και τα τζιπ, αείρροος συνέχεια της μιζέριας μας. Η υπομονή είναι λαίλαπα! Δράστε τώρα!

The Motorcycle boy είπε... 10/8/06, 2:16 μ.μ.  

Μητσάκο, αν και καθιστός (υποθέτω), ορθά εμίλησες. Απλά με απασχολεί αυτή η αδράνεια που κυκλοφορεί -γράψε λάθος, μου τη δίνει αυτή η αδράνεια. Αυτή η έλλειψη τοποθέτησης και το ευχολόγιο που κυκλοφορεί μεταξύ των περισσοτέρων. Είμαι ίσως και φορτισμένος από ότι διάβασα για το θέμα, μαζεύοντας υλικό για το blog.
Έρωτας, γιατί ρε δεν το πόσταρες αυτό; Σβήστο αμέσως από εδώ και σήκωσέ το σε ποστ -να μην το διαβάζουν μόνο όσοι τυχαίνει να περάσουν επό εδώ μέσα.

Unknown είπε... 10/8/06, 2:24 μ.μ.  

Κανείς δεν ζήτησε να γίνει επανάσταση σε μια μέρα. Από κάπου πρέπει να ξεκινήσουμε. Εμείς βρήκαμε αυτό. Τουλάχιστον κάναμε μια κίνηση. Οταν έκλεισε το blogs.gr μέσα σε μια βδομάδα είχαμε στήσει όλοι καινούρια blog και blogoγειτονιά. Φαίνεται πως όταν πρόκειται για το δικό μας χώρο ξεσκιζόμαστε. Αν είναι για άλλους, δε βαριέσαι, από δευτέρα μαζί με την δίαιτα..

simos αν κάνεις τον κόπο να διαβάσεις τα υπόλοιπα post θα καταλάβεις γιατί δεν θέλουμε να έχουμε σχέσεις με "επίσημες" ομάδες ή ΜΚΟ.

sorry "δύσκολες μέρες" ξέρω μόνο τις μέρες πολέμου ή περιόδου. Οταν κάποιος χρειάζεται βοήθεια και εγώ μπορώ να του την παρέχω, τότε όλες οι μέρες είναι ίδιες. Αρκεί να υπάρχει διάθεση :)

mitsako εμείς τα έχουμε πει και σε ευχαριστούμε και πάλι για την ανταπόκριση

erwta, το ποιηματάκι παραδέχομαι ότι δεν το ήξερα. Κάτι τέτοιο ήθελα να πω με το τελευταίο post μου. tx :)

reservoirdogs είπε... 10/8/06, 3:42 μ.μ.  

Οποιοσδήποτε Μεξικανός μπορεί να φορέσει μια αντάρτικη κουκούλα και να γίνει Μάρκος,να γίνει δηλαδή αυτό που είμαι εγώ.Αυτό πρεσβεύει ο Μάρκος.Να το πάμε και με λίγα "συνεπάγεται" να θυμηθούμε και τα λιγοστά μαθηματικά μας?Ο οποιοσδήποτε νιάζεται για δικαιοσύνη,ελευθερία και αξιοπρέπεια μπορεί να ταυτιστεί με τον "οποιοδήποτε Μεξικανό",συνεπάγεται με τον αγώνα, προσωποποιημένο στο Μάρκος η όχι...Αποχρωματισμός?Μακριά από μας...(τους reservoir dogs και λοιπούς ομοιδεάτες).

The Motorcycle boy είπε... 10/8/06, 4:01 μ.μ.  

Μέτρα κι εμένα μέσα reservoir. Αλλά το ξέρεις ήδη, έτσι;

mmg είπε... 10/8/06, 4:42 μ.μ.  

gamimeni akrateia.

tapametaxanamatapame.bravo & ston energo,bravo & ston polythronato bravoaftoseinaikafes.
as in:osoi pistoi proselthete na sas perasoume ena astarwma & ena kouler.
osoi den-sevastoi & agapitoi & korwnes sto kefali mas.
& osoi den twra,alla L8er,wsaftws.
kok(tha parw eklair poumaipiofilos)
den prattoume gia na krinoume kanenan,alla giati kati mas piezei sto nefro.ok?

ksss 2 aaallll

ps.itan aparaitito to katatopistiko post.

K-Top είπε... 10/8/06, 5:38 μ.μ.  

