O Δουρίτο και η πανανθρώπινη ζαπατίστικη γλώσσα
Πέμπτη, Αυγούστου 10, 2006
"Οταν ήμαστε στο βουνό χρειάστηκε να αναζητήσουμε έναν τρόπο για να αναλύσουμε τις πολιτικές μας θέσεις, ο οποίος θα ήταν κατανοητός από τους ανθρώπους μιας άλλης κουλτούρας.Να τους κάνουμε να καταλάβουν τι σήμαινε ο τρόπος παραγωγής, πάλη των τάξεων, δικτατορία του προλεταριάτου, αποκλεισμός της εξουσίας...Δεν ήταν θέμα αναλφαβητισμού.Η ινδιάνικη κουλτούρα συλλαμβάνει τις έννοιες μέσα από τα σύμβολα.Επρεπε να εφεύρουμε γέφυρες,να προσαρμόσουμε τα σύμβολα.Δεν είχαμε τίποτα να "πουλήσουμε".Ο μόνος τρόπος για να περάσουμε τις θέσεις μας στο λαό ήταν ν απευθυνθούμε στην καρδιά τους και όχι στην τσέπη ή στο μυαλό τους,δεδομένου ότι δεν είχαμε τα οικονομικά μέσα για το πρώτο ούτε να προσθέσουμε τίποτα παραπάνω στις ήδη υπάρχουσες πολιτικές αναλύσεις για το δεύτερο.Και όταν λέω "καρδιά",δεν εννοώ το συναίσθημα,που είναι αντιθεωρητική και απολιτική μέθοδος,δε θέλαμε δηλαδή να κατασκευάσουμε ένα συναισθηματικό λόγο.Αναζητούσαμε ένα τρόπο να προσαρμόσουμε τη θεωρία στις ανθρώπινες ανάγκες,τις ανάγκες της ζωής,να μοιραστούμε τις εμπειρίες που είχαμε ζήσει,να τις σκεφτούμε και να τις αναλύσουμε μαζί.
γράψει για ένα μικρό κορίτσι δέκα χρονών το οποίο μου είχε στείλει ένα γράμμα.Μια παλιά ιστορία από τη μοναχική εποχή του αντάρτικου,τότε που ήμαστε οχτώ ή δέκα άνθρωποι.Την ιστορία του σκαραβαίου.-βέβαια ο Δουρίτο ήταν λίγο πιο μεγάλος,μ ένα κέρατο κάτι σαν του ρινόκερου,έτσι για να χουμε μια εικόνα,σημείωση της r.d.-.Προσπάθησα να εξηγήσω με την καρδιά,το συναίσθημα,πράγματα που απευθύνονται στο κεφάλι,το μυαλό.Ο Δουρίτο,οπως και ο γερο-Αντόνιο ή τα παιδιά των ζαπατίστας που εμφανίζονται στα διηγήματα ήταν ένα πρόσωπο το οποίο αντί να σου εξηγεί με λόγια,προτιμούσε να σε βοηθήσει να διαισθανθείς με την καρδιά την κατάσταση στην οποία βρισκόσουν).Ο Δουρίτο γελοιοποιεί την αστική,πανεπιστημιακή σχηματοποιήση του Μάρκος,που "έσπασε τα μούτρα του" πάνω σε μια πραγματικότητα εντελώς καινούργια γι' αυτόν.Σε ορισμένες φάσεις, ο ΔουρίτοΒρήκα λοιπόν την ευκαιρία να σατιρίσω τον εαυτό μου,το παρελθόν μου,όταν πίστευα πως στη θεωρια υπήρχαν απαντήσεις για όλα-αυτή τη θέση αμφισβητεί συνεχώς ο Δουρίτο.(Σχετικά με τον Δουρίτο,όλα άρχισαν από μια ιστορία που είχα χρησιμεύει στην εξυγίανση του ζαπατισμού,στην επαναφορά του στις "γήινες" διαστάσεις,στη διάλυση της "ομίχλης" που δημιουργούν οι φωτογράφοι,οι "κάμεραμεν",το "σεξ απίλ" και όλα τα υπόλοιπα...να τον επαναφέρει με άλλα λόγια στην πραγματικότητα.Οταν ο Δουρίτο εξιστορεί πως έπεσα φαρδύς πλατύς μέσα στη λάσπη,ο γερο-Αντόνιο μας κορόιδευε για τον τρόπο που κάναμε τη στρατιωτική μας εκπαίδευση στο βουνό...δείχνει μέσα από τη άτιρα ότι δεν ήμαστε τόσο "ηρωικοί",τόσο "σούπερμαν",όσο λέγεται".
Μια λίγο αυθαίρετη συρραφή αποσπασμάτων από μια συνέντευξη του Σουπ Μάρκος ας με συγχωρέσετε και εσείς και αυτός.Ηθελα όμως να πω τούτο.Ενας επαναστάτης που προσεγγίζει αρχικά τους συναγωνιστές του με αυτή τη "γλώσσα" της καρδιάς,όχι μόνο δεν πέφτει στις λάσπες αλλά κάνει κι ένα έτσι το χέρι και πιάνει και την πανσέληνο! και μαζί μ αυτόν ο αγώνας όπως έδειξε και θα δείξει η ιστορία.Κι είναι ο ίδιος τρόπος προσέγγισης,η ίδια "γλώσσα" που ισχύει και για μας,τους πιο έξω,τους -ίσως-μίλια μακριά,τους μιας εξίσου άλλης κουλτούρας.Καρδιά,αλήθεια,γείωση(έτσι απογειώνεται ο άνθρωπος και κατακτά,ότι νίκες κατακτήσαν κι αυτοί μια χουφτα ονειροπόλοι).Για ν ανοίξουμε λίγο τ αυτιά μας...να βάλουμε κάνα χεράκι.ν'απογειωθούμε κι μείς λίγο βρε αδερφέ...
-Δουρίτο,κερνάω μεσκάλ...Για πες για τότε που περδικλώθηκε ο Σουπ,μπροστά στο γερο-Αντόνιο...
Posted by...reservoirdogs at 6:59 μ.μ.
Μια χαρά σου βγήκε η συρραφή!
Είναι εκπληκτικό πως, από αυτές τις φαινομενικά απλές ιστορίες του Durito και του γερο-Αντονιο, ο Marcos έχει εκφράσει τα τεράστια προβλήματα που απασχολουν τους ιθαγενείς.
Η γλώσσα του Μάρκος πέτυχε αυτό που πολύ ποιητικά και σοκαριστικά ειπώθηκε από τους Ωχρά Σπειρωχαίτη ως: "να γαληνεύεις καθώς τραντάζεσαι".
Ειλικρινά -τα σέβη μου, κυρία μου. Πως στο διάολο κατάφερες να κάνεις συναισθηματικό ένα θεωρητικό κείμενο;
Παρακαλώ συνεχίστε. Έχω αρχίσει να μπαίνω στο κλίμα η μικρή.