Περιπέτειες στην «άλλη» Κούβα
Παρασκευή, Οκτωβρίου 13, 2006
O φωτογράφος και χαρτογράφος Χάρης Κακαρούχας πήγε στην Κούβα αναζητώντας τα μυστήρια της θρησκείας και τα οράματα της επανάστασης, τα κλειδιά της ιδεολογίας και της πίστης. Εκείνο που βρήκε τού χάρισε ένα πανευρωπαϊκό βραβείο (Εuropean Publishers Award, ως το καλύτερο φωτογραφικό λεύκωμα που κυκλοφορεί σε Βρετανία, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία), αλλά και την εμπειρία μιας νέας σύνθεσης, που απλώνει το χέρι με εμπιστοσύνη στον άνθρωπο και στο μυστήριο της ζωής.
Η δροσερή Ραφαέλα με τα μεγάλα, ωραία μάτια, σαν πορτρέτο του Φαγιούμ, σταυρώνει τα πόδια καθισμένη στην άκρη του ντιβανιού στην Αβάνα. O Μαρία Ινές στέκει με όλη την αξιοπρέπεια του κόσμου, προβάλλει την κουρασμένη ομορφιά του μπροστά στον παλίμψηστο τοίχο στο Σαντιάγκο, που έχει ντυθεί με τα πιο ζεστά πλούσια κορεσμένα του χρώματα, αντάξια ενός πίνακα του Βαν Έικ. Στην Μπαρακόα του Γκουαντάναμο ένας μπερντές από ραμμένα κουρέλια μπορεί να σκεπάζει την Γκλάντις, που φαίνεται να καμαρώνει τα εκατόν τόσα κιλά της, ή την εύθραυστη παρουσία της Γιαρισλάντες. Το σημαντικό με τις φωτογραφίες του 47χρονου Χάρη Κακαρούχα είναι ότι βλέποντάς τες νιώθεις ότι βλέπεις αυτούς τους ανθρώπους που ζουν τρεις χιλιάδες μίλια μακριά, μπαίνεις στα σπίτια τους, αγγίζεις τα πράγματά τους.
«Πρωτοπήγα στην Κούβα, σχεδόν τυχαία, τον Γενάρη του 2001. Ήταν μια χώρα που για μένα αντιπροσώπευε το μυστήριο, τη μαγεία, το άγνωστο, που προκαλούσε ένα δέος και τον φόβο για τα δικά μου όρια. Ένας διπλός μύθος: η χώρα της επανάστασης – η διαφήμιση του σοσιαλισμού – αλλά και ένας μύθος πνευματικός, αυτή η μείξη της αφρικανικής μαγείας και του καθολικισμού, η “σαντερία” των φυλών και θρησκειών», λέει ο Χάρης Κακαρούχας. «Αυτό που βρήκα είναι ότι οι άνθρωποι είναι πιο αυθόρμητοι, πιο αθώοι, ενστικτώδεις, και είναι πιο εύκολο να βγάλουν τις μάσκες και να δείξουν το πρόσωπό τους, να εκφράσουν το συναίσθημά τους, να δείξουν με φυσικότητα τη σεξουαλικότητά τους. Η σχέση τους με το σώμα τους, με τη γη, με το παρόν, είναι αβίαστη».
Σε μια εποχή που η αναλυτική σκέψη γδύνει τον άνθρωπο, τον απομονώνει από το περιβάλλον, τον βάζει κάτω από το μικροσκόπιο, τον παρουσιάζει αποσπασματικά, τον ερμηνεύει εγκεφαλικά, στόχος του Χάρη Κακαρούχα είναι να κάνει την προσωπογραφία του, με όλη τη σημασία της λέξης, ένα πορτρέτο όπου το αντικείμενο αναδύεται από το βάθος και πλησιάζει τον θεατή, με διάρκεια. «Δεν έχει σημασία αν είναι πλούσιος ή φτωχός, μορφωμένος, καλλιτέχνης, άνθρωπος του λαού», λέει, «το στοίχημα για μένα είναι να κάνω ένα καθαρό πορτρέτο χωρίς ταυτότητα και ταξικούς κοινωνικούς προσδιορισμούς. Ένα πορτρέτο που να δηλώνει την παρουσία και να μην είναι αναπαράσταση».