Αμάν ρε μοτοσακέ... Τι γκρινιάρης άνθρωπας! Γύρισες καβλωμένος από τις διακοπές σου και βάλθηκες να κυνηγάς όποιον κακομοιρη βρήκες πίσω!

Φουριόζος, ανυπόμονος και ενθουσιώδης όπως πάντα! Κουλ νταουν αυγουστιάτικα γαμοτορ μου! :P

Καλοί οι ζαπατίστας αλλά δώσε λίγο χρόνο χρόνο στον κοσμάκη να διαβάσει τα σεντόνια σου να καταλάβει τι παίζει, δεν είναι και όλοι γραμματιζούμενοι! Πάρτε θέση ΤΩΡΑ και τα ρέστα.. Ξεπερνώντας το γεγονός ότι η μη-θέση είναι επίσης μία θέση, αυτό το ΤΩΡΑ πολύ Λιακουρίστικο (+ ευλόγησον +)βρε παιδί μου (πάρτε τα βιβλία ΤΩΡΑ, εξαντλούνται!).

Το λινκ στο bloghood μπήκε, τα πόστ σου τα ποστάρεις στο bloghood, από εκεί και πέρα όποιος έρθει.. Δε νομίζω ότι χρειάζονται πύρινοι λόγοι a-la Χριστόδουλος και μελοδραματισμοί. Στην τελική μην ξεχνάς ότι 10 κομμάντος είναι πιο αποδοτικοί από 100 χασομέρηδες άχρηστους φαντάρους.

Τα υπόλοιπα από κοντά.. (αν μου ανοίξεις την πόρτα, σε είπα και Χριστόδουλο και Λιακόπουλο στο ίδιο κομμεντ :p)

Ανώνυμος είπε... 10/8/06, 5:52 μ.μ.  

Το να διαβάζετε και να μορφώνεστε είναι καλό αλλά τα προβλήματα δεν τα λύνει. Κι εγώ όλη μέρα για τη Συρία, το Ιράν, το Λίβανο διαβάζω τελευταία σε ελληνικά και ξένα πρακτορεία, σε περιοδικά της αγγλοσαξονικής πλευράς αλλά και έντυπα κεντρικής Ευρώπης. Και? Θα σταματήσει ο πόλεμος επειδή ενημερώνομαι? Ούτως ή άλλως όλοι γνωρίζουμε τι γίνεται στο Λίβανο. Η έλλειψη ενημέρωσης φταίει? Με κατηγορείς για αδράνεια. Τι προτείνεις λοιπόν γιατί μετά από 10 λεπτά στο blog δεν κατάλαβα. Ξεκάθαρα πες μου. Πες μου είμαι αυτός, προτείνω αυτό για να έχουμε αυτό το αποτέλεσμα. Ξεκάθαρα και ώριμα. Γιατί μάλλον γενικόλογα πράγματα διάβασα...

«Γιατί ο κόσμος έχει πολλά προβλήματα»: Myanman, Transdniestria, Burundi, Congo, Sudan, Kazakhstan, Sri Lanka, και αυτές είναι μόνο ελάχιστες περιοχές που θυμήθηκα τώρα στα καλοκαιρινά γεγονότα. Προβλήματα υπάρχουν λοιπόν, δεν έχουμε ανάγκη. Αυτό που έχουμε ανάγκη είναι από ΛΥΣΕΙΣ. Κι εγώ δεν βρήκα ξεκάθαρες λύσεις (και μην μου πεις ότι αν βάλω στο blog μου ένα link θα σωθεί ο κόσμος με τους 10 που το βλέπουν?!). Περιμένω λύσεις λοιπόν. Και η λύση δεν είναι να κατηγορείς εμένα για γ******* αδράνεια. Γιατί δεν βλέπω να διαφέρουμε και τόσο πολύ. Βοήθεια σημαίνει πάω και βοηθάω εκεί. Αυτό δεν το σχολίασες πριν... Δεν μας βολεύει. Μπορεί να μην συμφωνείτε με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα αλλά εκείνοι είναι εκεί. Και ζουν από κοντά. Την Ελένη Σωτηρίου την ξέρεις? Διάβασε για εκείνη να δεις τί πάει να πει πραγματική βοήθεια. Όλοι οι άλλοι, σπίτι μας καθόμαστε και γράφουμε σε blog. Όσο για τα παιδιά της One Earth, δεν κάθονται στο Βόλο να πίνουν τσίπουρα και να γράφουν σε blog για τα προβλήματα. Αφήνουν τις δουλειές τους και τρέχουν εκεί κάτω, εκεί που έχουν πραγματικά ανάγκη. Εκείνους ναι θα τους στηρίξω γιατί ξέρω και βλέπω τί δουλειά γίνεται. Ξέρω επίσης πώς θα τους στηρίξω και τί αντίκρυσμα θα υπάρξει. Εσένα γιατί να σε στηρίξω? Επειδή γράφεις έτσι στη θεωρία δυο ιστορίες και μας βρίζεις χωρίς να μας γνωρίζεις?

Gordon είπε... 10/8/06, 6:51 μ.μ.  

Τελικά ακόμη δεν κατάλαβα, προσπαθώ εδω και λίγες μέρες που το στήσατε να καταλάβω τι προσπαθείτε να κάνετε.
Βάζοντας το banner που λες στο blog μου παίρνω θέση?? Και τι αλλάζει στην συγκεκριμένη ιστορία, μπορείς να γίνεις λίγο πιο σαφής?

Unknown είπε... 10/8/06, 7:01 μ.μ.  

simos, η λέξη είναι "γαμημένη" και είτε την γράψεις με αστεράκια είτε όχι, όλοι το ίδιο καταλαβαίνουμε. Δεν χρειάζεται να παριστάνουμε τους ευγενικούς.
Στο comment που έγραψα πιο πάνω (που μάλλον δεν διάβασες) σου πρότεινα να διαβάσεις λίγο τα post. Μάλλον δεν το έκανες. Αλλιώς από το πρώτο κιόλας θα είχες καταλάβει τι προτείνουμε. Όπως και το αν γίνονται ή δεν γίνονται πράγματα στην Chiapas από το πρόγραμμα που προσπαθούμε να προωθήσουμε. Όπως και με ποιο τρόπο η ίδια η ομάδα θέλει την βοήθεια μας. Αν νομίζεις ότι η ενημέρωση δεν είναι πράξη, τότε τι να πω, i rest my case. Κάνε μια βόλτα στην Ερμού και ρώτα πόσοι ξέρουν για την 6η διακύρηξη και τα βασανιστήρια και τους βιασμούς στο Atenco.
Καλά κάνεις και στηρίζεις την One Earth ή την οποιαδήποτε άλλη οργάνωση. Εδώ δεν είμαστε για με μετρήσουμε ποια είναι η καλύτερη. Εμείς απλά προτρέπουμε τον κόσμο να ενημερωθεί και για το έργο που έχει γίνει στο Mexico. Αν εσύ δεν ξέρεις τι ακριβώς έχουν κάνει εκεί πέρα συμπολίτες μας αυτό πάει να πει έλλειψη πληροφόρησης (είδες πάλι βγαίνει η πληροφόρηση στη μέση).
Και καθώς έθιξες και το "τι κάνουμε εμείς" δεν έχω καμία διάθεση απαρίθμησης άθλων. Απλά θεωρώ το να περιορίζομαι σε συνδρομές των 50ευρω/έτος για να πω ότι βοήθησα, υποκρισία. Επίσης θεωρώ ύποπτες της οργανώσεις που απο εμένα ζητάν μόνο χρήματα.
Και δεν νομίζω ότι σε έβρισε κανένας.

The Motorcycle boy είπε... 10/8/06, 7:27 μ.μ.  