Πορτρέτα και ψυχοθεραπεία > Ο Χάρης Κακαρούχας ξεκίνησε σπουδάζοντας χαρτογραφία, θεωρία και οπτική αντίληψη στο Πολυτεχνείο της Θεσσαλονίκης. Από μικρός ασχολήθηκε με το ντοκιμαντέρ, συνέχισε τις σπουδές του στη Γλασκώβη και σήμερα δουλεύει ως φωτογράφος στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και κάνει το διδακτορικό του για το πορτρέτο και την προσωπογραφία στο Πανεπιστήμιο του Ντέρμπι. Παράλληλα δίνει σεμινάρια σε σχολές όλης της Ευρώπης για τη σωματική ψυχοθεραπεία. Πώς συνδυάζονται η φωτογραφία και η ψυχοθεραπεία;«Η τέχνη είναι ένα ψάξιμο του εαυτού. Μια προσπάθεια να φέρουμε στη συνείδηση ό,τι έχουμε κρυμμένο. Η ψυχοθεραπεία βοηθάει τον φωτογράφο στο πορτρέτο, στο πώς να σταθεί απέναντι στον άνθρωπο. Αυτό το έκανα ενστικτωδώς στην αρχή, ενώ τώρα ξέρω συνειδητά τι κάνω. Οι φωτογραφίες της Κούβας είναι η αρχή αυτής της πορείας».
INFO> «Το ημερολόγιο της Κούβας» του Χάρη Κακαρούχα, στο Μουσείο Μπενάκη - νέο κτίριο (Πειραιώς 138 και Ανδρονίκου, τηλ. 210-3453.111), από σήμερα έως και τις 26 Νοεμβρίου.
Άρθρο της Παρασκευής Κατημερτζή, από την εφημερίδα «τα Νέα»
Posted by...Ανώνυμος at 10:19 π.μ.
9 comments:
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Πολύ ενδιαφέρουσα "ακούγεται" η έκθεση, ευχαριστώ για τις πληροφορίες.
Βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα την δεδομένη προσέγγιση της έκθεσης του Κακαρούχα. Σε κάνει να μην θες να την χάσεις με τίποτα, έτσι δεν είναι? Θα ήθελα και εγώ με την σειρά μου να σε ευχαριστήσω για το δικό σου post, το οποίο ήταν και το έναυσμα για να βρώ πληροφορίες για αυτή την έκθεση.
οχι δεν παω στην εκθεση γιατι θα θελω να παω κουβα. αλλα κατι μου λεει οτι θα παω και στα δυο. καποια στιγμη
@Σεξ+Πυρ,
σου αποδίδω τα εύσημα εφόσον η παρουσίαση ήταν μαγευτική. Οπωσδήποτε θα πάω να την δω...
Marquee> Κάτι μου λέει πως άμα πάμε στην έκθεση με M +Tboy και μετά για τσίπουρο (όπου και θα σου μεταφέρουμε λέκτικά μέρος της μαγείας της Κούβας) θα θες να πας κολυμπώντας (ή μαζί μας σύντομα γιατί το δρομολογούμε).
Άβατον> Τα εύσημα πάνε στην κα. Κατημερτζή που το έγραψε, εγώ το βρήκα ιδιαίτερα ενδιαφέρον και το αναδημοσίευσα (ελαφρώς) αναδιατυπωμένο.
Σέξπυρ έχει πάει στην Κούβα ο marquee -γι' αυτό θέλει να ξαναπάει σαν παλαβός (έτσι δεν το πάθαμε όλοι μας;) Τα πολλά λόγια είναι φτώχια -να κανονίσουμε πότε θα πάμε στην έκθεση. Σύντομα έτσι;
Γαμώ τον bloger μου μέσα! 3 φορές το έγραψα για να φύγει το σχόλιο. Τεσπα.
Καλώς τον! Τον βρήκαμε τον δρόμο της επιστροφής? Οκ για την έκθεση, προτείνω ένα από τα επόμενα απογεύματα ή Σάββατο πρωί και μετά τσιπουράδικο στο Γκάζι (δίπλα είναι). Τι λέτε?
ka8e mera olo kai megalwnei h anagkh gia to ta3idi pros thn kouba!
Παίδες πήγαμε τελικά και ήταν καταπληκτική. Μην την χάσετε λέμε!