Ρε πούστη μου -και νόμιζα πως οι bloggers διαβάζουν κιόλας, εκτός από το να γράφουν.
Atron, λέω κάτι απλό. Γουστάρετε ναι ή όχι; Δηλαδή πόσο πρέπει να διαβάσει κάποιος, πόσο να ασχοληθεί για να καταλάβει τι γίνεται εκεί κάτω; Ένα κι ένα κάνουν δύο. Είμαι φουριόζος γιατί ρωτάω το bloghood -TO ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ; Πόσο χρειάζεται για να πείτε ναι ή όχι; Ή να κάνετε μια άλλη πρόταση; Κανα δίμηνο; Και τέλος, πολλά δεν χρειάζονται -αλλά γίνονται. Τι μ' αυτό; Απλά έχω μια απορία -γιατί θα χρωματιζόμασταν σαν bloghood αν δηλώναμε ανοιχτά οτι υποστηρίζουμε την καμπάνια για το σχολείο και το νοσοκομείο και δεν χρωματιζόμαστε αν υποστηρίξουμε τις καρέτα καρέτα; Γιατί είναι τόσο κακό να βοηθήσουμε ανθρώπους;
Τέλος, γιατί να μη σου ανοίξω την πόρτα ρε; Αν δεν τσακωθούν οι φίλοι ποιοί θα τσακωθούν; Οι οχτροί;
simo είσαι τόσο εκτός θέματος που βαριέμαι να ασχοληθώ. Συγνώμη κιόλας -αλλά είσαι αλλού γι' αλλού. Αν δεν σου αρέσει η λύση που προτείνω μην την ακολουθείς (επιτέλους και μια άποψη -γαμώτο) ή πρότεινε κάτι άλλο. Αλλά ΛΥΣΗ. Όχι γενικότητες, του τύπου ο κόσμος πεινάει. Προτείνεις να υποστηρίξουμε Γιατρούς ή κάποια άλλη οργάνωση;
gordon βάζοντας το banner στο blog σου δίνεις αύριο τη δυνατότητα στους ανθρώπους της καμπάνιας να κάνουν περισσότερο γνωστές τις εκδηλώσεις τους. Και από τις εκδηλώσεις αυτές μαζεύουν χρήματα. Και ναι παίρνεις θέση στο αρχικό ερώτημά μου: Θέλουμε σαν bloghood να σαπορτάρουμε αυτή την προσπάθεια;

divine mitsakos είπε... 10/8/06, 7:33 μ.μ.  

nomizw pws tha symfwnisw perissotero me to comment tis mmg (oxi oti exei kai terastia simasia i gnwmi moy...)
den xreiazetai nomizw na piezetai kaneis, me tin piesi kai tis antiparatheseis legontai kai pragmata poy den einai panta swsta, ftaiei ki aytos o brasmos tis psyxis.
yparxoyn px organwseis poy zitane xrimata giati an se mia koinotita stin India den exei deksamenes gia posimo nero, yparxei anagki xrimatwn gia na ftiaxtoyn, opote to xrima den einai panta ypopto, dystyxws boithaei kai ayto.
as mi genikeyoyme ta pragmata.
leei o Simos "boitheia einai pigainw kai boithaw ekei". lathos kata ti gnwmi moy. boitheia einai KAI ayto, alla oxi mono ayto.
oyte ta 50 euros/xrono einai ypokrisia aparaitita. ki ena euro apo ayta na kanei pragmatika kati, einai idi kalytero apo ton diplano poy edwse 0 kai den ekane kai tipota allo.
Psyxraimia proteinw, kai ypomoni (mwre mipws to ksanaeipa ayto, mipws platiazw?)
ayta.
sorry gia to comment-maksilarothiki, ta eixa sto kefali moy :)

divine mitsakos είπε... 10/8/06, 7:35 μ.μ.  

mexri na grapsw to comment eixe mpei to diko soy comment mb.
apo konta sizitisi, piastike to xeri moy toy metafragmenoy, kai grafw apo to prwi.
kali diaskedasi apopse, kai mi skotwtheite e?

Λίτσα είπε... 10/8/06, 8:52 μ.μ.  

NAI. ΕΓΩ ΘΕΛΩ. ΣΥΜΦΩΝΩ. ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΔΙΑΒΑΖΩ ΜΟΝΟ, ΔΕΝ ΣΧΟΛΙΑΖΩ ΚΑΝ, ΟΧΙ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ ΛΟΓΟ, ΑΛΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΓΕΝΙΚΩς ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΔΕΝ ΓΡΑΦΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΧΟΛΙΑΖΩ. ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΑΡΧΙΣΩ ΚΑΤΙ ΝΑ ΓΡΑΦΩ ΚΙ ΕΔΩ. ΕΝΤΑΞΕΙ; Η ΝΑ ΤΑ ΞΑΝΑΠΩ; ΑΛΛΑ ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΕΔΙΑΦΕΡΟΝ ΚΑΝΕΙΣ, ΕΣΥ ΘΑ ΟΦΕΙΛΕΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ. ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ.

Λίτσα είπε... 10/8/06, 8:53 μ.μ.  

Ακόμη κι αν δεν ενδιαφερόταν, ήθελα να γράψω. Ασταδιάλα, κοντεύω να ξεχάσω να πληκτρολογώ.

unapatatras είπε... 11/8/06, 1:42 π.μ.  

κι εγώ διαβάζω, πολύ υλικό αυτοί οι σύνδεσμοι βρε παιδί μου!
αλλά μη βάζουμε και τις φωνές, θα μαζευτούμε να πιούμε καμιά σοκολάτα τσιαπανέκα και θα μετρηθούμε, κι αν είμαστε πέντε, είμαστε πολύ ωραίοι, αν είμαστε δέκα, είμαστε ακόμα καλύτεροι. και στην καμπάνια να το δείξουμε και τώρα το καλαμποκάκι μας, ανοίξαμε και σας περιμένουμε, πείτε μας ιδέες, πείτε μας την εμπειρία σας, στείλτε μας ένα μήνυμα για ό,τι ετοιμάζετε. δεν είμαστε "εμείς" κι "αυτοί". είμαστε εδώ, κι όποιος άλλος θέλει ας κοπιάσει, ναι; γιατί, για να πω την αλήθεια μου, ακούστηκε λίγο απειλητικοεκβιαστικό αυτό το "Εσείς που είσαστε κοντριμπιούτορες στο bloghood έχετε αντίρρηση; Δεν ήσασταν μαζί μας, όταν το κουβεντιάζαμε (ή ήσασταν και αλλάξατε γνώμη) –γι’ αυτό σας ρωτάω τώρα. Έχετε αντίρρηση; Πείτε το ρε παιδιά –αν είναι μαλακία η όλη προσπάθεια, ή αν διαφωνείτε να το κλείσουμε το καλαμπόκι. Δεν έχει αξία να το κρατάμε 4-5 άτομα." νομίζω ότι μια αξία την έχει, όλα κι όλα, όλο και κάτι θα μάθουμε για το τι γίνεται δίπλα μας κι από κει και πέρα ο καθείς πράττει ό,τι τον προστάζει ο νεφρός του ή το στομάχι του ή και άλλα λιγότερο ή περισσότερο ζωτικά του όργανα. ας ποτίσουμε λίγο το καλαμποκάκι και βλέπουμε, ε; ή που θα πάρει μπόι ή που δε θα πιάσει και θα σπείρουμε κακάο (έχουμε κάτι σπόρια κατευθείαν από Τσιάπας). αυτά που λέτε από μένα :-)

The Motorcycle boy είπε... 11/8/06, 11:13 π.μ.  

Μητσάκο, δεν σκοτωθήκαμε τελικά. Και ούτε πρόκειται να σκοτωθούμε. Έτσι κι αλλιώς, φίλοι είμαστε -κι ας διαφωνούμε. Ή μάλλον -φίλοι είμαστε για να διαφωνούμε. Συμφωνώ οτι υπάρχουν πολλά να κάνουμε, αλλά είπαμε να ξεκινήσουμε κάτι. Δεν είναι το μόνο που μπορεί να γίνει, ούτε και το καλύτερο ίσως, αλλά ας γίνει το γαμημένο! Απλά, μου τη δίνει η αδράνεια και οι δικαιολογίες. Όπως επίσης οι αοριστολογίες, οι απεραντολογίες και τα γαμημένα ευγενικά προσχήματα. Όλα αυτά μπορεί να είναι καλά στη θεωρία -αλλά στην πράξη είναι ανασταλτικοί παράγοντες.
Ζητάω συγνώμη από τις ευαίσθητες ψυχές που τις πίεσα να πουν τη γνώμη τους. Δεν πρόκειται να το ξανακάνω. Απλά, είχα συνηθίσει να ρωτάω τη γνώμη των άλλων -να με ενδιαφέρουν οι ιδέες και οι απόψεις τους. Έτσι πίστευα πως τα πράγματα δουλεύουν καλύτερα -με συμμετοχή.
Όχι πια. Ειλικρινά, δεν τρελλαίνομαι να μάθω τη γνώμη κανενός πια. Αν είναι τόσο δύσκολο να πεις ένα ναι ή ένα όχι -χέστο, το γαμήσαμε και ψόφησε.
Να μης σας μοιάζω κιόλας με Λιακόπουλο, ή Χριστόδουλο -να μην χαλάω και το πρεστίζ μου.
Πάτρα, εννοούσα κάτι απλό -όσοι δεν είσασταν εκεί τη μέρα που το κουβεντιάζαμε -πείτε τη γνώμη σας τώρα. Και αν έχετε άλλη γνώμη -μέχρι και να το κλείσουμε το μαγαζί παίζει. Εννοούσα πως είμαι ανοιχτός στις απόψεις. Σε όλες. Δεν εκβίασα κανέναν -ή μπες, ή το κλείνω. Τέλος πάντων, μπορεί να ακούστηκα υπερβολικός. Δεν θα ξαναγίνει.
Απλά, η συγκεκριμένη φάση μου είπε πολλά για πολλούς. Πολλά και ενδιαφέροντα. Και δεν το λέω σαν καρφί -έτσι; Είναι καλό να μαθαίνεις πράγματα.
Συνεχίζω να λέω πως το συγκεκριμένο blog χρειάζεται συμμετοχή για να ζήσει. Ευτυχώς, είδα τελικά ότι κάποιοι το κατάλαβαν χωρίς πολλά-πολλά. Κι αυτό είναι παρήγορο.
Μέχρι εδώ -δεν σκοπεύω να ασχοληθώ άλλο με το θέμα. Όποιος θέλει έρχεται -όποιος δεν γουστάρει, δεν τρέχει τίποτα. Και πάλι φίλοι θάμαστε.
Δεν πρόκειται επίσης να ξαναδημοσιεύσω οδηγίες χρήσης -μέχρι εδώ. Μεγάλα παιδιά είμαστε -ας διαβάσουμε και λίγο.
Υ.Γ.1.: Αν κάποιο από τα μέλη του bloghood θεωρεί πως το banner που βάλαμε στην κεντρική σελίδα είναι ενοχλητικό, αταίριαστο ή ξέρω γω κάπως, ας μας το πει να το βγάλουμε. Και δεν το λέω ειρωνικά, έτσι;
Υ.Γ.2.: Θέλω να πω ένα τεράστιο ευχαριστώ στον Godot και τον summertime. Όχι γιατί μου ζήτησαν να βάλουν το banner -αλλά γιατί έπιασαν τι εννοούσα με τη μία, χωρίς πολλές κουβέντες. Αν δεν υπήρχαν αυτοί (κι ο erwtas) θα πίστευα ακόμα πως έπαθα δυσλεξία και δεν μπορώ να εξηγήσω το απλούστερο των πραγμάτων. Ουφ!

sorry_girl είπε... 11/8/06, 11:59 π.μ.  

Λοιπόν απλά θέλω να πω οτι διάβασα ότι μου χρειαζόταν και θέλω να συμμετέχω μόνο που με τα μηχανήματα του διαβόλου δεν είμαι και πολύ σχετική.Ας με βοηθήσει κάποιος ρε παιδιά!
Tboy με τις δύσκολες μέρες εννοούσα πολλά (ανάμεσά τους και αυτό που ανέφερες!αχαχα!)
Και τέλος να εξηγήσω οτι δεν ήμουνα μπροστά σε καμιά συζήτηση οπότε μου χρειάστηκε μια μέρα να μπω στο νόημα!ουφ!Αμάν πια με τα νεύρα του Mboy!Κι άλλοι τα'χουμε από 8 χρονών δεν κάνουμε έτσι!
;)))))))))))

The Motorcycle boy είπε... 11/8/06, 3:27 μ.μ.  

Σιωπή -εσύ φταις για όλα. Μην πούμε μια κουβέντα -ν' αρχίσεις αμέσως τη μουρμούρα. Άκου -νεύρα εγώ! Σε λίγο θα μας πεις οτι γκρινιάζω κιόλας! Μικρά παιδιά, να βγάλουμε αμέσως γλώσσα!
Υ.Γ.: Νομίζω οτι σου έστειλε ήδη η Tomboy. Αν έχεις κι άλλες απορίες -εδώ είμαστ, με το γνωστό μελιστάλακτο ύφος μας.

advocatus diaboli είπε... 12/8/06, 7:16 μ.μ.  

Θέλω να βάλω το μπάνερ στη σελίδα μου. Το χρωστώ στη φίλη μου Αγγελική Ξ. που το είχε σκοπό ζωής. Είμαι, όμως, ξανθιά. Πες μου πώς γίνεται.

Unknown είπε... 13/8/06, 12:52 π.μ.  

Είναι πολύ εύκολο. Απλά αντιγράφεις τον παρακάτω κώδικα σε κάποιο σημείο του template σου (όπως έχεις κάνει π.χ. με τα counter.

<a href="http://nadaparanosotros.blogspot.com"><img style="CURSOR: hand" alt="Άνθρωποι από Καλαμπόκι" src="http://static.flickr.com/85/207096868_ac21a86b57_o.jpg" border="0"></a>

Δημοσίευση σχολίου